ยะเอศเคล 24 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 อนึ่งคำแห่งพระยะโฮวามายังข้าพเจ้า, ในปีที่เก้าเดือนที่สิบ, ในวันที่สิบในเดือนนั้นว่า, 2 บุตรมนุษย์เอ๋ย, จงเขียนชื่อวันไว้สำหรับตัว, คือวันที่ทำหนดไว้นี้. เป็นวันที่กษัตริย์บาบูโลนได้ตั้งต่อสู้ยะรูซาเลมนั้น, 3 และจงกล่าวคำเปรียบแก่เรือนกบฎนั้น, และว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, จงเอาหม้อตั้ง, ตั้งขึ้น, และเทน้ำลงในหม้อนั้นด้วย, 4 จงรวบรวมส่วนทั้งหลายแห่งมัน, ส่วนดีคือขาหลังและขาหน้าทุกส่วนในหม้อนั้น, ให้หม้อนั้นเต็มด้วยกะดูกทั้งหลายอันดี, 5 จงเอา (สัตว์) ที่ดีที่เลือกไว้แต่ฝูงต้มให้ดี, และกะดูกนั้นจงกองไว้ใต้หมอนั้น. ก็ให้ต้มดีๆ จนเคี่ยวกระดูกทั้งหลายในท่ามกลางหม้อนั้น. 6 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, วิบากแก่เมืองที่ประกอบไปด้วยโลหิตแก่หม้อที่มีสนิม, และสนิมนั้นมิได้ออกจากหม้อนั้น, จงนำออกเสียเป็นส่วนๆ, อย่าให้ต้องจับฉลากบนหม้อนั้น. 7 ด้วยว่าโลหิตอยู่ในท่ามกลางเมืองนั้น, โลหิตนั้นเขาวางบนศิลาอันแห้ง, เขามิได้เทโลหิตลงบนดิน. 8 เพื่อจะปิดบังเสียด้วยผงคลี, เพื่อโลหิตนั้นจะยังความพิโรธให้บังเกิดขึ้น, เพื่อจะลงพระราชอาญา, เราได้วางโลหิตแห่งเมืองนั้นบนศิลาอันแห้ง, เพื่อจะมิได้ปิดบังไว้. 9 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, วิบากแห่งเมืองที่ประกอบไปด้วยโลหิต, เราจะกระทำกองให้ใหญ่ด้วย. 10 จงเติมฟืนให้มาก, จงติดไฟ, จัดแจงเนื้อนั้น, จงต้มเนื้อให้ดี, และให้เผากะดูกทั้งหลายนั้นเสีย, 11 และวางหม้อเปล่านั้นบนถ่านไฟ, เพื่อหม้อทองเหลืองนั้นจะร้อนขึ้นและไหม้เสีย, และเพื่อโสโครกในหม้อนั้นจะละลายไปในท่ามกลางหม้อนั้น. เพื่อสนิมจะเผาผลาญเสียได้. 12 เขาได้ทำตัวให้เหน็ดเหนื่อยด้วยการลำบาก, แต่ที่สนิมเป็นอันมากของเขามิได้ออกไปจากเขา, สนิมนั้นอยู่ในไฟ, 13 ในความชั่วลามกของเจ้าก็มีการชั่ว, เพราะเราได้ชำระเจ้า, แต่เจ้ามิได้บริสุทธิ์ สะอาด, เจ้าจะมิได้ชำระจากความชั่วลามกของเจ้าอีก, กว่าเราจะยังความพิโรธของเราให้อยู่เหนือเจ้า, 14 เรายะโฮวาได้ตรัสแล้ว. คงจะเป็นมา, และเราจะกระทำนั้น, เราจะไม่ละวางและจะมิได้โปรด, และจะมิได้กลับพระทัย, เขาทั้งหลายจะตัดสินแก่เจ้า, และตามการประพฤติทั้งปวงของเจ้า. พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า. 15 คำแห่งพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าว่า, 16 บุตรมนุษย์เอ๋ย, นี่แน่ะ, สิ่งซึ่งตาของเจ้าปรารถนานั้น, เราเอาออกจากเจ้าโดยโรคห่า, และเจ้าจะมิได้มีความทุกข์พิลาปร่ำไร, และน้ำตาของเจ้าจะมิได้ไหล. 17 จงอดกลั้นให้เงียบ, อย่าร้องไห้พิลาปเพราะคนตายนั้น. จงโพกผ้าไว้บนศีรษะเจ้า, และเจ้าจงใส่รองเท้าไว้ที่เท้าของเจ้า, และอย่าปิดบังริมฝีปากของเจ้า, และอย่ากินขนมของมนุษย์, 18 และข้าพเจ้ากล่าวแก่ประชาชนในเพลาเช้า, และภรรยาของข้าพเจ้าตายในเพลาเย็นนั้น, และในเพลาเช้าข้าพเจ้าได้ทำตามซึ่งข้าพเจ้าได้รับคำสั่งไว้, 19 และประชาชนเหล่านั้นกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า, ท่านจะมิได้บอกแก่เราทั้งหลายหรือว่า, สิ่งทั้งปวงที่ท่านทำนั้นก็เป็นประการใดแก่ข้าพเจ้าบ้าง. 20 ข้าพเจ้าจึงกล่าวแก่เขา ทั้งหลายว่า, คำแห่งพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าว่า, 21 จงกล่าวแก่เรือนยิศราเอลว่า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะเราจะกระทำวิหารของเราซึ่งเป็นที่นับถือโดยกำลังของเจ้าทั้งหลาย, เป็นที่ปรารถนาแก่ตาแห่งเจ้า, และเป็นที่จิตต์วิญญาณของเจ้าเมตตา, ให้กลับเป็นที่ประมาท, และบุตรหญิงทั้งปวงของเจ้าทั้งหลายซึ่งเหลืออยู่จะตกไปด้วยกะบี่. 22 และเจ้าทั้งหลายจะต้องทำดังข้าพเจ้าได้กระทำนั้น, เจ้าจะมิได้ปิดบังริมฝีปากของเจ้า, และจะมิได้กินขนมแห่งมนุษย์, 23 และผ้าโพกของเจ้าจะอยู่ที่ศีรษะของเจ้าทั้งหลาย, และรองเท้าจะอยู่ที่เท้าของเจ้า, เจ้าจะมิได้มีความทุกข์และพิลาปร่ำไร, และเจ้าจะต้องซูบผอมลงในการบาปของเจ้า, และจะพิลาปร้องไห้ถึงกันและกัน, 24 ยะเอศเคลเป็นสำคัญแก่เจ้าทั้งหลาย, เจ้าทั้งหลายจะต้องทำดุจ ยะเอศเคลได้ทำสิ่งทั้งปวงนั้น, เมื่อการนี้เป็นมาเจ้าทั้งหลายจึงจะรู้ว่าเราคือยะโฮวา. 25 และท่าน, บุตรมนุษย์เอ๋ย, จะมิได้เป็นมาหรือในวันที่เราจะคืนบุตรชายและบุตรหญิงทั้งหลาย, ซึ่งเป็นกำลังและงดงาม, เป็นที่ยินดีชอบตาและเจริญใจแห่งเขาทั้งหลายจากเขา, 26 ก็ในวันนั้นผู้ที่ยังเหลืออยู่จะมาถึงเจ้าทั้งหลาย, เพื่อจะให้เจ้าทั้งหลายได้ยินด้วยหู. 27 ในวันนั้นเจ้าจะได้อ้าปากแก่ผู้ที่เหลืออยู่และเจ้าจะได้พูด, และจะมิได้เป็นใบ้อีก, และเจ้าจะได้เป็นสำคัญแก่เขาทั้งหลาย, และเขาทั้งหลายจะได้รู้ว่า, เราคือยะโฮวา |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society