ยะเอศเคล 21 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 คำของพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าว่า, 2 ท่านบุตรมนุษย์เอ๋ย, จงตั้งหน้าของท่านตรงยะรูซาเลม, แล้วจงเปล่งเสียงวาจาออกถึงที่บริสุทธิ์ทั้งปวง. 3 และจงทำนายถึงแผ่นดินยิศราเอล, และจงกล่าวแก่แผ่นดินยิศราเอลว่า, พระยะโฮวาตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราอยู่ต่อสู้แก่เจ้า, 4 และจะชักกะบี่ของเราออกจากฝักจะตัดคนชอบธรรมและคนชั่วเสียจากเจ้า, เพราะว่าเราจะต้องตัดคนชอบธรรมและคนชั่วจากเจ้า, เหตุฉะนี้กะบี่ของเราจึงจะออกไปจากฝักของมันต่อสู้บรรดา (ชน) ชาติตั้งแต่ทิศใต้จนถึงเหนือ. 5 และบรรดา (ชน) ชาติจะได้รู้ว่า, เรายะโฮวาได้ยังกะบี่ของเราให้เคลื่อนจากฝักของมัน, กะบี่นั้นจะไม่กลับเข้าที่อีกเลย, 6 ท่านบุตรมนุษย์เอ๋ยท่านจงร้องครางเจียนบั้นเอวหัก, และจงครางด้วยความร้อนต่อตาเขาทั้งหลาย. 7 และจะอยู่มาเมื่อเขาทั้งหลายจะว่าแก่ท่านว่า, เหตุไฉนท่านจึงได้ร้องคราง, ท่านจึงจะว่าเพราะด้วยข่าวนั้นมีมา, และหัวใจทั้งหลายจะละลายลง, และมือทั้งปวงจะอ่อนระทด, และจิตต์วิญญาณทั้งปวงจะอิดโรยไป, และหัวเข่าทั้งปวงจะอ่อนกำลังดุจน้ำ, นี่แน่ะมีมา, และจะได้สำเร็จ, พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า. 8 และคำของพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าว่า. 9 บุตรมนุษย์เอ๋ย, ท่านจงทำนายว่า, พระยะโฮวาตรัสดังนี้, จงว่า, กะบี่, กะบี่ที่ลับคมเป็นเงา, ก็ลับคมแล้ว. 10 เพื่อจะได้ประหารเป็นอันมาก, ก็ขัดให้เป็นเงาเพื่อจะมีแสงวาววาบดังสายฟ้าแลบนั้น, เราจึงจะมีความโสมนัสส์ยินดีหรือ, ทัณฑกรแห่งบุตรของเราก็ดูหมิ่นบรรดาต้นไม้ทั้งปวง, 11 กะบี่นั้นส่งไว้จะให้ขัดเป็นเงา, เพื่อจะได้ถือด้วยมือ, กะบี่เล่มนี้ลับให้คมและขัดเป็นเงาแล้ว, เพื่อจะให้อยู่ในมือแห่งคนผู้ฆ่าคน, 12 บุตรมนุษย์เอ๋ย, ท่านจงร้องไห้คราง, ด้วยว่านี้จะอยู่เหนือพลไพร่ของเรา, เหนือเจ้าทั้งปวงแห่งยิศราเอลที่ส่งไว้แก่กะบี่กับด้วยพลไพร่ของเรา, เหตุฉะนี้, จงตีที่ขาของท่าน, 13 ด้วยว่าได้ทดลองดูแล้ว, และอะไรเล่าถ้าทัณฑกรนั้นที่ดูหมิ่นจะไม่มีอีก. 14 พระยะโฮวาเจ้าตรัส, เหตุฉะนี้, ท่านบุตรมนุษย์เอ๋ย, จงทำนายและตบมือด้วยกัน, และให้กะบี่คูณสามครั้ง, เป็นกะบี่ของผู้คนต้องแทงตาย, เป็นกะบี่แห่งผู้ใหญ่ที่ต้องแทงตาย, ที่เขาไปถึงเขาทั้งหลาย. 15 เราตั้งคมกะบี่ไว้ตรงประตูของเขาทั้งหลาย, เพื่อใจเขาจะหายละลายไป, และเพื่อจะยังความฉิบหายของเขาทั้งหลายให้ทวีขึ้น, อ้ามันทำเป็นเหมือนแสงแวววาบ, ได้จักแจงไว้เสร็จเพื่อจะฟัน. 16 จงเข้าด้วยกัน, ไปข้างมือขวาตั้งตัวข้างซ้ายมือไว้, ตามที่หน้าของตัวอยู่นั้น. 17 เรา พระยะโฮวาจึงตรัสว่า, เราจะตบมือของเราด้วยกัน, และยังความพิโรธของเราให้หยุด 18 คำของพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าอีกว่า. 19 ท่านบุตรมนุษย์เอ๋ย, จงตั้งทางสองทางไว้แก่ตัวด้วย, เพื่อจะให้กะบี่ของกษัตริย์บาบูโลนนั้นมาถึง, ทางทั้งสองนั้นจะออกจากแผ่นดินเดียว, และจงทาที่สังเกตไว้เป็นสำคัญ, ที่ต้นทางไปเมืองนั้นก็ต้องทำ. 20 ท่านจงตั้งทางเพื่อกะบี่จะมาถึงเมืองลาบาที่อยู่ในพวกลูกอำโมน, และถึง (ประเทศ) ยะฮูดา, ในยะรูซาเลมที่เข้มแข็งแรงนั้น. 21 ด้วยว่ากษัตริย์บาบูโลนเสด็จยืนอยู่ที่หนทางแยก, ที่ต้นทางทั้งสองนั้น, เพื่อจะทำเสี่ยงทาย, ท่านจึงแกว่งลูกศร. และไต่ถามรูปเคารพสำหรับบ้าน, และดูในตับสัตว์. 22 ที่พระหัตถ์ขวาของท่านเป็นที่ (สังเกต) เสี่ยงทายฝ่ายยะรูซาเลมเพื่อจะตั้งเครื่องทำลายกำแพง, เพื่อจะอ้าปาก, เพื่อการประหาร, เพื่อจะเปล่าสำเนียงโห่, เพื่อจะตั้งเครื่องทำลายกำแพงตรงประตูทั้งหลาย, เพื่อจะยกเชิงเทินขึ้น, เพื่อจะก่อหอคอยไว้. 23 และการเสี่ยงทายนั้นแต่เป็นการเปล่าต่อนัยน์ตา เขาทั้งหลายที่ได้ทำสาบานไว้แก่เขา. และท่านระลึกถึงความชั่วเพื่อจะได้จับเขาไว้. 24 เหตุดังนี้, พระยะโฮวาเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า, เพราะเจ้าทั้งหลายยังความชั่วของเจ้าให้เป็นที่ระลึก, ด้วยเหตุความผิดของเจ้าได้ปรากฏ, จนการบาปของเจ้าทั้งหลายได้เป็นที่แจ้งในการประพฤติของเจ้า, เพราะเจ้าได้เป็นที่ระลึก, เจ้าจะต้องเป็นที่ที่เขาจับไว้ด้วยมือ, 25 และเจ้าแห่งยิศราเอลผู้ชั่วลามกวันของท่านก็จะมาแล้ว, ที่ความชั่วจะสิ้นสุด. 26 พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, จงถอดพระมาลาและปลงมงกุฎเสีย, นี่จะมิเป็นดังนี้, ผู้ที่ต่ำให้สูงขึ้น, ผู้ที่สูงให้ต่ำลง, 27 เราจะ ทำลาย, ทำลาย, ทำลายแผ่นดิน, นี่และก็จะมิได้เป็นอีก, กว่าท่านผู้ทรงธรรมอันประเสริฐจะมา, และเราจะให้แผ่นดินแก่ท่าน 28 ท่านบุตรมนุษย์เอ๋ย, จงทำนายและกล่าวว่า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ด้วยพวกอำโมน, และด้วยความดูหมิ่นแห่ง เขา, และท่านจงว่า, กะบี่, กะบี่, ก็ชักออกเสีย, ที่ขัดสีดีที่สุดจะประหารจะเป็นแสงดุจฟ้าแลบ, 29 เมื่อเขาทั้งหลายเห็นนิมิตต์อันปราศจากประโยชน์แก่ท่าน, เมื่อเขาเสี่ยงทายมุสาแก่ท่าน, เพื่อจะให้ท่าน (ตก) บนคอแห่งคนชั่วทั้งหลายที่ต้องแทง, วันของเขาทั้งหลายมาแล้ว, ในเวลาที่ความชั่วแห่งเขาจะสิ้นสุด. 30 จงให้กะบี่กลับคืนยังฝัก, เราจะตัดสินแก่เจ้า, ในที่เจ้าสร้างไว้ในแผ่นดินกำเนิดของเจ้า, 31 เราจะทรงเทความพิโรธของเราบนเจ้า, เราจะพัดเหนือเจ้าด้วยไฟแห่งความพิโรธของเรา, และจะมอบเจ้าไว้ในมือแห่งคนร้าย, อันชำนิชำนาญในการประหาร. 32 เจ้าจะเป็นเหยื่อแก่ไฟ, โลหิตของเจ้าจะอยู่ในท่ามกลางแผ่นดินนั้น, เจ้าจะมิได้เป็นที่ระลึก. ด้วยว่าเราคือยะโฮวาได้ตรัสแล้ว |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society