ยะเอศเคล 34 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 และคำแห่งพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าว่า, 2 บุตรมนุษย์เอ๋ย, จงทำนายผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายแห่งยิศราเอล, ทำนายว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, วิบากแก่ผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายแห่งยิศราเอลที่เลี้ยงตัวเอง, มิควรที่ผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายจะเลี้ยงฝูงแกะหรือ. 3 เจ้าทั้งหลายกินน้ำมัน, และแต่งตัวด้วยขนแกะ, และแกะอิ่มอ้วนดีแล้วเจ้าก็ฆ่าเสีย; แต่มิได้เลี้ยงฝูงแกะนั้น. 4 เจ้าทั้งหลายมิได้บำรุงสัตว์ที่อ่อนหิวให้มีกำลังขึ้น. และที่เจ็บนั้นเจ้ามิได้รักษา, และที่หักนั้นเจ้ามิได้ผูกพันรักษา, และที่กระจัดกระจายไปเจ้าจะมิได้ให้กลับมาและที่หลงไปเจ้ามิได้แสวงหา, แต่เจ้าได้ครอบครองสัตว์ทั้งหลายนั้นด้วยข่มขี่และเบียดเบียฬ, 5 และแกะทั้งหลายพลัดพรายไปเพราะไม่มีผู้เลี้ยง, และได้เป็นอาหารแก่สัตว์ทั้งหลายในนา, และได้กระจัดกระจายไปนั้น. 6 ฝูงแกะของเราหลงเที่ยวไปบนภูเขาทั้งหลาย, และบนเนินเขาอันสูงทั้งปวง; และฝูงแกะแห่งเราก็ได้กระจัดกระจายทั่วไปในแผ่นดิน, และมิได้มีผู้ใดเที่ยวไต่ถามสืบหา. 7 เหตุฉะนี้ดูกรผู้เลี้ยงแกะทั้งหลาย, จงฟังคำของพระยะโฮวา. 8 พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า. เรามีชีวิตฉันใด, เพราะฝูงแกะของเราได้เป็นเหยื่อเป็นแท้; และฝูงแกะของเราได้เป็นอาหารแก่สัตว์ทั้งหลายในนาด้วยไม่มีคนเลี้ยง; และผู้เลี้ยงของเรานั้นเขามิได้แสวงหาฝูงแกะของเรา; และผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายนั้นได้เลี้ยงแต่ตัวและมิได้เลี้ยงฝูงแกะนั้น. 9 เหตุฉะนี้ ท่านผู้เลี้ยงทั้งหลายเอ๋ย, จงฟังคำของพระยะโฮวา. 10 พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะเราต่อสู้คนเลี้ยงแกะทั้งหลาย, และจะเรียกฝูงแกะของเราจากมือเขา; และเราจะให้เขาหยุดเสียจากการเลี้ยงแกะนั้น, และผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายนั้นจะมิได้เลี้ยงตัวอีก; และเราจะหยิบแกะของเราจากปากเขาทั้งหลาย, เพื่อแกะนั้นจะมิได้เป็นอาหารของเขาทั้งหลาย. 11 ด้วยว่าพระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะตัวเราและจะสืบเสาะฝูงแกะของเรา. และแสวงหาฝูงแกะนั้น. 12 ดุจคนเลี้ยงแกะอันแสวงหาฝูงแกะของเขา, ในวันที่เขาอยู่ในท่ามกลางแกะของเขาที่กระจัดกระจายไปนั้น. ดังนั้นแหละเราจะแสวงหาฝูงแกะของเรา, และจะหยิบแกะทั้งหลายจากตำบลทั้งปวงที่ได้กระจัดกระจายไปในวันมีเมฆและมืดมัวไป. 13 และเราจะนำเขาทั้งหลายจากคนต่าง ประเทศ, และจะให้รวบรวมแต่แผ่นดินทั้งปวง, และจะนำมายังแผ่นดินของเขา, และจะเลี้ยงเขาเหล่านั้นบนภูเขาทั้งหลายแห่งยิศราเอล, ในที่ฝั่งแม่น้ำและในบรรดาที่อยู่ทั้งปวงในแผ่นดินนั้น; เราจะเลี้ยงเขาทั้งหลายในทุ่งอันดี, และคอกของเขาจะอยู่บนภูเขาทั้งหลายอันสูงแห่งยิศราเอล, 14 เขาทั้งหลายจะนอนในคอกอันดีที่นั้น, และเขาทั้งหลาย จะกินในทุ่งนาอันอุดมบนภูเขาทั้งหลายแห่งยิศราเอล. 15 พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, เราเองจะเลี้ยงฝูงแกะของเราและจะให้เขาทั้งหลายนอนอยู่. 16 ที่หลงไปนั้นเราจะแสวงหา, และที่เขาได้ไล่ไปเสียนั้นเราจะให้กลับมาอีก, และที่หักนั้นเราจะผูกพันรักษา, และที่อ่อนหิวนั้นเราจะบำรุงให้มีกำลังขึ้น, และที่อ้วนพีมีกำลังแล้วนั้นเราจะทำลายเสีย; เราจะเลี้ยงเขาเหล่านั้นด้วยมหันตโทษ. 17 และพระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, ท่านผู้ฝูงสัตว์ของเราเอ๋ย, นี่แน่ะเราจะตัดสินในท่ามกลางแกะ, และแกะตัวผู้แพะตัวผู้ทั้งหลาย. 18 ที่เจ้ากินในทุ่งนาอันดี, เจ้าทั้งหลายเห็นว่าเป็นการเล็กน้อยหรือ, จึงเหยียบย่ำที่เหลือในทุ่งนาทั้งหลายด้วยเท้าของเจ้า, และที่เจ้าทั้งหลายกินน้ำอันลึกและทำน้ำที่เหลือนั้นให้ขุ่นด้วยเท้าของเจ้า. 19 ฝ่ายฝูงแกะของเรานั้นเขากินซึ่งที่เจ้าทั้งหลายเหยียบด้วยเท้าของเจ้า, และดื่มน้ำที่เจ้าทำให้ขุ่นด้วยเท้าทั้งหลายของเจ้า. 20 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาเจ้าตรัสแก่เขาทั้งหลายว่า, นี่แน่ะตัวเรานี่แหละจะตัดสินตรงแกะที่อ้วนและแกะที่ผอม. 21 เพราะเจ้าทั้งหลายได้เบียดด้วยข้างและบ่า, และได้ขวิดสัตว์ทั้งหลายที่อ่อนหิวด้วยเขาทั้งหลายของเจ้า, จนเจ้าได้ทำแกะทั้งหลายนั้นให้กระสัตกระจายทั่วไป. 22 เราจึงช่วยฝูงแกะของเรา, และฝูงแกะนั้นจะมิได้เป็นเหยื่อต่อไป, และเราจะตัดสินในท่ามกลางแกะ, และแกะเราจะตั้งผู้เลี้ยงผู้เดียวแก่เขาทั้งหลาย, และผู้นั้นจะเลี้ยงเขาทั้งหลาย, 23 คือดาวิดผู้รับใช้ของเรา, ท่านจะเลี้ยงเขาทั้งหลาย; และท่านจะเป็นผู้เลี้ยงแห่งเขาทั้งหลาย. 24 เราพระยะโฮวาจะเป็นพระเจ้าของเขาทั้งหลาย, และดาวิดผู้รับใช้ของเรา, (จะเป็น) เจ้าในท่ามกลางเขาทั้งหลาย. เรายะโฮวาได้ตรัสแล้ว, 25 เราจะทำคำสัญญาเป็นมิตรไมตรีแก่เขาทั้งปวง; และเราจะบันดาลสัตว์ร้ายทั้งหลายให้ไปจากแผ่นดินนั้นจนสิ้น; และเขาทั้งปวงจะอาศัยในป่าโดยสะดวก, และจะนอนหลับในป่าดอนทั้งหลาย. 26 และเราจะให้ข้าทั้งหลายและตำบลทั้งปวง, ที่ล้อมรอบเนินเขาของเราเป็นซึ่งความอวยพร; และเราจะให้ฝนตกในวสันตฤดู, และจะมีฝนบริบูรณ์ดี. 27 และต้นไม้ในนาจะเกิดผลที่ต้นนั้น, และผลประโยชน์จะเกิดแต่แผ่นดินนั้น; และเขาทั้งหลายจะอยู่ในแผ่นดินแห่งเขาโดยปกติ, และเขาจะได้รู้ว่า, เราคือยะโฮวา; เมื่อเราหักแอกของเขา, และจะช่วยเขาจากมือคนทั้งหลายที่ได้บังคับให้เขาปรนนิบัติตนนั้น. 28 และเขาทั้งหลายจะมิได้เป็นการปล้นแห่งคนต่างประเทศต่อไป, และสัตว์ร้ายในแผ่นดินก็จะมิได้กัดทำอันตรายเขา; แต่เขาจะอยู่ด้วยปกติ, และจะไม่มีสิ่งใดที่จะให้เขากลัว. 29 และเราจะให้แขนงที่จะให้เขาทั้งหลายมีชื่อเกิดขึ้น, และเขาจะมิได้มีอันตรายเพราะกันดารอาหารต่อไปในแผ่นดินนั้น; และเขาทั้งหลายจะมิได้แบกความอายแห่งนานาประเทศต่อไป. 30 พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, เขาทั้งหลายจะได้รู้ว่า, เรายะโฮวาผู้เป็นพระเจ้าของเขาอยู่ด้วยเขาทั้งหลาย; และเขาคือเรือนยิศราเอลเป็นพลไพร่ของเรา. 31 พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, เจ้าทั้งหลายคือฝูงแกะของเรา, คือฝูงแกะในทุ่งนาของเรา; เจ้าทั้งหลายเป็นมนุษย์, และเราเป็นพระเจ้าของเจ้า |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society