โฮเชยา 12 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹ “เอ็ฟ​รา​ยิม​เลี้ยง​ชีพ​ด้วย​ลม, และ​ตาม​หา​ลม​ตะ​วัน​ออก; เขา​ทวี​การ​มุสา​และ​การ​เริด​ร้าง​ให้​มาก​ขึ้น; เขา​ทำ​มิตร​ไมตรี​กับ​อา​ซูเรีย, และ​ส่ง​น้ำมัน​ไป​อัง​อาย​ฆุบ​โต.

² พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​มี​เรื่อง​กับ​ยะฮูดา​ด้วย​เหมือน​กัน, และ​จะ​ทรง​ลงโทษ​ยา​โค​บ​ตาม​ทาง​ประพฤติ​ของ​เขา; พระองค์​จะ​ทดแทน​เขา​ให้​สม​กับ​การ​กระทำ​ของ​เขา.

³ ใน​ครรภ์​เขา​ได้​จับ​ซ่น​เท้า​ของ​พี่, และ​เมื่อ​โต​ขึ้น​เป็น​ผู้ใหญ่​แล้ว​เขา​ได้​ปล้ำ​สู้​กับ​พระเจ้า;

⁴ แท้จริง​เขา​ได้​ปล้ำ​สู้​กับ​ทูต​สวรรค์​และ​มี​ชัย​ชะ​นะ: เขา​ได้​วิงวอน​ท่าน​ด้วย​น้ำตาไหล: เขา​ได้​พบ​พระองค์​ที่​เบ็ธเอล, และ​ที่นั่น​พระองค์​ได้​ตรัส​แก่​เขา,

⁵ คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย; พระ​ยะ​โฮ​วา​เป็น​พระ​นาม​ของ​พระองค์.

⁶ เหตุ​ฉะนั้น​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​หันกลับ​ไป​หา​พระเจ้า​ของ​ท่าน: จง​ประพฤติ​ตาม​ความ​เมตตา​ปราณี​และ​ความ​ยุ​ต​ติ​ธรรม, และ​คอยท่า​พระเจ้า​ของ​ท่าน​เสมอ

⁷ “เขา​ทำ​ตัว​เยี่ยง​พวก​คะ​นา​อัน; ใน​มือ​เขา​มี​ตราชู​ที่​ไม่​เที่ยงตรง; เขา​ชอบ​ฉ้อ​โถง.

⁸ แต่​เอ็ฟ​รา​ยิม​พูด​ว่า, ‘แท้จริง​ข้าพ​เจ้า​เป็น​คน​มั่งมี​มาก, ข้าพ​เจ้า​มี​ทรัพย์​สมบัติ​แล้ว; การ​กระทำ​ทั้งสิ้น​ของ​เขา​นั้น​ไม่​เป็น​ที่​จะ​แก้​ความผิด​บาป​ที่​เขา​ได้​กระทำ​ไป​แล้ว​นั้น.

⁹ แต่​เรา​คือ​ยะ​โฮ​วา​เป็น​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ตั้งแต่​ครั้ง​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต; เรา​ยัง​จะ​ให้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​อาศัย​ใน​กะ​โจม​ดุจดัง​ใน​เวลา​ที่​ถือ​เทศกาล​เลี้ยง​ใน​กะ​โจม​นั้น.

¹⁰ เรา​ได้​พูด​กับ​ผู้​พยากรณ์​ด้วย​เหมือน​กัน, และ​ได้​เกิด​มี​นิมิตต์​ทวี​มาก​ขึ้น; และ​โดย​ผู้​พยากรณ์​นั้น​เรา​ได้​ประทาน​เรื่อง​อุปมา​หลาย​อย่าง.

¹¹ ฆี​ละ​อาด​เป็น​เมือง​ชั่ว​จ​ริงๆ; คนใน​เมือง​นั้น​ทุจ​จริต​ทั้งสิ้น; ที่​เมือง​ฆี​ละ​ฆาล​เขา​ถวาย​โค​เป็น​เครื่อง​สัก​การ​บูชา: แท้จริง​แท่น​บูชา​เขา​เป็น​เหมือน​กอง​ดิน​ที่​กอง​ไว้​ระหว่าง​รอย​ไถ​ใน​นา​ของ​เขา.

¹² ยา​โค​บ​ได้​หนี​ไป​ยัง​ทุ่งนา​ของ​อะ​ราม, และ​ยิศ​รา​เอล​ได้​อาสา​ปรนนิบัติ​เพื่อ​จะ​ได้​ภรรยา, และ​เพราะ​เห็นแก่​ภรรยา​นั้น​เขา​ได้​ทำ​การ​เลี้ยง​สัตว์.

¹³ โดย​ผู้​พยากรณ์​คน​หนึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​นำ​พวก​ยิศ​รา​เอล​ขึ้น​มา​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, และ​โดย​ผู้​พยากรณ์​คน​หนึ่ง​พระองค์​ได้​ทรง​เลี้ยง​เขา​ไว้.

¹⁴ เอ็ฟ​รา​ยิม​ได้​ทำ​ให้​พระองค์​ทรง​พระ​พิ​โร​ธ​อย่างยิ่ง: เหตุ​ฉะนั้น​พระองค์​จะ​ให้​โลหิต​ที่​เขา​ทำ​ให้​ตก​นั้น​สะท้อน​มา​ถูก​ตัว​เขา​เอง, และ​ให้​ความ​อัปยศ​กลับ​ไป​ได้แก่​เขา​เอง.”