ยะเอศเคล 27 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 คำแห่งพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าอีกว่า. 2 ท่านบุตรมนุษย์เอ๋ย, จงเปล่งเสียงโศกเศร้าเพราะตุโร, และจงว่าแก่เมือง ตุโรว่า, โอ้เจ้าที่อยู่ในปากอ่าวทะเล, เป็นที่ผู้ค้าขายสำหรับประชาชนในเกาะมากมาย. 3 พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, ตุโรเอ๋ย, เจ้ากล่าวว่า, เราเป็นผู้งามยิ่งที่สุด, 4 เขตต์แดนของเจ้าอยู่ในท่ามกลางทะเล, คนทั้งหลายผู้ได้ก่อสร้างเจ้าได้ให้เจ้าเป็นงดงามที่สุด, 5 เขาทั้งหลายได้ทำกะดานทั้งปวงของเจ้าด้วยไม้สนมาแต่ซะนีระ, และตัดต้นสนมาแต่ละบาโนนทำเสากระโดงของเจ้า. 6 เขาได้ทำกรรเชียงทั้งหลายของเจ้าด้วยไม้โอ๊กอันมาแต่บาซาน, ดาดฟ้าของเขาทำด้วย ไม้สนมาแต่เมืองซิติมประดับด้วยงา. 7 ผ้าป่านเนื้อละเอียดมีลายปักมาแต่เมืองอายฆุบโตเป็นใบเรือของเจ้า, เพื่อจะใช้สำคัญดังธงสำหรับเจ้า, ผ้าสีเขียวฟ้าและสีม่วงอันมาแต่เกาะทั้งหลายแห่งอะลีซาก็เป็นเพดานแห่งเจ้า. 8 ชาวซีโดนและดะระวาดทั้งหลายเป็นลูกเรือของเจ้า, โอ้ตุโรเอ๋ย, คนมีปัญญาในพวกเจ้าก็เป็นนายเรือทั้งหลายของเจ้า. 9 ผู้เฒ่าผู้แก่เละคนมีปัญญาทั้งหลายแห่งฆะบัลนั้นอยู่ในเจ้าเป็นคนตอกหมันยาแนวของเจ้า, กำปั่นทั้งหลายในทะเลและลูกเรือทั้งหลายของเขาก็อยู่ในเจ้า, เพื่อจะค้าขายสินค้าทั้งหลายของเจ้า. 10 ชาวฟารัศและลูกและฟูดอยู่ในกองทัพแห่งเจ้า, เป็นคนรบศึกสงครามของเจ้า, ดั้งและเกราะศีรษะแขวนไว้ในเจ้า, เขาทั้งหลายให้เจ้าเป็นผู้งดงาม, 11 ชาวอะระวาดและกองทัพแห่งเจ้าอยู่บนกำแพงทั้งหลายของเจ้าอันล้อมรอบ, และพลทหารแกล้วกล้าทั้งหลายอยู่ในหอคอยทั้งหลายของเจ้า, เขาแขวนดั้งทั้งหลายของเขาบนกำแพงอันล้อมรอบแห่งเจ้า, เขาทำให้เจ้าเป็นผู้งดงามยิ่งที่สุด. 12 เมืองธาระซิศเป็นพ่อค้าขายแห่งเจ้าเพราะทรัพย์สมบัติต่างๆ เป็นอันมาก, เขาค้าขายด้วยเงินและเหล็ก, และเหล็กวิลาดและตะกั่วที่ตลาดแห่งเจ้า. 13 เมืองยาวานและธูบันและเมเซ็ดก็เป็นที่ค้าขายแก่เจ้า, เขาเหล่านั้นได้เอาตัวมนุษย์, และเครื่องทองแดงแลกที่ตลาดแห่งเจ้า. 14 คนแต่เรือนโธฆัรมาได้เอาม้าและม้าขี่อย่างดีและลาแลกที่ตลาดแห่งเจ้า. 15 ชาวดะดานเป็นพ่อค้าแห่งเจ้า, เกาะมากหลายเป็นพ่อค้าขายในมือแห่งเจ้า, เขาเหล่านั้นเอางาดุจเขาและเอาไม้มะเกลือมายังเจ้าจะแลกของ. 16 เมืองซุเรียเป็นพ่อค้าขายมา (ซื้อ) ของทั้งหลายแห่งเจ้าเพราะเครื่องทั้งปวงที่เจ้าได้ทำไว้, เขาได้เอาพลอยมรกตสีม่วงเครื่องย้อม, และผ้าปัก, และผ้าป่านละเอียด, และหินฟองน้ำ, และพลอยสีทับทิมแลกที่ตลาดแห่งเจ้า. 17 เมืองยะฮูดาและแผ่นดินยิศราเอลเขาเป็นคนพ่อค้าแก่เจ้า, เขาค้าขายด้วยข้าวสาลีมาแต่มินีธและแปนาก, และน้ำผึ้งและน้ำมันและกำยานที่ตลาดแห่งเจ้า. 18 เมืองเมเซ็ดเป็นที่ค้าขายแก่เจ้าเพราะเครื่องทั้งปวงที่เจ้าได้ทำไว้, ด้วยทรัพย์สมบัติต่างๆ เป็นอันมาก, และด้วยน้ำองุ่นมาแต่เฮลโบน, และขนแกะอันขาว. 19 เมืองวิดานและยาวานได้เที่ยวไปมาที่ตลาดแห่ง เจ้า, เขาค้าขายด้วยเหล็กที่ขัดเกลี้ยงเป็นเงา, และแกเซียและแฝกหอมที่ตลาดแห่งเจ้า. 20 เมืองดะดานเป็นพ่อค้าแก่เจ้าด้วยผ้าทั้งหลายสำหรับเครื่องรถ. 21 เมืองอะราเบียและเจ้าทั้งหลายของเคดารได้ค้าขายในเมืองของเจ้า, ด้วยลูกแกะและแกะตัวผู้และแพะเขาเป็นพ่อค้าแก่เจ้านั้นด้วยสิ่งของเหล่านี้. 22 พ่อค้าทั้งหลายของเมืองซะบาและราอะ มาเขาเป็นพ่อค้าแก่เจ้า, เขาได้ค้าขายที่ตลาดแห่งเจ้าด้วยเครื่องหอมอันประเสริฐต่างๆ, และด้วยพลอยทั้งหลายที่วิเศษ, และทองคำ, 23 เมืองฮารานและคะเนและเอเด็น, และพ่อค้าทั้งหลายของซะบาและอาซูร, คิละมัดเป็นพ่อค้าแก่เจ้า. 24 เขาเหล่านี้ได้เป็นพ่อค้าที่ตลาดของเจ้าด้วยเสื้อผ้าอันงามดี, คือเสื้อสีน้ำเงินและผ้าปักเป็นลวดลาย, และหีบผ้ายกทั้งหลายทำด้วยไม้สนและผูกพันด้วยเชือก. 25 กำปั่นทั้งหลายแห่ง เมืองธาระซิศได้ไปมาค้าขายที่ตลาดแห่งเจ้า, และเจ้าได้สมบูรณ์ขึ้น, และมีอำนาจเป็นอันมากในท่ามกลางทะเลทั้งหลาย. 26 คนผู้ตีกรรเชียงของเจ้าได้นำเจ้าไปยังทะเลอันใหญ่, ลมเบื้องทิศตะวันออกยังเจ้าให้แตกในท่ามกลางทะเลทั้งหลาย. 27 ทรัพย์สมบัติและของขายและสินค้าทั้งหลายของเจ้า, ลูกเรือ, และนายเรือทั้งหลายของเจ้า, คนทั้งหลายที่ตอกหมัน, และซึ่งค้าขายสินค้าแก่เจ้า, และบรรดาคนศึกสงครามของเจ้าอยู่ในเจ้า, ทั้งพวกของเจ้าที่อยู่ในท่ามกลางเจ้าจะลงไปยังท่ามกลางทะเลทั้งหลายในวันเป็นที่แตกแห่งเจ้า. 28 แขวงเมืองทั้งปวงจะกระเทือนด้วยเสียงร้องครางแห่งนายเรือทั้งหลายของเจ้า, 29 และคนทั้งหลายที่ถือกรรเชียง, ลูกเรือทั้งหลายนายกำปั่นทั้งหลายแห่งทะเล, จะลงไปจากกำปั่นทั้งหลายของเขา, และจะยืนยังที่แผ่นดิน, 30 และเขาทั้งหลายจะส่งเสียงของเขาให้ได้ยินเหนือเจ้า, และจะร้องครางเป็นทุกข์, และจะยังผงคลีดินให้ขึ้นเหนือศีรษะของเขา, และจะนอนคลุกเท่าไฟ. 31 และเขา ทั้งหลายจะยังศีรษะให้ล้านทีเดียวเพื่อเจ้า, และจะคาดบั้นเอวไว้ด้วยผ้าเนื้อหยาบและจะร้องไห้เพราะเจ้าด้วยเปล่าเปลี่ยวใจพิลาปร่ำไรเป็นทุกข์. 32 และเขาจะส่งสำเนียงร้องไห้เป็นเพลงโศกเศร้าเพราะ เจ้า, และพิไรรำพันเป็นคำเพลงทุกข์เพราะเจ้าว่า, ผู้ใดเป็นดุจตุโร, เช่นเขาที่ต้องทำลายในท่ามกลางทะเลเล่า. 33 เมื่อ บรรทุกสินค้าของเจ้าได้ออกไปในทะเลทั้งหลาย, เจ้าให้ประเทศทั้งหลายได้อิ่มบริบูรณ์, และยังบรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินให้มั่งมีด้วยทรัพย์สมบัติเป็นอันมากและสินค้าแห่งเจ้า. 34 เมื่อเวลาที่เจ้าต้องหักทำลายกัด้วยทะเลทั้งหลายในน้ำอันลึก, สินค้าและบรรดาพวกของเจ้าก็ได้ตกล้มในท่ามกลางแห่งเจ้า. 35 ชาวทั้งหลายที่เกาะก็ตกตะลึงไปเพราะเจ้า, และกษัตริย์ทั้งหลายในเกาะนั้นจะกลัวสะท้านเป็นอันยิ่ง. 36 หน้าทั้งหลายของเขาก็เศร้าซีดไปด้วยความทุกข์, พ่อค้าทั้งหลายในนานาประเทศทำเสียงว่าฉิๆ ให้แก่เจ้า, เจ้าก็เป็นที่น่ากลัวไป, และจะมิได้เป็นอีกสืบไปเป็นนิตย์ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society