อิสยาห์ 33 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 วิบัติแก่เจ้าคนช่างทำลาย, ถึงแม้ว่ายังไม่ได้ถูกทำลาย, วิบัติแก่เจ้าพวกปล้น, ถึงแม้ว่ายังไม่มีใครได้มาปล้นเจ้า! เมื่อเจ้าได้ทำลายอะไรต่ออะไรจนเสร็จสิ้นแล้ว, เมื่อนั้นตัวเจ้าก็จะต้องถูกทำลายลง, และเมื่อเจ้าปล้นจนเบื่อแล้ว, เมื่อนั้นเจ้าก็จะถูกปล้น โอ้พระยะโฮวาเจ้า, ขอทรงพระเมตตากรุณาแก่พวกข้าพเจ้า! พวกข้าพเจ้าได้รอคอยท่าพระองค์อยู่. ขอทรงเป็นแขนอันประกอบด้วยเรี่ยวแรงให้พวกข้าพเจ้าทุกๆ เวลาเช้า, และขอเป็นความรอดของพวกข้าพเจ้าในยามทุกข์ร้อน! ประชาชนก็วิ่งหนีพอได้ยินเสียงกาหล, พอทรงขยับพระองค์, ประชาชาติก็วิ่งกระจัดกระจาย; แล้วพลเมืองของพระองค์จะเก็บทรัพย์ชะเลยไว้เสียทั้งหมด, เหมือนอย่างกับฝูงจักจั่นที่กินเสียทุกอย่าง, และเขาทั้งหลายจะกะโดดเข้าตะครุบเหมือนอย่างกับฝูงตั๊กแตนที่กะโดดเข้าตะครุบ. พระยะโฮวาจะเป็นที่ถูกเทอดเทอนขึ้น, เพราะพระองค์ทรงประทับอยู่เบื้องสูง; พระองค์ได้บรรจุกรุงซีโอนเต็มด้วยความยุตติธรรมและความชอบธรรม. คุณสมบัติของเขาจึงจะได้เป็นของแน่นอน, คือบรรจุความรอดอย่างสมบูรณ์, สติปัญญา, และความรู้, และบรรจุการเกรงกลัวพระยะโฮวาซึ่งเป็นสมบัติของเขา นี่แน่ะ, คนกล้าหาญของเขาร้องไห้อยู่กลางแจ้ง, เหล่าราชทูตแห่งสันติสุขร้องไห้โอดครวญอยู่; ถนนหลวงเริดร้างไป, หนทางหลวงคนสัญจรก็หยุดเดิน, เพราะว่าสัญญาทางไมตรีก็เลิกล้มเสียแล้ว, และเหล่าพะยานก็เป็นที่ถูกเยาะเย้ย; เขาทั้งหลายไม่นับถือใครๆ เลย. พอบ้านเมืองคร่ำครวญและโศกเศร้า; พอภูเขาละบาโนนเหี่ยวแห้งอับเฉา; ทุ่งราบซาโรนล่มจมเป็นป่าร้าง, และบาซารและคาระเม็ลเตียนโล่งไม่มีใบไม้. แล้วพระยะโฮวาก็ตรัสว่า, “เราจะลุกขึ้นละ, เดี๋ยวนี้เราจะสำแดงตัวของเราให้ปรากฏ! นี่แน่ะศัตรูแห่งพลเมืองของเรา, โครงการณ์ของเจ้าก็จะไม่สมประสงค์ดอก, โทโสของเจ้าจะเผาผลาญตัวเจ้าเอง. ประชาชาติจะถูกเผาลงเป็นถ่านเถ้า, เหมือนอย่างกับพุ่มหนามถูกตัดเอาไปเผาไฟ. จนถึงประเทศที่อยู่ไกลโพ้นก็จะได้ยินถึงเรื่องราวที่เราได้กระทำนั้น, และประเทศที่อยู่ใกล้จะรู้จักฤทธิ์เดชของเรา.” ในกรุงซีโอนคนชั่วจะตกใจกลัว, และคนที่ไม่นับถือพระยะโฮวาก็จะกลัวตัวสั่น, ร้องว่า, “ใครจะมีชีวิตอยู่ได้ในท่ามกลางพระเพลิงอันเผาผลาญนั้น? ใครจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกได้ในท่ามกลางพระเพลิงอันไม่รู้ดับ?” คนที่ดำเนินในทางชอบธรรม, และพูดอย่างจริงใจ, รังเกียจผลประโยชน์ที่ได้จากการข่มเหง, หดมือไม่รับสินบน, ไม่เอียงหูฟังเรื่องฆาตกรรม, ไม่ชำเลืองตาดูความชั่ว. ผู้นี้แหละจะดำรงอยู่ในที่สูง, ที่กำบังของเขาจะเข้มแข็งดังศิลา; เขาจะได้รับอาหารอย่างบริบูรณ์, และรับน้ำไม่ขาด ตาของเจ้าจะได้เห็นพระบรมกษัตริย์ทรงสง่าราศี, เขาทั้งหลายจะได้แลเห็นแผ่นดินของพระองค์แผ่ออกไปกว้างขวาง. จนถึงการคำนึงถึงความตกใจกลัวจะอันตรธานศูนย์สิ้นไป, แล้วเจ้าก็จะพากันถามว่า, “เจ้าพนักงานของพวกคนใจทมิฬที่เก็บภาษีเรา, ที่เก็บอากรเรา, และที่เก็บส่วยเราไปเสียไหนเล่า?” คนเบียดเบียนเหล่านี้ที่พูดเสียงชอบกลซึ่งเจ้าฟังไม่รู้, และที่พูดภาษาทมิฬซึ่งเจ้าฟังไม่เข้าใจนั้นเจ้าจะไม่เห็นอีกต่อไป. จงมาดูกรุงซีโอน, กรุงอันมีพิธีการเลี้ยงของเรา, ตาของเจ้าจะเห็นกรุงยะรูซาเลมเป็นที่อยู่อย่างสงบใจ, กะโจมที่ไม่ถูกโยกย้าย, หลักของมันก็จะไม่ต้องถูกถอนขึ้น, ทั้งเชือกกะโจมเส้นใดๆ ก็จะไม่ขาดเลย. เพราะในที่นั้นเราจะมีพระคงคาแห่งพระยะโฮวาเจ้าแทนแม่น้ำและลำธารกว้างขวาง; จะไม่มีเรือกำปั่นกรรเชียง, และไม่มีเรือทรงจะแล่นไปมาบนแม่น้ำนั้นได้. สายโยงใบจะห้อยหย่อน, มักจะดิ่งใบไว้ให้อยู่กับเสาไม่ได้, หรือกางใบก็ไม่ได้, เพราะว่าพระยะโฮวาเจ้าทรงเป็นตุลาการของเรา, พระยะโฮวาเจ้าทรงเป็นผู้บงการของเรา; พระยะโฮวาทรงเป็นพระมหากษัตริย์ของเรา, พระองค์จะทรงช่วยเราไว้ให้รอด, แล้วคนตาบอดจะได้รับสมบัติแบ่งอย่างบริบูรณ์, และคนง่อยจะได้รับทรัพย์แบ่งอย่างอุดม. จะไม่มีใครที่อาศัยอยู่ที่นั่นพูดว่า, “ข้าพเจ้าป่วยอยู่.” เพราะเหตุว่าพลเมืองทั้งหมดจะได้รับการอภัยโทษแล้ว 2 โอ้พระยะโฮวาเจ้า, ขอทรงพระเมตตากรุณาแก่พวกข้าพเจ้า! พวกข้าพเจ้าได้รอคอยท่าพระองค์อยู่. ขอทรงเป็นแขนอันประกอบด้วยเรี่ยวแรงให้พวกข้าพเจ้าทุกๆ เวลาเช้า, และขอเป็นความรอดของพวกข้าพเจ้าในยามทุกข์ร้อน! 3 ประชาชนก็วิ่งหนีพอได้ยินเสียงกาหล, พอทรงขยับพระองค์, ประชาชาติก็วิ่งกระจัดกระจาย; 4 แล้วพลเมืองของพระองค์จะเก็บทรัพย์ชะเลยไว้เสียทั้งหมด, เหมือนอย่างกับฝูงจักจั่นที่กินเสียทุกอย่าง, และเขาทั้งหลายจะกะโดดเข้าตะครุบเหมือนอย่างกับฝูงตั๊กแตนที่กะโดดเข้าตะครุบ. 5 พระยะโฮวาจะเป็นที่ถูกเทอดเทอนขึ้น, เพราะพระองค์ทรงประทับอยู่เบื้องสูง; พระองค์ได้บรรจุกรุงซีโอนเต็มด้วยความยุตติธรรมและความชอบธรรม. 6 คุณสมบัติของเขาจึงจะได้เป็นของแน่นอน, คือบรรจุความรอดอย่างสมบูรณ์, สติปัญญา, และความรู้, และบรรจุการเกรงกลัวพระยะโฮวาซึ่งเป็นสมบัติของเขา 7 นี่แน่ะ, คนกล้าหาญของเขาร้องไห้อยู่กลางแจ้ง, เหล่าราชทูตแห่งสันติสุขร้องไห้โอดครวญอยู่; 8 ถนนหลวงเริดร้างไป, หนทางหลวงคนสัญจรก็หยุดเดิน, เพราะว่าสัญญาทางไมตรีก็เลิกล้มเสียแล้ว, และเหล่าพะยานก็เป็นที่ถูกเยาะเย้ย; เขาทั้งหลายไม่นับถือใครๆ เลย. 9 พอบ้านเมืองคร่ำครวญและโศกเศร้า; พอภูเขาละบาโนนเหี่ยวแห้งอับเฉา; ทุ่งราบซาโรนล่มจมเป็นป่าร้าง, และบาซารและคาระเม็ลเตียนโล่งไม่มีใบไม้. 10 แล้วพระยะโฮวาก็ตรัสว่า, “เราจะลุกขึ้นละ, เดี๋ยวนี้เราจะสำแดงตัวของเราให้ปรากฏ! 11 นี่แน่ะศัตรูแห่งพลเมืองของเรา, โครงการณ์ของเจ้าก็จะไม่สมประสงค์ดอก, โทโสของเจ้าจะเผาผลาญตัวเจ้าเอง. 12 ประชาชาติจะถูกเผาลงเป็นถ่านเถ้า, เหมือนอย่างกับพุ่มหนามถูกตัดเอาไปเผาไฟ. 13 จนถึงประเทศที่อยู่ไกลโพ้นก็จะได้ยินถึงเรื่องราวที่เราได้กระทำนั้น, และประเทศที่อยู่ใกล้จะรู้จักฤทธิ์เดชของเรา.” 14 ในกรุงซีโอนคนชั่วจะตกใจกลัว, และคนที่ไม่นับถือพระยะโฮวาก็จะกลัวตัวสั่น, ร้องว่า, “ใครจะมีชีวิตอยู่ได้ในท่ามกลางพระเพลิงอันเผาผลาญนั้น? ใครจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกได้ในท่ามกลางพระเพลิงอันไม่รู้ดับ?” 15 คนที่ดำเนินในทางชอบธรรม, และพูดอย่างจริงใจ, รังเกียจผลประโยชน์ที่ได้จากการข่มเหง, หดมือไม่รับสินบน, ไม่เอียงหูฟังเรื่องฆาตกรรม, ไม่ชำเลืองตาดูความชั่ว. 16 ผู้นี้แหละจะดำรงอยู่ในที่สูง, ที่กำบังของเขาจะเข้มแข็งดังศิลา; เขาจะได้รับอาหารอย่างบริบูรณ์, และรับน้ำไม่ขาด 17 ตาของเจ้าจะได้เห็นพระบรมกษัตริย์ทรงสง่าราศี, เขาทั้งหลายจะได้แลเห็นแผ่นดินของพระองค์แผ่ออกไปกว้างขวาง. 18 จนถึงการคำนึงถึงความตกใจกลัวจะอันตรธานศูนย์สิ้นไป, แล้วเจ้าก็จะพากันถามว่า, “เจ้าพนักงานของพวกคนใจทมิฬที่เก็บภาษีเรา, ที่เก็บอากรเรา, และที่เก็บส่วยเราไปเสียไหนเล่า?” 19 คนเบียดเบียนเหล่านี้ที่พูดเสียงชอบกลซึ่งเจ้าฟังไม่รู้, และที่พูดภาษาทมิฬซึ่งเจ้าฟังไม่เข้าใจนั้นเจ้าจะไม่เห็นอีกต่อไป. 20 จงมาดูกรุงซีโอน, กรุงอันมีพิธีการเลี้ยงของเรา, ตาของเจ้าจะเห็นกรุงยะรูซาเลมเป็นที่อยู่อย่างสงบใจ, กะโจมที่ไม่ถูกโยกย้าย, หลักของมันก็จะไม่ต้องถูกถอนขึ้น, ทั้งเชือกกะโจมเส้นใดๆ ก็จะไม่ขาดเลย. 21 เพราะในที่นั้นเราจะมีพระคงคาแห่งพระยะโฮวาเจ้าแทนแม่น้ำและลำธารกว้างขวาง; จะไม่มีเรือกำปั่นกรรเชียง, และไม่มีเรือทรงจะแล่นไปมาบนแม่น้ำนั้นได้. 22 สายโยงใบจะห้อยหย่อน, มักจะดิ่งใบไว้ให้อยู่กับเสาไม่ได้, หรือกางใบก็ไม่ได้, 23 เพราะว่าพระยะโฮวาเจ้าทรงเป็นตุลาการของเรา, พระยะโฮวาเจ้าทรงเป็นผู้บงการของเรา; พระยะโฮวาทรงเป็นพระมหากษัตริย์ของเรา, พระองค์จะทรงช่วยเราไว้ให้รอด, แล้วคนตาบอดจะได้รับสมบัติแบ่งอย่างบริบูรณ์, และคนง่อยจะได้รับทรัพย์แบ่งอย่างอุดม. 24 จะไม่มีใครที่อาศัยอยู่ที่นั่นพูดว่า, “ข้าพเจ้าป่วยอยู่.” เพราะเหตุว่าพลเมืองทั้งหมดจะได้รับการอภัยโทษแล้ว |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society