ปฐมกาล 35 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระเจ้าตรัสแก่ยาโคบว่า, “จงลุกขึ้นไปที่เบ็ธเอลอาศัยอยูที่นั่น; และทำแท่นบูชาพระเจ้าผู้สำแดงพระองค์แก่เจ้าเมื่อเจ้าได้หนีไปจากเอซาวพี่ชาย.” 2 ครั้งนั้นยาโคบได้บอกครอบครัว และคนทั้งปวงที่อยู่ด้วยกันว่า, “จงทิ้งรูปเคารพของเจ้าเสียให้หมด, ชำระตัวและผลัดผ้านุ่งห่ม: 3 และให้เราทั้งหลายลุกขึ้นไปบ้านเบ็ธเอล; ที่นั่นเราจะทำแท่นบูชาพระเจ้าผู้ทรงพระเมตตาแก่เราในวันที่เรามีความทุกข์ลำบาก, และอยู่กับเราในทางที่เราไปนั้น.” 4 เขาได้เอารูปเคารพทั้งหลายที่เขามีอยู่กับตุ้มหูมาให้ยาโคบ; ยาโคบก็ฝังไว้ใต้ต้นไม้โอ๊กที่อยู่ใกล้เมืองเซเค็ม. 5 เขาทั้งหลายก็ยกเดินไปอีก; และชาวเมืองนั้นก็มิได้ตามไปทำอันตรายแก่บุตรชายของยาโคบนั้น, ด้วยพระเจ้าบันดาลให้เขาเกรงกลัว. 6 ยาโคบกับบรรดาพรรคพวกมาถึงตำบลชื่อลูศ, ที่เรียกชื่ออีกว่าเบ็ธเอล, ในแผ่นดินคะนาอัน. 7 ที่นั่นยาโคบได้สร้างแท่นบูชาไว้, และเรียกชื่อตำบลนั้นว่าเบ็ธเอล, เหตุว่าที่นั่นพระเจ้าได้ทรงสำแดงพระองค์แก่ยาโคบ, เมื่อครั้งหนีเอซาวพี่ชายไป. 8 ฝ่ายพี่เลี้ยงของนางริบะคาชื่อดะโบราก็ถึงแก่ความตาย, และเขาได้ฝังศพไว้ใต้ต้นโอ๊กใต้เบ็ธเอล: และเขาได้เรียกชื่อต้นไม้นั้นว่าต้นโอ๊กโศกเศร้า. 9 เมื่อยาโคบมาจากบ้านพาดันอะรำ, พระเจ้าก็สำแดงพระองค์แก่ยาโคบอีก, และได้อวยพร, 10 ตรัสแก่เขาว่า, “เจ้ามีชื่อว่ายาโคบ: เขาจะไม่เรียกเจ้าว่ายาโคบต่อไป, จะได้ชื่อว่ายิศราเอล.” พระองค์จึงได้เรียกชื่อเขาว่ายิศราเอล. 11 พระเจ้าตรัสแก่เขาว่า, “เราเป็นพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ที่สุด: เจ้าจงเกิดผู้คนทวีมากขึ้น; ประเทศหลายประเทศจะเกิดมาจากเจ้า, และกษัตริย์หลายองค์จะออกมาจากบั้นเอวของเจ้า; 12 และแผ่นดินนี้ที่เราใหัแก่อับราฮามและยิศฮาคแล้ว, เราจะให้แก่เจ้า, และแก่พงศ์พันธุ์ของเจ้าต่อไปภายหน้า” 13 พระเจ้าเสด็จขึ้นไปจากที่ ๆ พระเจ้าตรัสแก่ยาโคบนั้น. 14 ยาโคบก็ปักเสาสำคัญไว้ที่นั่นที่พระองค์ตรัสแก่ตัว, คือเสาหิน: เอาของดื่มกับน้ำมันเทลงถวายปลายเสาหินนั้น 15 ยาโคบได้เรียกชื่อตำบลที่พระเจ้าได้เรียกชื่อตำบลที่พระเจ้าได้ตรัสแก่ตัวนั้นว่า เบ็ธเอล 16 เขาทั้งหลายไปจากบ้านเบธเอลนั้น, มาใกล้จะถึงบ้านเอฟะราธา: เมื่อนางราเฮ็ลจะคลอดบุตร ก็เจ็บครรภ์นัก. 17 อยู่มาครั้นนางเจ็บครรภ์นัก, หญิงแพทย์ผดุงครรภ์บอกว่า, “อย่ากลัวเลย; ท่านจะได้บุตรชายอีก,” 18 นางก็ถึงแก่ความตาย; เมื่อชีวิตใกล้จะออกจากกายนั้น, นางได้เรียกชื่อบุตรนั้นว่า, เบนโอนี (บุตรความทุกข์); แต่บิดาได้เรียกว่าเบ็นยามิน (บุตรมือขวา). 19 นางราเฮ็ลตาย, แล้วเขาก็ฝังศพไว้ริมทางจะไปบ้านเอฟะราธา, ที่เรียกชื่ออีกว่าเบธเลเฮม. 20 ยาโคบก็เอาเสาหินปักไว้ที่ฝังศพนั้น: เสาหินที่ฝังศพนางราเฮ็ลอยู่จนทุกวันนี้. 21 ยิศราเอลก็ยกเดินไปอีก ตั้งทับอยู่เลยหอคอยชื่อเอเดระ. 22 อยู่มาเมื่อยิศราเอลอาศัยที่แผ่นดินนั้น, รูเบนได้ไปนอนกับนางบีระฮาภรรยาน้อยของบิดา: และยิศราเอลก็รู้ความนั้น ฝ่ายยาโคบมีบุตรชายสิบสองคน: 23 บุตรนางเลอาชื่อรูเบ็น, เป็นบุตรหัวปีของยาโคบ, และซีโมน, เลวี, ยะฮูดา, และซะบูโลน; 24 บุตรนางราเฮ็ลชื่อโยเซฟ และเบ็นยามิน; 25 บุตรนางบีละฮาสาวใช้ของนางราเฮ็ลชื่อดานและนับธาลี; 26 บุตรนางซีละพาสาวใช้ของนางเลอาชื่อฆาดและอาเซร; คนเหล่านี้เป็นบุตรของยาโคบ เกิดที่เมืองพาดันอะรำ. 27 ฝ่ายยาโคบก็มาถึงยิศฮาคบิดาที่บ้านมัมเรที่เมืองคิระยัธอัรบาที่เรียกชื่ออีกว่าเฮ็นโรน, ที่อับราฮามและยิศฮาคเคยอาศัยแต่ก่อน 28 ยิศฮาคก็มีอายุได้ร้อยแปดสิบปี; 29 และยิศฮาคก็ตายไปอยู่ด้วยบรรพบุรษของตนเป็นคนแก่ชะราแล้ว: เอซาวและยาโคบผู้เป็นบุตรก็เอาท่านไปฝัง |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society