ยะเอศเคล 5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 และท่านบุตรมนุษย์เอ๋ย, จงเอาดาบที่คมและมีดโกนของคนช่างโกนมา, แล้วให้โกนไปบนศีรษะของท่านและหนวดของท่าน, และจงเอาคนชั่งอันหนึ่งมา, แล้วจงแบ่งผมนั้นออกเสีย, 2 ส่วนหนึ่งจะต้องเผาในไฟที่ท่ามกลางเมือง, ในวันเมื่อการล้อมต่อสู้เมืองนั้นสำเร็จ, และท่านจะเอาส่วนหนึ่งมาฟันด้วยดาบรอบส่วนนั้น, และส่วนหนึ่งท่านจะต้องซัดให้กระจายไปด้วยลม, และเราจะชักดาบออกตามผมนั้น. 3 และท่านจงเอาแต่เส้นผมนั้นมาประมาณหน่อยหนึ่ง, และจงห่อไว้ในชายเสื้อของท่าน. 4 และท่านจงเอาแต่ผมนั้นมาอีก, และทิ้งในท่ามกลางไฟ, และเผาในไฟ, และไฟจะออกจากที่นั้นไปถึงเรือนยิศราเอลทั้งสิ้น 5 พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้, นี่และเป็นเมืองยะรูซาเลม, เราได้ตั้งเมืองนั้นไวในท่ามกลางประเทศ, และเมืองที่อยู่ล้อมรอบนั้น. 6 และเมืองนั้นคิดกบฏต่อบัญญัติของเรา, ในซึ่งได้ทำชั่วเกินความชั่วของนานาประเทศ, และ (คิดกบฏ) ต่อกฎหมายของเรามากกว่าประเทศที่อยู่ล้อมรอบเมืองนั้นเพราะบัญญัติของเราไม่ได้รับ, และในกฎหมายของเราเขาไม่รับ, และในกฎหมายของเขาเรามิได้ดำเนิน. 7 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, เพราะเจ้าทั้งหลายได้ประพฤติความชั่วยิ่งกว่านานาประเทศซึ่งอยู่ล้อมรอบเจ้า, และมิได้ดำเนินในกฎหมายของเรา, และพระบัญญัติของเราเจ้ามิได้รักษา, แม้นถึงบัญญัติของนานาประเทศที่อยู่ล้อมรอบเจ้าๆ ก็ไม่ประพฤติตาม. 8 เหตุฉะนี้, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, เราคือตัวเราเองอยู่ต่อสู้เจ้าทั้งหลาย, และเราจะทำมหันตโทษในท่ามกลางเจ้าทั้งหลายต่อตาแห่งนานาประเทศ. 9 และเราจะทำในท่ามกลางเจ้าซึ่งเรามิได้ทำ, และเราจะไม่ทำเหมือนฉะนั้นอีก, เพราะบรรดาความชั่วลามกของเจ้า. 10 เหตุฉะนี้พ่อจะกินบุตรในท่ามกลางเจ้า, และบุตรจะกินพ่อของเขา, และเราจะทำมหันตโทษแก่เจ้า, และที่เหลือจากเจ้านั้นเราจะให้พลัดพรายไปตามลมทิศานุทิศ. 11 พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, เรามีชีวิตฉันใด, เพราะเจ้าทั้งหลายได้ทำวิหารของเราให้มลทินไปด้วยของน่าเกลียด, และการชั่วของเจ้าต่างๆ, เหตุฉะนี้, เราจะเอาอะไรจากเจ้าทั้งหลายฉันนั้น, และพระเนตรของเราจะไม่โปรด, และเราจะไม่เมตตาแก่เจ้า, 12 จะแบ่งเจ้าเป็นสามส่วนๆ หนึ่งจะตายด้วยโรคห่า, และเขาจะฉิบหายด้วยกันดารอาหารในท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย, ส่วนหนึ่งจะล้มลงเพราะกะบี่ล้อมรอบเจ้า, และส่วนหนึ่งเราจะให้พลัดพรายไปตามลมทิศานุทิศ, จะชักกะบี่ออกตามเขาทั้งหลาย, 13 และความกริ้วของเราจะสำเร็จแล้ว, และเราจะยังความพิโรธของเราอยู่เหนือเขาทั้งหลายจนหายแค้น, และเขาจะรู้ว่าเราพระยะโฮวาได้ตรัสด้วยความเดือดร้อนของเรา, เมื่อเราจะให้พิโรธของเราสำเร็จในเขาทั้งหลาย. 14 และเราจะให้เจ้าร้างเปล่า, และเป็นที่ดูหมิ่นในท่ามกลางนานาประเทศทั้งหลายซึ่งอยู่ล้อมรอบเจ้าต่อตาคนทั้งปวงที่ล่วงไป. 15 และเจ้าจะเป็นที่ดูหมิ่น, และเป็นที่เยาะเย้ย, และเป็นที่สอน, และเป็นที่พิศวงแก่นานาประเทศอันอยู่ล้อมรอบเจ้า. เมื่อเราจะทำมหันตโทษด้วยความกริ้ว, และความพิโรธสอน, เรายะโฮวาได้ตรัสแล้ว. 16 เมื่อเราจะใช้ลูกธนูทั้งหลายอันร้าย, คือกันดารอาหารเหนือเขา, เพื่อจะให้เขาฉิบหายไป, ที่เราจะใช้ก็เพื่อจะทำลายเจ้าเสีย, และเราจะเพิ่มเติมให้กันดารอาหารเหนือเจ้า, และจะทำลายขนมที่เป็นประธานแห่งชีวิต, 17 และเราจะใช้กันดารอาหารเหนือเจ้าและสัตว์ร้ายต่างๆ ที่จะให้เจ้าปราศจากลูก. และโรคห่าและโลหิตเป็นจะไปในท่ามกลางเจ้าและเราจะให้กะบี่มาเหนือเจ้า. เราคือยะโฮวาได้ตรัสแล้ว |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society