อิสยาห์ 15 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เรื่องราวอันน่าหนักใจเกี่ยวกับประเทศโมอาบ คือกรุงอาระแห่งประเทศโมอาบได้ถูกทำลายเป็นเมืองร้างและพินาศเป็นจุณฑ์ไปในคืนเดียว, และกรุงคีระแห่งประเทศโมอาบได้ถูกทำลายเป็นเมืองร้างและพินาศเป็นจุณฑ์ไปในคืนเดียว. 2 ชาวบ้านดีโบนได้บีนขึ้นไปยังที่สูงศักดิ์สิทธิ์เพื่อพิลาปร่ำไร, ชาวโมอาบกำลังคร่ำครวญที่ภูเขานะโบและภูเขาเมดะบา; หัวของเขาก็ถูกกล้อนจนเกลี้ยงเกลา,และเคราของเขาก็ถูกโกน. 3 คนทั้งหลายนุ่งห่มผ้ากะสอบเดินตามถนน, บนหลังคาบ้านของเขาตามลานบ้านของเขา, ใครๆ ก็มาร้องไห้คร่ำครวญเป็นหนักหนา. 4 ชาวเมืองเฮศโบนและเมืองเอลาเลพากันร้องไห้เสียงดัง, เสียงของเขาก็ได้ยินไปถึงเมืองยาฮาศแล้ว: เหตุฉะนั้นชาวโมอาบต่างก็อกสั่นขวัญหาย. 5 อกใจของข้าฯคร่ำครวญวิตกแทนโมอาบ, เมื่อเขาหนีไปยังตำบลโซอาระและไปถึงเมืองเอลาธแดนที่สาม, เขาเดินร้องไห้ขึ้นไปยังตำบลลูหิธ; กลางทางที่จะไปยังเมืองโฮโรนายิม, เขาได้ส่งเสียงร้องไห้รำพันถึงความพินาศ. 6 ด้วยเหตุว่าทางน้ำนิมริมจะเหือดแห้ง, แล้วหญ้าก็เหี่ยวแห้งไป, และหญ้าอ่อนก็มิได้ขึ้นมา, ไม่มีอะไรสีเขียวเลย. 7 เหตุฉะนั้นเขาจะหาบหามเข้าของที่เขามีอยู่, และที่เขาได้เก็บรวบรวมได้, ข้ามลำธารโศกไป. 8 เสียงร้องไห้ก็ระเบ็งเซ็งแซ่ไปทั่วอาณาเขตต์เมืองโมอาบ; เสียงครวญครางดังไปถึงเมืองเอ็ฆลาอิม, และดังไปถึงเมืองบาเอระเอลิม. 9 เพราะว่าน้ำในแม่น้ำดีโมนเต็มไปด้วยโลหิต, และเราจะเพิ่มภัยแก่เมืองดีโมนอีก, คือให้สิงห์โตมากัดกินชาวโมอาบที่หนีไป, และกัดกินผู้ที่ยังเหลือตกค้างอยู่ในเมืองนั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society