โฮเชยา 2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 “จงเรียกพี่และน้องชายของเจ้าทั้งหลายว่า ‘อัมมี’ และจงเรียกพี่และน้องสาวทั้งหลายว่าของเจ้าว่า ‘รู-ฮามา.’ ” “จงวิงวอนมารดาของเจ้า, จงวิงวอนเขาเถิด, เพราะเขาไม่ใช่เป็นภรรยาของเราแล้ว, และเราก็ไม่ใช่เป็นสามีของเขา; ให้การเล่นชู้ห่างไกลไปจากดวงหน้าของเขา, และให้การล่วงประเวณีไกลไปเสียจากหว่างเต้านมของเขา; เกรงว่าเราจะเปลื้องผ้าออกจากตัวเขาให้เปลือยกาย, และกระทำแก่เขาให้เป็นดุจดังสภาพเมื่อเกิดมา, และทำให้เขาเป็นเหมือนป่าเปลี่ยว, และทำให้เขาเป็นเหมือนดินแห้งแล้ง, และทำให้เขาตายด้วยความอดอยากน้ำ. แท้จริงเราจะไม่เมตตาลูกของเขา, ด้วยว่าเขาเป็นลูกชู้, ด้วยว่ามารดาของเขาได้สมัครเป็นหญิงเล่นชู้. และผู้ที่ให้กำเนิดแก่เขาได้ประพฤติเป็นการน่าละอาย; เพราะเขาได้พูดว่า, ‘ฉันจะติดตามชู้ของฉันไป, คือผู้ที่ให้ขนมปัง, น้ำ, ขนแกะ, เส้นป่าน, น้ำมัน, และเครื่องดื่มแก่ฉัน.’ เพราะเหตุนั้นนี่แน่ะ, เราจะเอาหนามสะทางของเขา, และจะก่อกำแพงกั้นเพื่อเขาจะหาทางไม่พบ, เขาจะติดตามชู้แต่จะตามไม่ทัน, และจะแสวงหาแต่จะไม่พบ; แล้วเขาก็จะกล่าวว่า, ‘ฉันจะกลับไปหาสามีเดิม, เพราะในกาลครั้งก่อนนั้นฉันยังมีฐานดีกว่าในกาลครั้งนี้อีก;’ ด้วยว่าเขามิได้รู้ว่าเราเป็นผู้ประทานให้เขามีข้าว, น้ำองุ่น, และน้ำมัน, และได้ให้เงินและทองของเขาทวีขึ้นซึ่งเขากลับเอาไปใช้สำหรับบูชาพระบาละนั้น. เหตุฉะนั้นเราจะเอาข้าวของเรากลับคืนมาในฤดูข้าว, และจะเอาน้ำองุ่นของเรากลับคืนเสียในฤดูน้ำองุ่น, และขนแกะและเส้นป่านของเราที่เราได้ให้ห่มห่อกายเปลือยเปล่าของเขานั้นเราจะริบเอาไปเสีย. และบัดนี้เราจะเปิดเผยความลามกของเขาให้ประจักษ์แก่ชู้ของเขาเอง, และไม่มีใครจะช่วยเขาให้พ้นจากเงื้อมมือของเรา. เราจะกระทำให้ความรื่นเริง ของเขา, วันเลี้ยงต่างๆ ของเขา, และวันขึ้นเดือนใหม่, วันซะบาโต, และเทศกาลเลี้ยงต่างๆ ของเขานั้นเลิกล้มไป. เถาองุ่นและฉันมะเดื่อ, ที่เขาว่า ‘สิ่งของนี้เป็นสินน้ำใจที่ชู้ได้ให้ฉันไว้.’ เราจะกระทำให้กลับกลายเป็นป่าดงและสัตว์ป่าจะกินเสีย.” เราคือยะโฮวาตรัสว่า, “เราจะบันดาลให้วิบัติต่างๆ ซึ่งเกิดมีมาแล้วในสมัยเมื่อเขาเผาบูชาถวายแก่พระบาละ, และคราวเมื่อเขาได้แต่งตัวด้วยตุ้มหู และเครื่องประดับต่างๆ, และได้ติดตามชู้ของเขาไปและได้ละลืมเราเสียนั้นกลับมาอุบัติขึ้นแก่เขาอีก “เหตุฉะนั้นนี่แหละเราจะเกลี้ยกล่อมเขาและพาเขาไปยังป่าและจะพูดปลอบโยนใจของเขา. เราจะให้เขามีสวนองุ่นที่นั่น, และให้ทุ่งหุบผาอาโคระนั้นกลับเป็นประตูแห่งความหวัง; และเขาจะสนองต่อเราที่นั่นดุจดังในยามวัยสาวของเขา, และเหมือนในกาลสมัยที่เขาได้ออกมาจากประเทศอายฆุบโต.” พระยะโฮวาตรัสว่า, “ในคราวนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สาม,’ และจะไม่เรียกเราต่อไปอีกว่า ‘นาย.’ ด้วยว่าเราจะเอาชื่อพระบาละเหล่านั้นไปเสียจากปากของเขา, และชื่อเหล่านั้นเขาจะไม่จดจำไว้เลย. ในกาลสมัยนั้นเราจะทำมิตรไมตรีระหว่างเขากับสัตว์ป่า, กับนกในอากาศและสัตว์ที่เลื้อยคลานอยู่บนพื้นดิน; เราจะหักทำลายธนูและดาพและการสู้รบเสียจากแผ่นดิน, และจะกระทำให้เขานอนตาหลับ. และเราจะหมั้นเธอไว้สืบไป, แท้จริงเราจะหมั้นเธอไว้ด้วยความยุตติธรรม, ความซื่อตรง, ความกรุณาและความเมตตา. เราจะหมั้นเธอไว้ด้วยความซื่อสัตย์, และเธอจะได้รู้จักพระยะโฮวา.” พระยะโฮวาตรัสว่า, “ในคราวนั้นเราจะอำนวยสนอง, เราจะอำนวยสนองแก่ฟ้า, และฟ้าจะอำนวยสนองแก่โลก, และโลกจะอำนวยสนองให้เกิดข้าวและน้ำองุ่นและน้ำมัน, และสิ่งเหล่านั้นจะอำนวยสนองแก่ยิศเรล. และเราจะหว่านพืชยิศเรล. ลงบนแผ่นดินสำหรับเป็นของเราเอง; และเราจะเมตตาแก่โล-รูฮามา, และจะพูดแก่โล-อัมมีว่าเจ้าเป็นพลไพร่ของเรา; และเขาจะทูลว่า ‘พระเจ้าของข้าพเจ้า.’ ” 2 “จงวิงวอนมารดาของเจ้า, จงวิงวอนเขาเถิด, เพราะเขาไม่ใช่เป็นภรรยาของเราแล้ว, และเราก็ไม่ใช่เป็นสามีของเขา; ให้การเล่นชู้ห่างไกลไปจากดวงหน้าของเขา, และให้การล่วงประเวณีไกลไปเสียจากหว่างเต้านมของเขา; 3 เกรงว่าเราจะเปลื้องผ้าออกจากตัวเขาให้เปลือยกาย, และกระทำแก่เขาให้เป็นดุจดังสภาพเมื่อเกิดมา, และทำให้เขาเป็นเหมือนป่าเปลี่ยว, และทำให้เขาเป็นเหมือนดินแห้งแล้ง, และทำให้เขาตายด้วยความอดอยากน้ำ. 4 แท้จริงเราจะไม่เมตตาลูกของเขา, ด้วยว่าเขาเป็นลูกชู้, ด้วยว่ามารดาของเขาได้สมัครเป็นหญิงเล่นชู้. 5 และผู้ที่ให้กำเนิดแก่เขาได้ประพฤติเป็นการน่าละอาย; เพราะเขาได้พูดว่า, ‘ฉันจะติดตามชู้ของฉันไป, คือผู้ที่ให้ขนมปัง, น้ำ, ขนแกะ, เส้นป่าน, น้ำมัน, และเครื่องดื่มแก่ฉัน.’ 6 เพราะเหตุนั้นนี่แน่ะ, เราจะเอาหนามสะทางของเขา, และจะก่อกำแพงกั้นเพื่อเขาจะหาทางไม่พบ, 7 เขาจะติดตามชู้แต่จะตามไม่ทัน, และจะแสวงหาแต่จะไม่พบ; แล้วเขาก็จะกล่าวว่า, ‘ฉันจะกลับไปหาสามีเดิม, เพราะในกาลครั้งก่อนนั้นฉันยังมีฐานดีกว่าในกาลครั้งนี้อีก;’ 8 ด้วยว่าเขามิได้รู้ว่าเราเป็นผู้ประทานให้เขามีข้าว, น้ำองุ่น, และน้ำมัน, และได้ให้เงินและทองของเขาทวีขึ้นซึ่งเขากลับเอาไปใช้สำหรับบูชาพระบาละนั้น. 9 เหตุฉะนั้นเราจะเอาข้าวของเรากลับคืนมาในฤดูข้าว, และจะเอาน้ำองุ่นของเรากลับคืนเสียในฤดูน้ำองุ่น, และขนแกะและเส้นป่านของเราที่เราได้ให้ห่มห่อกายเปลือยเปล่าของเขานั้นเราจะริบเอาไปเสีย. 10 และบัดนี้เราจะเปิดเผยความลามกของเขาให้ประจักษ์แก่ชู้ของเขาเอง, และไม่มีใครจะช่วยเขาให้พ้นจากเงื้อมมือของเรา. 11 เราจะกระทำให้ความรื่นเริง ของเขา, วันเลี้ยงต่างๆ ของเขา, และวันขึ้นเดือนใหม่, วันซะบาโต, และเทศกาลเลี้ยงต่างๆ ของเขานั้นเลิกล้มไป. 12 เถาองุ่นและฉันมะเดื่อ, ที่เขาว่า ‘สิ่งของนี้เป็นสินน้ำใจที่ชู้ได้ให้ฉันไว้.’ เราจะกระทำให้กลับกลายเป็นป่าดงและสัตว์ป่าจะกินเสีย.” 13 เราคือยะโฮวาตรัสว่า, “เราจะบันดาลให้วิบัติต่างๆ ซึ่งเกิดมีมาแล้วในสมัยเมื่อเขาเผาบูชาถวายแก่พระบาละ, และคราวเมื่อเขาได้แต่งตัวด้วยตุ้มหู และเครื่องประดับต่างๆ, และได้ติดตามชู้ของเขาไปและได้ละลืมเราเสียนั้นกลับมาอุบัติขึ้นแก่เขาอีก 14 “เหตุฉะนั้นนี่แหละเราจะเกลี้ยกล่อมเขาและพาเขาไปยังป่าและจะพูดปลอบโยนใจของเขา. 15 เราจะให้เขามีสวนองุ่นที่นั่น, และให้ทุ่งหุบผาอาโคระนั้นกลับเป็นประตูแห่งความหวัง; และเขาจะสนองต่อเราที่นั่นดุจดังในยามวัยสาวของเขา, และเหมือนในกาลสมัยที่เขาได้ออกมาจากประเทศอายฆุบโต.” 16 พระยะโฮวาตรัสว่า, “ในคราวนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สาม,’ และจะไม่เรียกเราต่อไปอีกว่า ‘นาย.’ 17 ด้วยว่าเราจะเอาชื่อพระบาละเหล่านั้นไปเสียจากปากของเขา, และชื่อเหล่านั้นเขาจะไม่จดจำไว้เลย. 18 ในกาลสมัยนั้นเราจะทำมิตรไมตรีระหว่างเขากับสัตว์ป่า, กับนกในอากาศและสัตว์ที่เลื้อยคลานอยู่บนพื้นดิน; เราจะหักทำลายธนูและดาพและการสู้รบเสียจากแผ่นดิน, และจะกระทำให้เขานอนตาหลับ. 19 และเราจะหมั้นเธอไว้สืบไป, แท้จริงเราจะหมั้นเธอไว้ด้วยความยุตติธรรม, ความซื่อตรง, ความกรุณาและความเมตตา. 20 เราจะหมั้นเธอไว้ด้วยความซื่อสัตย์, และเธอจะได้รู้จักพระยะโฮวา.” 21 พระยะโฮวาตรัสว่า, “ในคราวนั้นเราจะอำนวยสนอง, เราจะอำนวยสนองแก่ฟ้า, และฟ้าจะอำนวยสนองแก่โลก, 22 และโลกจะอำนวยสนองให้เกิดข้าวและน้ำองุ่นและน้ำมัน, และสิ่งเหล่านั้นจะอำนวยสนองแก่ยิศเรล. 23 และเราจะหว่านพืชยิศเรล. ลงบนแผ่นดินสำหรับเป็นของเราเอง; และเราจะเมตตาแก่โล-รูฮามา, และจะพูดแก่โล-อัมมีว่าเจ้าเป็นพลไพร่ของเรา; และเขาจะทูลว่า ‘พระเจ้าของข้าพเจ้า.’ ” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society