ปฐมกาล 17 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เมื่ออายุอับรามได้เก้าสิบเก้าปี, พระยะโฮวาได้สำแดงพระองค์ให้ปรากฏแก่อับรามตรัสว่า, “เราเป็นพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ยิ่งที่สุด; เจ้าจงเดินอยู่ตรงหน้าเราให้เป็นคนดีรอบคอบ. 2 เราจะตั้งคำสัญญาไมตรีของเราไว้ในระหว่าง เรากับเจ้า, และเราจะให้วงศ์วานของเจ้าเกิดทวีขึ้นเป็นอันมาก.” 3 อับรามก็หมอบกราบซบหน้าลง: พระเจ้าจึงตรัสแก่อับรามว่า, 4 “นี่แน่ะ, คำสัญญาของเราก็ได้ทำไว้กับเจ้าแล้ว, เจ้าจะเป็นบิดาของชนหลายประเทศ. 5 เขาจะไม่เรียกชื่อของเจ้าว่าอับรามอีก แต่จะเรียกว่าอับราฮาม; เพราะเราได้ให้เจ้าเป็นบิดาของชนหลายประเทศ. 6 เราจะให้พงศ์พันธุ์ของเจ้าทวียิ่ง ๆ ขึ้นไป, เราจะให้ชนประเทศต่างๆ และกษัตริย์หลายองค์เกิดมาจากเจ้า. 7 เราจะตั้งคำสัญญาของเราไว้ในระหว่างเรากับเจ้า, ทำพงศ์พันธุ์ของเจ้าทุกชั่วอายุของเขา, ด้วยจะให้เป็นคำสัญญาถาวรเป็นนิตย์ว่า, เราจะเป็นพระเจ้าของเจ้าทั้งพงศ์พันธุ์ของเจ้าสืบๆ ไป. 8 แผ่นดินคะนาอันทั้งสิ้นที่เจ้าเป็นแขกเมืองอาศัยอยู่นั้น, เราจะยกให้เจ้าและพงศ์พันธุ์ของเจ้าเพื่อเป็นมฤดกเป็นนิตย์; และเราจะเป็นพระเจ้าของเขาทั้งหลาย.” 9 พระเจ้าจึงตรัสแก่อับราฮามอีกว่า “เจ้าเองก็ดี, หรือพงศ์พันธุ์ของเจ้าตลอดทุกชั่วอายุก็ดี, จงถือรักษาคำสัญญาไมตรีของเราไว้ 10 นี่แหละเป็นหมายสำคัญฝ่ายคำสัญญาไมตรีในระหว่างเรากับเจ้า และพงศ์พันธุ์ของเจ้าสืบ ๆ ไป: จงให้ชายทั้งหลายของเจ้ารับสุนัด. 11 เจ้าทั้งหลายต้องเข้าพิธีตัดหนังองคชาติ, เพื่อเป็นหมายสำคัญแห่งคำสัญญาไมตรีในระหว่างเรากับเจ้า. 12 ชายทั้งหลายในพงศ์พันธุ์ของเจ้าเมื่ออายุได้แปดวันแล้ว, เป็นคนที่เกิดในบ้านของเจ้าก็ดี, หรือชนต่างประเทศที่ซื้อมาด้วยเงินไม่ใช่พงศ์พันธุ์ของเจ้าก็ดี, ต้องรับสุนัดสิ้นทุกคน. 13 ผู้ที่เกิดในบ้านของเจ้าก็ดีหรือผู้ที่ซื้อมาด้วยเงินของเจ้าก็ดีคงต้องรับพิธีนั้น: คำสัญญาไมตรีของเราจะได้อยู่ในเนื้อหนังของเจ้าเป็นคำสัญญาไมตรีถาวรเป็นนิตย์. 14 ชายผู้ใดที่มิได้รับพิธีตัดหนังองคชาติ, ผู้นั้นต้องตัดขาดจากญาติวงศ์ของตน: ด้วยเป็นผู้หักคำสัญญาไมตรีของเราเสียแล้ว.” 15 พระเจ้าตรัสแก่อับราฮามว่า, “ฝ่ายนางซารายภรรยาของเจ้า ๆ จะไม่เรียกชื่อของนางว่าซาราย, แต่จะเรียกชื่อว่าซารา 16 เราจะอวยพรแก่นางนั้นให้มีบุตรชายด้วยกันกับเจ้า: เราจะอวยพรนางให้เป็นมารดาของชนประเทศต่าง ๆ; กษัตริยของพลเมืองต่างๆ จะเกิดมาจากนางนั้น.” 17 อับราฮามจึงหมอบกราบซบหน้าลงหัวเราะนึกในใจของตนว่า, “คนอายุได้ร้อยปีแล้วจะมีบุตรหรือ?” อายุของนางซาราได้เก้าสิบปีแล้ว, จะมีบุตรหรือ?” 18 อับราฮามจึงทูลพระยะโฮวาว่า, “ขอโปรดให้ยิศมาเอลมีชีวิตเจริญต่อพระพักตรของพระองค์! 19 พระองค์จึงตรัสว่า, “หามิได้, นางซาราภรรยาของเจ้าจะมีบุตรชาย; เราจะเรียกชื่อเด็กนั้นว่ายิศฮาค (หัวเราะ): เราจะตั้งคำสัญญาไมตรีไว้กับเขาและกับพงศ์พันธุ์ของเขาสืบต่อไปเป็นนิตย์. 20 ฝ่ายยิศมาเอลนั้น, เราได้ฟังคำของเจ้าแล้ว: นี่แน่ะ, เราได้อวยพรแก่เขา, และจะบันดาลให้เขามีพงศ์พันธุ์ทวีขึ้นเป็นอันมาก; เจ้านายจะเกิดมาแต่เขาสิบสององค์, และเราจะให้เขาเป็นประเทศใหญ่. 21 แต่คำสัญญาไมตรีของเรา ๆ จะตั้งไว้ต่อยิศฮาคบุตรของเจ้าที่นางซาราจะคลอดปีหน้าฤดูนี้.” 22 เมื่อตรัสเสร็จแล้ว, พระเจ้าจึงเสด็จขึ้นไปจากอับราฮาม. 23 อับราฮามจึงให้ยิศมาเอลบุตรชายของตน, และคนทั้งปวงที่เกิดในเรือนของตนก็ดี, หรือซื้อมาด้วยเงินก็ดี, คือชายทั้งปวงที่อยู่ในครอบครัวของตนนั้น, รับพิธีตัดหนังองคชาติในวันเดียวกัน, ตามพระดำรัสของพระเจ้านั้น. 24 เมื่ออับราฮามรับพิธีตัดหนังองคชาตินั้น, อายุได้เก้าสิบเก้าปี. 25 ฝ่ายยิศมาเอลบุตรชายของท่าน, เมื่อรับพิธีตัดหนังองคชาติ, อายุได้สิบสามปี. 26 อับราฮามบิดากับยิศมาเอลบุตรของท่านได้รับสุนัดในวันเดียวกัน. 27 บรรดาชายในครอบครัว, ทั้งคนเกิดในเรือน, กับคนที่ซื้อมาด้วยเงินจากประเทศอื่น, ก็ได้รับสุนัดด้วยกันกับอับราฮามสิ้นทุกคน |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society