ยะเอศเคล 7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 อนึ่งคำพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าอีกว่า, 2 ท่านบุตรมนุษย์เอ๋ย, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้แก่แผ่นดินยิศราเอลว่า, ที่สุดนั้นมาถึงแผ่นดินทั้งสี่มุม, 3 บัดนี้ที่สุดมาถึงเจ้าแล้ว, และเราจะยังความพิโรธของเราเหนือเจ้า, และจะตัดสินเจ้าตามทางปรนนิบัติทั้งหลายของเจ้า, และความชั่วลามกทั้งปวงของเจ้าเราจะให้ตกเหนือเจ้า. 4 และพระเนตรของเราก็จะไม่เมตตาเจ้า, และเราจะไม่โปรด, แต่ว่าทางปรนนิบัติของเจ้าเราจะวางเหนือเจ้า, และความชั่วลามกของเจ้าจะอยู่ในท่ามกลางเจ้า, และเจ้าทั้งหลายจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวา 5 พระยะโฮวาเจ้าดำรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, ความชั่วร้ายล้วนแต่ชั่วร้ายจะมา. 6 ที่สุดนั้นมา, ที่สุดนั้นมาแล้ว. 7 และตื่นคอยท่าเจ้า. นี่แน่ะที่สุดมาอยู่, โอ้ผู้ชาวแผ่นดิน, เวลากำหนดก็มาถึงเจ้า, เวลามาแล้ว. วันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว, วันวุ่นวายไม่มีเสียงยินดีโห่ร้องบนภูเขา, 8 เดี๋ยวนี้เราเกือบจะเทความพิโรธของเราเหนือเจ้า, และเราจะให้ความกริ้วของเราสำเร็จแก่เจ้า, และจะตัดสินเจ้าตามทางปรนนิบัติทั้งหลายของเจ้า, และความชั่วลามกทั้งปวงของเจ้าเราจะวางเหนือเจ้า, 9 และพระเนตรของเราจะไม่เมตตาและเราจะไม่โปรด. เราจะให้เป็นไปเหนือเจ้าตามทางปรนนิบัติทั้งหลายของเจ้า, และความชั่วลามกของเจ้าจะอยู่ในท่ามกลางเจ้า, และเจ้าทั้งหลายจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวาเป็นผู้โบยตี. 10 นี่แน่ะวันนั้นๆ มาอยู่, เวลากำหนดขึ้นแล้ว, ไม้งอกแตกออกแล้ว, ความจองหองผลิดอกแล้ว. 11 ความร้ายกาจโตใหญ่ขึ้นเป็นไม้สำหรับทำโทษคนบาปไม่มีเหลือแต่เขา, กองของเขาหรือทรัพย์สมบัติเป็นของเขาจะไม่มี, ศิริราศีงดงามจะไม่มีแก่เขา. 12 เวลานั้นมาแล้ว, วันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว, อย่าให้ผู้ซื้อยินดี, และคนขายโศกเศร้า, ด้วยความพิโรธอยู่เหนือกองในเมืองนั้นทั้งสิ้น. 13 แม้ว่าผู้ชายยังจะมีชีวิตอยู่ในหมู่คนเป็น, เขาจะไม่ได้กลับไปถึงที่ขายด้วยนิมิตต์นี้ได้แก่ทรัพย์สมบัติในเมืองนั้น, เขาจะไม่กลับ, และจะมีผู้ใดอาจให้ชีวิตของตัวยั่งยืนด้วยการบาปก็ไม่มี, 14 เขาได้เป่าแตรตระเตรียมให้คนทั้งปวงพร้อมกัน, แต่ไม่มีผู้ใดไปในการศึก, ด้วยว่าความพิโรธของเราอยู่เหนือกองในเมืองนั้นทั้งสิ้น. 15 กะบี่อยู่ภายนอก, และโรคห่า, และกันดารอาหารอยู่ภายใน, ผู้อยู่ทุ่งนาจะตายด้วยกะบี่, และคนอยู่ในเมืองกันดารอาหาร, และโรคห่าจะเผาผลาญผู้นั้น. 16 แต่ผู้หนีได้ก็จะหนีเสีย, และเขาจะไปอยู่บนภูเขาดุจนกพิลาปที่เคยอยู่ระหว่างภูเขา, ต่างคนต่างพิลาปร่ำไรเพราะความชั่วของตัว. 17 มือทั้งหลายจะอ่อนนิ่มและหัวเข่าทั้งปวงจะอ่อนกำลังดังน้ำ. 18 เขาจะพันกายด้วยผ้าหยาบ, และความสะดุ้งจะหุ้มห่อเขา, และหน้าของเขาทั้งหลายจะได้รับความอัปยศ, และศีรษะของเขาทั้งปวงจะโล้น. 19 เขาจะทิ้งเงินของเขาที่ถนนทั้งหลาย, และทองคำของเขาจะเป็นดุจของโสโครก, เงินและทองคำของเขาจะไม่อาจช่วยเขาให้รอดในวันพิโรธของพระยะโฮวา. เขาจะได้อิ่มใจ, และอิ่มท้องก็หาไม่, ด้วยเงินนั้นเป็นที่สะดุดต่อความชั่วของเขา, 20 และราศีเครื่องประดับของพระองค์, พระองค์ได้ตั้งไว้เป็นยศศักดิ์, แต่เขาได้ทำรูปชั่วและการโสโครกทั้งปวงของเขาด้วยเครื่องประดับนั้น, เหตุฉะนี้เราจึงทำเครื่องประดับนั้นให้เป็นการโสโครกแก่เขา. 21 และเราจะให้เครื่องประดับแก่มือคนต่างประเทศเป็นของเหยื่อไป, และแก่คนชั่วในโลกเป็นที่ปล้นและเขาทั้งหลายจะทำให้เป็นมลทินไป. 22 เราจะเมินหน้าของเราจากเขาทั้งหลาย, และเขาจะทำที่ลับของเราให้เป็นมลทิน, แลหมู่โจรจะมาที่นั่นทำเศร้าหมองไป. 23 จงทำโซ่, เพราะว่าแผ่นดินนั้นเต็มด้วยความชั่วจนโลหิตไหล, และเมืองนั้นเต็มด้วยชั่วร้าย. 24 เหตุฉะนี้เราจะให้นานาประเทศที่ชั่วมา, และจะได้เรือนของเขาทั้งหลาย, และเราจะให้สง่าราศีคนที่มีกำลังมากเสียด้วย, และที่บริสุทธิ์ของเขาจะเป็นมลทินความพินาศมาอยู่. 25 และเขาจะแสวงหาความสุข, และความสุขก็จะไม่มี, 26 อันตรายมีมา, และยังจะมาทับถมอันตรายเก่าอีก, และเขาจะไม่นิมิตต์ฝัน, ผู้ทำนายและกฎหมายจะเสียไปจากปุโรหิต, และความปรึกษาจะเสียจากผู้เฒ่า. 27 มหากษัตริย์จะพิลาปร่ำไร, และเจ้าจะเอาความสะดุ้งหลากใจมาเป็นเครื่องทรง, และมือประชาชนทั้งหลายจะระทดเป็นทุกข์ไป, เราจะกระทำแก่เขาตามทางประพฤติของเขาทั้งหลายนั้น, และเราจะตัดสินเขาทั้งหลายตามการปรนนิบัติของเขา, และเขาทั้งหลายจะรู้ว่าเราคือยะโฮวา |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society