อิสยาห์ 16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 แล้วผู้ครอบครองของแผ่นดินส่งลูกแกะเป็นส่วยมาจากแว่นแคว้นเซลาผ่านป่าทราย, ไปยังภูเขาบุตรีแห่งเมืองซีโอน. 2 บุตรของโมอาบก็ออกันอยู่ที่ท่าลุยข้ามแม่น้ำอาระโนน, เหมือนนกที่โผผินบินไปมาอย่างนกที่พลัดรัง, 3 และพูดว่า, “ช่วยให้คำแนะนำและตัดสินให้เราทีเถอะ; ขอให้ความร่มเย็นแก่เราอย่างหนาทึบเหมือนอย่างกลางคนมาเป็นเที่ยงวัน, จงให้ที่ซ่อนเร้นแก่ผู้ถูกขับไล่; และอย่าหักหลังผู้หนีภัย. 4 ให้พวกของเราที่ถูกขับไล่นั้นพักอยู่กับพวกท่าน; ฝ่ายพวกโมอาบนั้นขอท่านได้เป็นที่ซ่อนเร้นแก่เขาให้พ้นตาของผู้ประ ทุษฐร้าย.” ครั้นผู้ข่มเหงศูนย์สิ้นไป, และผู้ประทุษฐร้ายก็หมดไป, และผู้ย่ำยีเขาก็อันตรธานไปจากแผ่นดินแล้ว, 5 จะมีพระที่นั่งประดิษฐานขึ้นด้วยความเมตตา, และบนพระที่นั่งแห่งความสัตย์ธรรมในพลับพลาของดาวิดนั้น, จะมีผู้พิพากษาซึ่งสนใจในเรื่องความเที่ยงตรงและให้ความยุตติธรรมโดยฉับพลัน 6 เราเคยได้ยินถึงความเย่อหยิ่งของชาวโมอาบว่า, เขาเป็นคนเย่อหยิ่งที่สุด, ได้ยินถึงความหัวสูง, และเย่อหยิ่งและจองหองของเขา, การโอ่อวดของนั้นไม่มีสาระเสียเลย, เพราะฉะนั้นชาวโมอาบจะโหยไห้แกกันและกันและร่วมโหยไห้ด้วยกัน: 7 เขาจะโหยหวลครวญหาขนมองุ่นแห้งแห่งเมืองคีฮะระเซ็ธอย่างแสนกะสับกะส่าย. 8 เพราะสวนองุ่น แห่งเมืองเฮศโบนเหี่ยวแห้งไปเสียแล้ว, พร้อมกับเถาองุ่นของเมืองซิบมา; คือผลองุ่นอันมีชื่อซึ่งเคยทำให้พวกเจ้านายของประเทศทั้งปวงลงไปนอนเหยียดยาวมันแผ่แพร่หลายไปกะทั่งเมืองยาอะซัร, เถาเลื้อยไปถึงป่าทราย, แขนงของมันแผ่ไปไกลจนข้ามทะเล. 9 เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจะร้องไห้กับชาวยาอะซัร, อาลัยถึงเถาองุ่นแห่งเมืองซิบมา; โอ้เมืองเฮศโบนและเมืองเอลาเล, เราจะราดรดเจ้าด้วยน้ำตาของเรา: เสียงโห่ร้องของข้าศึกยกมาพอดีกับเวลาเกี่ยวเก็บผลองุ่นของเจ้า; 10 ความปลื้มปิติยินดีก็เหือดหายไปจากสวนองุ่นอันอุดม; ไม่ได้ยินเสียงร้องเพลงในสวนองุ่น, และไม่ได้ยินเสียงโห่ร้องยินดีเลย; ไม่มีคนย่ำองุ่นให้น้ำไหลลงไปในเครื่องหีบ, เสียงจังหวะหีบองุ่นก็เงียบเชียบไป. 11 ดังนั้นท้องของข้าพเจ้าจงคร่ำครวญสงสารขาวโมอาบดุจเสียงพิณ, และอกใจของข้าพเจ้าก็โหยไห้สงสารชาวคีฮะระเซ็ธ. 12 ครั้นเมื่อโมอาบปรากฏตัวเข้าไปทำพิธีสักการบูชาในที่ศักดิ์สิทธิ์จนอ่อนเปลี้ยหรือจะเข้าไปในศาลเพื่อพิษฐานขอ, ก็จะไม่ได้สมความปรารถนาเลย 13 นี่แหละคือคำที่พระยะโฮวาได้ตรัสเล็งถึงชาวโมอาบในสมัยที่ล่วงมาแล้ว. 14 แต่เดี๋ยวนี้พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า. “ภายในสามบีนับตามธรรมเนียมนับบีจ้างลูกจ้าง, ความเจริญรุ่งเรืองของโมอาบจะถูกเหยียดหยาม, พร้อมกับประชาชนอย่างล้นหลาม; และคนที่เหลือตกค้างอยู่นั้นจะน้อยและอ่อนแอไป.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society