ยะเอศเคล 13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 และคำพระยะโฮวามายังข้าพเจ้าว่า, 2 บุตรมนุษย์เอ๋ย, จงทำนายต่อผู้ทำนายทั้งหลายของยิศราเอลที่ทำนายอยู่, และจงว่าแก่เขาทั้งปวงที่ทำนายแต่ใจเขาเองว่า, จงฟังคำพระยะโฮวาเถิด. 3 พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, วิบากแก่ผู้ทำนายโฉดเขลาทั้งหลายที่ดำเนินตามใจเขาเอง, และมิได้เห็นนิมิตต์อะไร. 4 โอ้ยิศราเอล, คนทำนายทั้งหลายของเจ้าได้เป็นดุจสุนัขจิ้งจอกในป่าดอนร้างทั้งปวงนั้น. 5 เจ้าทั้งหลายมิได้ขึ้นไปในช่อง (กำแพง) ทั้งปวง,และมิได้ก่อกำแพงรอบเรือนยิศราเอล. หวังจะยืนทำการรบในวันของพระยะโฮวา, 6 เขาทั้งหลายก็เห็นความเท็จและหลอกลวงว่า, พระยะโฮวาตรัส, และพระยะโฮวามิได้ใช้เขาทั้งปวง, และเขาก็หมายใจว่าจะให้คำของเขายั่งยืนไป. 7 เจ้าทั้งหลายมิได้เห็นนิมิตต์เท็จหรือ, และเจ้าทั้งหลายมิได้กล่าวกลมารยาล่อลวงหรือ, เพราะเจ้าทั้งหลายว่า, พระยะโฮวาตรัส. แต่เรามิได้ตรัส. 8 เหตุฉะนี้, พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, เพราะเจ้าทั้งหลายกล่าวคำเท็จ, และมุสาว่านิมิตต์, พระยะโฮวาเจ้าจึงตรัสว่า, นี่แน่ะ, เราอยู่ต่อสู้เจ้าทั้งหลาย, 9 และพระหัตถ์ของเราจะอยู่ต่อสู้ผู้ทำนายทั้งหลายนิมิตต์เท็จ, และกล่าวมุสาทำมารยาเล่ห์กล, เขาจะไม่อยู่ในการปรึกษาแห่งพลไพร่ของเรา, และ (ชื่อเขา) มิได้จดลงในบัญชีของเรือนยิศราเอล, และเขาจะมิได้มาในแผ่นดินยิศราเอล, 10 และเจ้าทั้งหลายจะรู้ว่าเราคือยะโฮวาพระเจ้าด้วยเหตุว่า, เขาทั้งปวงชักชวนพลไพร่ของเราให้หลงว่า, จะได้ความสุขและความสุขก็ไม่มี. 11 ฝ่ายหนึ่งก่อฝา, ฝ่ายหนึ่งทาฝานั้นด้วยปูน, จงว่าแก่พวกที่ทาฝาด้วยปูนว่า, ฝานั้นจะพังไปจะมีห่าฝนมา. 12 และโอ้ลูกเห็บทั้งหลายจะตกลง, และลมพายุจะพัดผ่าไป, และนี่เมื่อฝานั้นก็พังไป, จะมิได้ว่าแก่เจ้าทั้งหลายหรือว่า, ปูนที่เจ้าทั้งหลายทำนั้นอยู่ไหนเล่า, 13 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, เราจะให้ลมพายุพัดออกด้วยความพิโรธของเราผ่า (ฝานั้น), และห่าฝนจะมีมาด้วยความกริ้วของเรา, และลูกเห็บใหญ่ทั้งหลายด้วยความพิโรธ, เพื่อจะผลาญเสีย, 14 ผ้าที่เจ้าทั้งหลายทาด้วยปูนนั้น, เราจะทำลายเสียให้ลงถึงพื้นดิน, ฝาจะพังลง, รากของฝานั้นจะปรากฏ. และเจ้าทั้งหลายจะพินาศไปกลางฝานั้น, และเจ้าทั้งหลายจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวา, 15 เราให้ความพิโรธของเราสำเร็จเหนือฝานั้น, และเหนือคนทั้งหลายที่ทาฝาด้วยปูนนั้น. 16 และเราตรัสแก่เจ้าทั้งหลายว่า, ฝานั้นไม่มีอีก, ผู้ทาฝานั้นก็ไม่มี, คือผู้ทำนายทั้งหลายของยิศราเอลที่ทำนายถึงยะรูซาเลม, และเห็นนิมิตต์ความสุขสำหรับเมืองนั้น, และความสุขไม่มี. 17 ยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, ท่านบุตรมนุษย์เอ๋ย, จงตั้งหน้าของท่านต่อลูกหญิงทั้งหลายของพลไพร่ของท่าน, ที่ทำนายแต่ใจของเขาเอง, และจงทำนายต่อเขาทั้งหลาย. 18 ท่านจะต้องว่า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, วิบากแก่ผู้หญิงที่เย็บหมอนสำหรับข้อมือทั้งปวง, และทำผ้าสำหรับคลุมศีรษะทุกคน, เพื่อจะคอยท่าหาจับจิตต์วิญญาณทั้งปวง, เจ้าทั้งหลายจะคอยแอบหลอกจิตต์วิญญาณทั้งปวงของพลไพร่ของเรา. 19 และให้จิตต์วิญญาณรอดสำหรับเจ้าเองหรือ, และเจ้าทั้งหลายได้ให้เราเป็นมลทินไปในท่ามกลางพลไพร่ของเรา, ด้วยเห็นแก่ลูกเดือยสักกำมือ, และเห็นแก่ชิ้นขนม, เพื่อจะประหารชีวิตทั้งปวงที่จะมิได้ตาย, และจะรักษาจิตต์วิญญาณทั้งปวงที่จะมิได้เป็น, โดยเจ้าทั้งหลายมุสาแก่พลไพร่ของเราที่มักฟังมุสา. 20 เหตุฉะนี้, พระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราอยู่ต่อสู้หมอนทั้งหลายของเจ้า, ที่เจ้าทั้งหลายทำคอยแอบหลอกจิตต์วิญญาณทั้งปวงดุจนก. และเราจะเอาหมอนนั้นออกจากแขนเจ้าทั้งหลายฉีกเสีย, และจะปล่อยจิตต์วิญญาณทั้งปวง, คือจิตต์วิญญาณที่เจ้าทั้งหลายคอยแอบหลอกดุจนกนั้น. 21 และเราจะเอาผ้าคลุมศีรษะของเจ้าทั้งหลายออกฉีกเสีย, และเราจะช่วยพลไพร่ของเราให้พ้อเงื้อมมือเจ้า, และเขาจะมิได้อยู่ที่มือเขาอีกเป็นที่เขาคอยท่าหาจับเสีย. และเจ้าจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวา, 22 ด้วยว่าเจ้าทั้งหลายโดยความมุสาได้กระทำจิตต์คนชอบธรรมให้เศร้าหมอง, ที่เรามิได้ให้เศร้าหมอง, และได้อุปถัมภ์มือคนชั่วให้มีกำลังขึ้นเพื่อเขาจะไม่ได้กลับจากความชั่วของเขา, หรือเอาชีวิตรอด. 23 เหตุฉะนี้, เจ้าทั้งหลายจะมิได้เห็นนิมิตต์เท็จ, หรือทำเล่ห์กลมารยาอีก, และเราจะช่วยพลไพร่ของเราออกจากเงื้อมมือเจ้า, และเจ้าจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวา |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society