เอ็กโซโด 20 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระเจ้าได้ตรัสถ้อยคำทั้งสิ้นเหล่านี้ว่า, 2 “เราคือยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ผู้ได้นำเจ้าออกจากประเทศอายฆุบโต, คือจากฐานะแห่งทาสนั้น.” 3 “อย่าได้มีพระเจ้าอื่นต่อหน้าเราเลย.” 4 “อย่าทำรูปเคารพสำหรับตน, เป็นสันฐานรูปสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งมีอยู่ในฟ้าอากาศเบื้องบน, หรือซึ่งมีอยู่ที่แผ่นดินเบื้องล่าง, หรือซึ่งมีอยู่ในน้ำใต้แผ่นดิน, 5 อย่ากราบไหว้หรือปรนนิบัติรูปเหล่านั้น; ด้วยเราคือยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าเป็นผู้หวงแหน, ให้โทษของบิดาที่ชังเรานั้นติดเนื่องจนถึงลูกหลานกระทั่งสามชั่วสี่ชั่วอายุคน; 6 แต่แสดงความกรุณาแก่ผู้ที่รักเรา, และรักษาบัญญัติของเรา, ถึงหลายพันชั่วอายุ.” 7 “อย่าออกพระนามพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าเปล่าๆ; ด้วยผู้ที่ออกพระนามพระองค์เล่นเปล่าๆ นั้น, พระยะโฮวาจะถือว่าไม่มีโทษหามิได้.” 8 “จงระลึกถึงวันซะบาโต, ถือเป็นวันบริสุทธิ์. 9 จงทำการงานทั้งสิ้นของเจ้าหกวัน; 10 แต่วันที่เจ็ดนั้นเป็นซะบาโตแห่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า: ในวันนั้นอย่ากระทำการงานสิ่งใดๆ, คือเจ้าเอง, หรือบุตราบุตรีของเจ้า, หรือทาสาทาสีของเจ้า, หรือสัตว์ใช้ของเจ้า, หรือแขกที่มาอาศัยอยู่ภายในประตูเมืองของเจ้า: 11 เพราะในหกวันพระยะโฮวาได้ทรงสร้างฟ้าและแผ่นดิน, และทะเล, และสรรพสิ่งซึ่งมีอยู่ในที่เหล่านั้น, แต่ในวันที่เจ็ดได้ทรงงดการงานไว้: เหตุฉะนั้นพระยะโฮวาได้ทรงอวยพรแก่วันซะบาโต, และทรงตั้งไว้เป็นวันบริสุทธิ์.” 12 “จงนับถือบิดามารดาของเจ้า, เพื่ออายุของเจ้าจะได้ยืนนานบนแผ่นดินซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าประทานให้แก่เจ้า.” 13 “อย่าฆ่าคน.” 14 “อย่าล่วงประเวณีผัวเมียเขา.” 15 “อย่าลักทรัพย์.” 16 “อย่าเป็นพะยานเท็จต่อเพื่อนบ้าน.” 17 “อย่าโลภเรือนของเพื่อนบ้าน, อย่าโลภภรรยาของเพื่อนบ้าน, หรือทาสาทาสีของเขา, หรือโคลาของเขา, หรือสิ่งใดๆ ซึ่งเป็นของๆ เพื่อนบ้าน.” 18 ฝ่ายคนทั้งปวงเมื่อได้ยินเสียงฟ้าร้องและเสียงแตร, และได้เห็นฟ้าแลบและควันที่พลุ่งขึ้นจากภูเขานั้น, ต่างคนก็ยืนตัวสั่นอยู่แต่ไกล. 19 เขาจึงกล่าวแก่โมเซว่า, “ท่านจงนำความมาเล่าให้พวกข้าพเจ้าฟังเถิด; แต่อย่าให้พระเจ้าตรัสกับพวกข้าพเจ้าเลย, เกรงว่าข้าพเจ้าจะตาย.” 20 โมเซจึงกล่าวแก่พลไพร่ว่า, “อย่ากลัวเลย: เพราะว่าพระเจ้าเสด็จมาเพื่อทรงลองใจของเจ้าทั้งหลาย, และเพื่อความยำเกรงต่อพระองค์จะได้อยู่ต่อหน้าเจ้า, และพวกเจ้าจะไม่ทำบาป.” 21 ฝ่ายพลไพร่ได้ยืนอยู่ห่างไกล, แต่โมเซนั้นได้เข้าไปใกล้ที่มืดอันหนาทึบที่พระเจ้าทรงสถิตอยู่นั้น 22 พระยะโฮวาจึงตรัสแก่โมเซว่า, “จงไปบอกชนชาติยิศราเอลดังนี้ว่า, ‘เจ้าทั้งหลายได้เห็นแล้วว่าเราได้ตรัสกับพวกเจ้าจากท้องฟ้า. 23 เจ้าอย่าทำรูปเคารพด้วยเงินหรือทองไว้สำหรับบูชาเทียบเทียมกับเรา; อย่าเคารพนมัสการสิ่งเหล่านั้น. 24 จงใช้ดินก่อแท่นสำหรับเรา, และบนแท่นนั้นจงใช้แกะและโคของเจ้า: ถวายบูชาเผาและบูชาสมานไมตรี: ในทุกตำบลที่เราจารึกนามของเราไว้, เราจะมาหาเจ้าและจะอวยพรแก่เจ้า. 25 ถ้าแม้เจ้าจะก่อแท่นศิลาสำหรับบูชาเรา, อย่าได้ตกแต่งศิลานั้น; เพราะถ้าเจ้ายกเครื่องมือขึ้นกระทำอะไรแก่ศิลานั้น, เจ้าก็ทำให้ศิลานั้นเป็นมลทินเสียแล้ว. 26 และอย่าใช้บันไดพาดขึ้นไปถึงแท่นของเรา, เกรงว่ากายเปลือยเปล่าของเจ้าจะปรากฏในที่นั้น.’ ” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society