เอ็กโซโด 30 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 “จงทำแท่นสำหรับเผาเครื่องหอม: แท่นนั้นจงทำด้วยไม้ซิติม 2 ให้ยาวศอกหนึ่งกว้างศอกหนึ่ง, เป็นรูปสี่เหลี่ยม, และสูงสองศอก: ยอดแหลมมุมแท่นนั้นให้เป็นไม้ท่อนเดียวกัน. 3 และแท่นนั้นจงหุ้มด้วยทองคำอันบริสุทธิ์ทั้งเบื้องบนและทุกข้างล้อมรอบยอดแหลมด้วย; และจงทำกระจังทองคำล้อมรอบ. 4 จงทำห่วงทองคำติดไว้ใต้กระจังข้างละสองห่วงที่มุม: ห่วงนั้นสำหรับสอดใส่ไม้คานหาม. 5 ไม้คานหามนั้นจงทำด้วยไม้ซิติมหุ้มด้วยทองคำ. 6 แท่นนั้นจงตั้งไว้ข้างนอกม่าน, ซึ่งอยู่ใกล้หีบคำปฏิญาณนั้นข้างหน้าพระที่นั่งกรุณา, ซึ่งอยู่เหนือคำปฏิญาณ: ที่นั่นเราจะพบกับเจ้า. 7 จงให้อาโรนเผาเครื่องหอมบนแท่นนั้นทุกเวลาเช้า; เมื่อเขาแต่งประทีปก็จงเผาเครื่องหอมนั้นด้วย. 8 และเวลาเย็นเมื่ออาโรนจุดประทีป, ให้เผาเครื่องหอมบนแท่นนั้น; เพื่อมีกลิ่นหอมเป็นนิตย์ต่อพระพักตรพระยะโฮวาตลอดเชื้อวงศ์ของเจ้า. 9 แต่เครื่องหอมอย่างอื่นอย่าได้เผาบนแท่นนั้นเลย, หรืออย่าเผาบูชายัญ, หรือเผาบูชาธัญญาหาร, หรือถวายบูชาดื่มที่นั่นเลย. 10 ให้อาโรนทำการบูชาไถ่โทษที่ยอดแหลมปีละหน; ให้ถวายบูชาไถ่โทษด้วยเลือดปีละหน, ให้ทำการบูชาไถ่โทษในที่นั้นตลอดเชื้อวงศ์ของเจ้า: แท่นนั้นจะเป็นบริสุทธิ์ที่สุดต่อพระพักตรพระยะโฮวา.” 11 ฝ่ายพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 12 “เมื่อเจ้าจะจดทะเบียนสำมะโนครัวชนชาติยิศราเอลตามจำนวนที่นับได้นั้น, จงให้เขานำทรัพย์สินมาถวายพระยะโฮวา, เป็นเครื่องไถ่จิตต์วิญญาณ: เพื่อจะมิได้เกิดโรคภัยแก่เขาเนื่องจากเหตุจดทะเบียนสำมะโนครัวนั้น. 13 ทุกคนที่ขึ้นทะเบียนไว้แล้วในสำมะโนครัวนั้นจะต้องถวายอย่างนี้แหละ: คือหกสิบเจ็ดสตางค์ตามอัตราน้ำหนักที่ใช้ในวิหาร, (เชกไกละหนึ่งนั้นเท่ากับหนึ่งบาทสามสิบสี่สตางค์, และกิ่งเชกไกละนั้นจะเป็นส่วนที่จะนำมาถวายพระยะโฮวา). 14 ทุกๆ คนที่ขึ้นทะเบียนสำมะโนครัว, ตั้งแต่อายุยี่สิบปีขึ้นไป, ให้นำเงินมาถวายพระยะโฮวา. 15 เมื่อเขานำค่าขึ้นทะเบียนมาถวายพระยะโฮวาเพื่อจะได้ไถ่จิตต์วิญญาณของเจ้าทั้งหลาย, สำหรับคนมั่งมีอย่าให้เกินหกสิบเจ็ดสตางค์, และสำหรับคนจนก็อย่าให้น้อยกว่านั้น. 16 และเงินไถ่จิตต์วิญญาณของชนชาติยิศราเอลนั้น, จงเก็บไว้สำหรับใช้ในพลับพลาประชุม, จะเป็นที่ให้พระยะโฮวาทรงระลึกถึงชนชาติยิศราเอลในการไถ่จิตต์วิญญาณของเจ้าทั้งหลาย 17 ฝ่ายพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซอีกว่า, 18 “จงทำขันทองเหลือง, ให้พานรองขันนั้นเป็นทองเหลืองด้วย, สำหรับล้างชำระ. จงตั้งขันนั้นไว้ระหว่างกลางพลับพลาประชุมและแท่น, แล้วจงตักน้ำใส่ไว้ในขันนั้น. 19 ให้อาโรนและบุตรของเขาล้างมือและเท้าที่นั่น; 20 เมื่อเขาจะเข้าไปในพลับพลาประชุมนั้น, เขาจะต้องชำระด้วยน้ำ, เพื่อจะมิได้ตายเมื่อเขามาใกล้แท่นทำการปรนนิบัติถวายบูชายัญแด่พระยะโฮวา. 21 จงให้เขาล้างมือและเท้าเพื่อจะมิได้ตาย; และให้เป็นข้อปฏิบัติประจำตัวเขา, คืออาโรนกับลูกหลานของเขาตลอดเชื้อวงศ์เป็นนิตย์.” 22 อนึ่งพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 23 “จงเอาเครื่องหอมพิเศษ: คือยางไม้มดยอบหนักหกชั่ง, และอบเชยหวานประมาณกึ่งหนึ่ง, คือสามชั่ง, และแฝกหอมสามชั่ง, 24 และเครื่องหอมคัศซะยะหนักหกชั่ง, ตามอัตราน้ำหนักที่ใช้กันในวิหารนั้น, และน้ำมันมะกอกเทศเจ็ดทะนาน; 25 มาปรุงเป็นน้ำมันชะโลมอันบริสุทธิ์ตามตำราช่างปรุงเครื่องหอม, ให้ใช้น้ำมันนั้นเป็นน้ำมันชะโลมพิเศษอันบริสุทธิ์. 26 แล้วจงเอาน้ำมันชะโลมพลับพลาที่ประชุม, และหีบปฏิญาณด้วย, 27 โต๊ะและเครื่องใช้สำหรับโต๊ะ, ประทีปกับเครื่องใช้สำหรับประทีป, แท่นเผาเครื่องหอม, 28 แท่นเผาบูชายัญและเครื่องใช้สำหรับแท่น, ทั้งขันและพานรองขันนั้น. 29 จงเฉลิมไว้ให้บริสุทธิ์, เพื่อจะเป็นบริสุทธิ์ที่สุด: และอะไรมาถูกสิ่งเหล่านั้นก็จะเป็นบริสุทธิ์ด้วย. 30 อนึ่งจงชะโลมอาโรนและบุตรของเขาเฉลิมไว้ เพื่อเขาจะได้ปรนนิบัติเราในตำแหน่งปุโรหิต. 31 จงกล่าวแก่ชนชาติยิศราเอลว่า, ‘นี่แหละเป็นน้ำมันชะโลมอันบริสุทธิ์สำหรับเราตลอดเชื้อวงศ์ของเจ้า. 32 น้ำนั้นอย่าใช้ชะโลมคนอื่นเลย, และอย่าผะสมทำน้ำมันอื่นเหมือนอย่างน้ำมันนี้: น้ำมันนี้เป็นบริสุทธิ์, เจ้าทั้งหลายจงถือไว้เป็นบริสุทธิ์. 33 ผู้ใดจะผะสมน้ำมันอย่างนี้, หรือผู้ใดจะใช้ชะโลมคนแขกเมือง, ผู้นั้นจะถูกตัดขาดจากพรรคพวกของตน.’ ” 34 อนึ่งพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, “จงเอาเครื่องหอมคือมดยอบ, เครื่องหอมซะเฮเล็ธและฮัลบานา, ผะสมกับกำยานอันบริสุทธิ์, ให้หนักเท่าๆ กันทุกอย่าง: 35 จงผะสมตามตำราช่างปรุงเครื่องหอม, เจือด้วยเกลือ, จึงจะเป็นของแท้และบริสุทธิ์: 36 จงเอาส่วนหนึ่งมาตำให้ละเอียด, และตั้งไว้ข้างหน้าหีบปฏิญาณในพลับพลาประชุม. ที่เราจะพบกับเจ้า: เครื่องหอมนั้นเจ้าจงถือว่าบริสุทธิ์ที่สุด, 37 เครื่องหอมที่เจ้ากระทำสำหรับใช้เองนั้น, อย่าทำตามอย่างที่ผะสมนี้เลย: ให้ถือว่านี่เป็นเครื่องหอมอันบริสุทธิ์สำหรับพระยะโฮวา. 38 ผู้ใดจะทำเครื่องหอมเช่นนี้ไว้ใช้สำหรับดมกลิ่นเองบ้าง, ผู้นั้นต้องถูกตัดขาดจากพรรคพวกของตน.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society