Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -

ปฐมกาล 37 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 ฝ่าย​ยา​โคบ​ได้​อาศัย​อยู่​ใน​แผ่น​ดิน​ที่​บิดา​ของ​ท่าน​เป็น​แขกเมือง​นั้น, คือ​แผ่น​ดิน​คะ​นา​อัน.

2 ทีนี้​จะ​กล่าว​ด้วย​เชื้อสาย​ของ​ยา​โคบ. โยเซฟ​เมื่อ​อายุ​สิบ​เจ็ด​ปี​ได้​เลี้ยง​สัตว์​อยู่​กับ​พี่ชาย​ของ​ตน; เขา​เป็น​คน​หนุ่ม​อยู่​กับ​บุตร​นาง​บี​ละ​ฮา​และ​บุตร​นาง​ซี​ละ​พา​ผู้​เป็น​ภรรยา​บิ​ดา​ของ​ตน: และ​โย​เซฟ​ได้​มาบ​อก​ความผิด​ที่​พี่ชาย​ของ​ตน​กระทำ​นั้น​ให้​บิดา​ฟัง.

3 ฝ่าย​ยิศ​รา​เอท​ได้​รัก​โยเชฟ​มาก​กว่า​บุตร​ทั้งปวง, เพราะ​โย​เซฟ​บังเกิด​เมื่อ​บิดา​แก่​แล้ว; จึง​ทำ​เสื้อ​ยาว​มี​แขน​ให้แก่​โย​เซฟ.

4 เมื่อ​พี่ชาย​เห็น​ว่า​บิดา​รัก​โย​เซฟ​มาก​กว่า​พี่ชาย​ทั้งปวง. เขา​ก็​ชัง​โย​เซฟ หา​พูด​ดี​ต่อ​โย​เซฟ​ไม่

5 ฝ่าย​โย​เซฟ​ได้​นิมิตต์​ฝัน​ก็​เล่า​ให้​พี่ชาย​ฟัง: เขา​ก็​ยิ่ง​ชัง​โย​เซฟ​มาก​ขึ้น​กว่า​แต่ก่อน.

6 โยเซฟ​ได้​บอก​แก่​พี่ชาย​ว่า “ขอ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​ฟัง​ความ​ฝัน:

7 ฉัน​ได้​ฝัน​ว่า​เรา​ทั้ง​หลาย​กำลัง​ตัด​ฟ่อน​ข้าว​อยู่​ที่นา; และ​นี่แหละ​ฟ่อน​ข้าวของ​ฉัน​ตั้ง​ขึ้น​ยืน​อยู่​แต่​ฟ่อน​ข้าวของ​พวก​พี่​มา​แวดล้อม​กราบไหว้​ฟ่อน​ข้าวของ​ฉัน.”

8 พวก​พี่ชาย​จึง​ถาม​โย​เซฟ​ว่า, “เจ้า​ได้​ครอบ​ครอง​เรา​จริง​หรือ?” เรา​ทั้ง​หลาย​จะ​อยู่​ใน​อำนาจ​ของ​เจ้า​จริง​หรือ? พวก​พี่ชาย​ก็​ยิ่ง​ชัง​โย​เซฟ​มาก​ขึ้น​อีก​เพราะ​ความ​ฝัน, และ​เพราะ​คำ​ที่​เขา​กล่าว​นั้น.

9 โย​เซฟ​ก็ได้​ฝัน​อีก, จึง​เล่า​ให้​พี่ชาย​ฟัง​ว่า, “ฉัน​ได้​ฝัน​เห็น​ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และ​ดาว​สิบ​เอ็ด​ดวง​ได้​กราบไหว้​ฉัน.”

10 เมื่อ​เล่า​ให้​บิดา​และ​พวก​พี่ชาย​ฟัง, บิดา​ก็​ห้าม​โย​เซฟ​เสีย​ว่า. “ความ​ฝัน​ที่​เจ้า​ได้​ฝัน​นั้น​เป็น​อย่างไร​เล่า? เรา​กับ​มารดา​และ​พี่ชาย​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า​จะ​มา​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​ดิน​กราบไหว้​เจ้า​จริง​หรือ?”

11 พี่ชาย​ทั้ง​หลาย​ก็​อิจฉา​โย​เซฟ; แต่​ข้อความ​นั้น​บิดา​ก็​นิ่ง​ตรอง​อยู่​ใน​ใจ

12 เวลา​ที่​พี่ชาย​พา​กัน​ไป​เลี้ยง​สัตว์​ของ​บิดา​ที่​เมือง​เซ​เค็ม,

13 ยิศ​รา​เอล​จึง​พูด​แก่​โย​เซฟ​ว่า, “พี่ชาย​ของ​เจ้า​เลี้ยง​ฝูง​สัตว์​อยู่​ที่​เมือง​เซ​เค็ม​มิใช่​หรือ? พ่อ​จะ​ใช้​เจ้า​ไป​หา​พี่ชาย.” โยเซฟ​ตอบ​ว่า, “ฉัน​อยู่​นี่​จ้ะ.”

14 บิดา​จึง​สั่ง​ว่า, “จง​ไป​ดู​ว่า​พี่ชาย​ของ​เจ้า​และ​ฝูง​สัตว์​สบายดี​อยู่​หรือ​ไม่; แล้ว​จึง​กลับ​มาบ​อก​ให้​พ่อ​รู้.” บิดา​จึง​ใช้​ให้​เขา​ไป​จาก​ที่ราบ​เฮ็บ​โร​น ไป​ยัง​เมือง​เซ​เค็ม.

15 มี​คน​หนึ่ง​ได้​พบ​โย​เซฟ​เดิน​ไป​เดิน​มา​ตาม​นา, จึง​ถาม​ว่า, “เจ้า​หา​อะไร?”

16 โย​เซฟ​ตอบ​ว่า, “ฉัน​หา​พี่ชาย​ของ​ฉัน: โปรด​บอก​ฉัน​ที​ว่า​เขา​เลี้ยง​สัตว์​อยู่​ที่ไหน.”

17 คน​นั้น​ตอบ​ว่า, “เขา​ไป​เสียแล้ว; เรา​ได้ยิน​เขา​พูด​กัน​ว่า​จะ​ไป​เมือง​โดธาน.” โยเซฟ​ก็ตาม​ไป, และ​ได้​พบ​พวก​พี่ชาย​ที่​เมือง​นั้น

18 เมื่อ​พี่ชาย​เห็น​โย​เซฟ​แต่ไกล, ยัง​ไม่​ทัน​มา​ถึง, เขา​ก็​พา​กัน​คิด​ปอง​ร้าย​จะ​ฆ่า​เสีย.

19 เขา​จึง​พูด​กัน​ว่า, “ดู​เถิด, นัก​ช่างฝัน​มา​แล้ว.

20 ให้​พวกเรา​ฆ่า​มัน​เสีย​ทิ้ง​ลง​ไว้​ใน​บ่อ, และ​เรา​จะ​ว่า​สัตว์ร้าย​กัด​กิน​เสียแล้ว: เรา​จะ​ดู​ว่าความ​ฝัน​นั้น​จะ​เป็น​อย่างไร”

21 ฝ่าย​รู​เบ็น​พอ​ได้ยิน​ดังนั้น, ก็​ช่วย​โย​เซฟ​ให้​พ้น​มือ​พวก​พี่ชาย​เหล่านั้น​และ​พูด​ว่า, “เรา​อย่า​ฆ่า​มัน​เลย.”

22 รู​เบ็น​ได้​เตือน​เขา​อีก​ว่า, “อย่า​ทำ​ให้​เลือด​ตก​เลย; จง​ทิ้ง​มัน​ใน​บ่อ​ที่​ป่า​นี้; อย่า​ได้​ลงมือ​ทำร้าย​น้อง​เลย:” รู​เบ็น​หมาย​จะ​ช่วย​น้อง​ให้​พ้น​มือ​พี่ชาย, จะ​ได้​ส่ง​กลับ​ไป​ยัง​บิดา

23 ครั้น​เมื่อ​โย​เซฟ​มา​ถึง​พี่ชาย​ก็​ถอด​เสื้อ​ของ​โย​เซฟ​ออก​เสีย, คือ​เสื้อ​ยาว​มี​แขน​ที่​ใส่​อยู่​นั้น;

24 เขา​ก็​จับตัว​ทิ้ง​ลง​ใน​บ่อ; บ่อ​นั้น​แห้ง​ไม่​มี​น้ำ

25 เมื่อ​เขา​นั่ง​กิน​ขนม​อยู่​ก็​เงย​หน้า​ขึ้น​เห็น​พวก​ยิศ​มา​เอล​มา​แต่​เมือง​ฆิ​ละ​อาด, มี​ฝูง​อูฐ​บรรทุก​กำยาน​ยางไม้ และ​เครื่อง​หอม​ต่างๆ จะ​ไป​ขาย ณะ เมือง​อาย​ฆุบ​โต.

26 ยูดา​จึง​เตือน​พี่น้อง​ว่า, “ซึ่ง​เรา​จะ​ฆ่า​น้อง​ซ่อน​เลือด​ไว้​จะ​มี​ประ​โยชน์​อัน​ใด​เล่า?

27 มา​เถิด, จง​ให้​เรา​ขาย​น้อง​แก่​พวก​ยิศ​มา​เอล, แต่​อย่า​ลงมือ​ทำร้าย​เขา, เพราะ​เขา​ก็​เป็น​น้อง​เป็น​เลือดเนื้อ​อัน​เดียวกัน​กับ​เรา.” พี่ชาย​ทั้งปวง​ก็​เชื่อฟัง.

28 ขณะนั้น​พวก​พ่อค้า​ชาว​มิด​ยาน​ก็​มา​ถึง​ที่นั่น; พี่ชาย​ก็​ฉุด​โย​เซฟ​ขึ้น​มา​จาก​บ่อ, ขาย​ให้แก่​พวก​ยิศ​มา​เอล​ได้​เงิน​ยี่​สิบ​แผ่น. พ่อค้า​นั้น​ก็​พา​โย​เซฟ​ไป​เมือง​อาย​ฆุบ​โต

29 ฝ่าย​รู​เบ็น​เมื่อ​กลับ​มา​ถึง​บ่อ​นั้น, แลดู​ไม่​เห็น​โย​เซฟ ก็​ฉีก​เสื้อผ้า​ของ​ตน​เสีย;

30 แล้ว​ไป​หา​น้อง​ทั้งปวง​บอก​ว่า, “เด็ก​นั้น​หาย​ไป​แล้ว; เรา​จะ​กลับ​ไป​อย่างไร​ได้?”

31 เขา​ก็​พา​กัน​ฆ่า​ลูก​แพะ​ตัวผู้​ตัว​หนึ่ง, แล้ว​ชุบ​เสื้อ​ของ​โย​เซฟ​ลง​ใน​เลือด​แพะ​นั้น,

32 ส่ง​เสื้อ​ยาว​มี​แขน​นั้น​ไป​ยัง​บิดา บอก​ว่า, “พวก​ข้าพ​เจ้า​เก็บ​เสื้อ​นี้​ได้: ท่าน​จง​พิเคราะห์​ดู​ว่า​เป็น เสื้อ​ของ​บุตร​ท่าน​หรือ​ไม่​ใช่.”

33 บิดา​จำ​ได้​จึง​ว่า, “นี่​เป็น​เสื้อ​ของ​บุตร​เรา​แท้ ๆ; สัตว์ร้าย​ได้​กัด​กิน​โย​เซฟ​บุตร​เรา​ย่อยยับ​เสียแล้ว​เป็นแน่.”

34 ยา​โคบ​ก็​ฉีก​เสื้อผ้า​ของ​ตน​เสีย, และ​นุ่ง​ผ้า​เนื้อ​หยาบ, ร้องไห้​โศกเศร้า​ถึง​บุตร​อยู่​หลาย​วัน.

35 ฝ่าย​บุตรชาย​หญิง​ทั้งปวง​ก็​พา​กัน​มา​เล้าโลม​บิดา; แต่​ท่าน​กลั้น​ความ​โศกเศร้า​ไว้​มิได้; จึง​กล่าว​ว่า, “เรา​จะ​โศกเศร้า​ถึง​บุตร​ของ​เรา​กว่า​เรา​จะ​ลง​ใน​ที่​ฝัง​ศพ​ตาม​กัน​ไป;” แล้ว​ก็​ร้องไห้​ไว้ทุกข์​ถึง​โย​เซฟ.

36 พวก​มิด​ยาน​ก็​พา​โย​เซฟ​ไป​ขาย​ไว้​กับ​ขุนนาง​ผู้​หนึ่ง​ชื่อ​โพ​ติ​ฟา, ผู้บัญชาการ​ทหาร​มหาด​เล็ก​รักษา​พระองค์​ของ​กษัตริย์​ฟา​โร​ใน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society

Thailand Bible Society
Lean sinn:



Sanasan