เอ็กโซโด 14 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระยะโฮวาจึงรับสั่งแก่โมเซว่า, 2 “จงสั่งชนชาติยิศราเอลให้ย้อนกลับไปหยุดพักที่ตำบลพีฮาฮีโรธ, ซึ่งอยู่ระหว่างกลางหอคอยมีฆดลและทะเล, ตรงหน้าตำบลบาละซะโฟน: แล้วตั้งค่ายตรงนั้นอยู่ใกล้ทะเล. 3 แล้วกษัตริย์ฟาโรจะกล่าวว่า, ‘ชนชาติยิศราเอลหลงติดอยู่ในป่า, ป่านั้นกั้นเขาไว้แล้ว.’ 4 และเราจะให้ใจฟาโรแข็งกะด้าง, ให้ไล่ตามไป; แล้วเราจะได้เกียรติยศเพราะกษัตริย์ฟาโร, และเพราะพลโยธาของเขา; ชาวอายฆุบโตจึงจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวา.” เขาก็ได้กระทำตามรับสั่งนั้น. 5 เมื่อกษัตริย์ประเทศอายฆุบโตทราบความว่าพลไพร่ยิศราเอลหนีไปแล้ว: พระทัยของฟาโรและใจของข้าราชการก็เปลี่ยนจากความตั้งใจเดิมที่มีต่อพลไพร่นั้นไปว่า, “ทำไมหนอเราจึงได้ทำเช่นนั้น? ไฉนเราจึงได้ปล่อยพวกยิศราเอลไปจากการปรนนิบัติเราเล่า?” 6 ฝ่ายกษัตริย์ฟาโรก็ให้เตรียมราชรถและนำพลโยธาติดตามไป: 7 ท่านได้เกณฑ์ราชรถรบอย่างดีหกร้อยคัน, กับรถรบหลวงทั้งหลายทั่วประเทศอายฆุบโต, มีนายทหารประจำอยู่ทุกคัน. 8 พระยะโฮวาได้ทรงให้พระทัยของฟาโรกษัตริย์ประเทศอายฆุบโตแข็งกะด้างไป, ท่านจึงได้ไล่ตามชนชาติยิศราเอล: ฝ่ายชนชาติยิศราเอลนั้นก็ยกเดินไปด้วยมีพระหัตถ์อานุภาพอันทรงคุ้มครอง. 9 ชาวอายฆุบโตได้ไล่ตามไป, มีทั้งรถเทียมม้าและทหารม้าและทหารราบทั้งปวงของกษัตริย์ฟาโร, มาทันชนชาติยิศราเอลที่ค่ายตั้งอยู่ริมทะเล, ใกล้ตำบลพีฮาฮีโรธ, ตรงหน้าตำบลบาทะซะโฟน. 10 เมื่อกษัตริย์ฟาโรเข้ามาใกล้, ชาติยิศราเอลก็เงยหน้าแลดูเห็นชนชาติอายฆุบโตติดตามมา, ก็มีความกลัวยิ่งนัก: จึงได้ร้องทูลพระยะโฮวา. 11 เขาได้เรียนโมเซว่า, “หลุมฝังศพในประเทศอายฆุบโตไม่มีหรือท่านจึงได้พาเราออกมาให้ตายในป่ากันดาร? ทำไมหนอท่านจึงได้พาเราออกมาจากประเทศอายฆุบโต? 12 พวกเราได้บอกท่านแล้วแต่ในประเทศอายฆุบโตมิใช่หรือว่า, จงปล่อยให้พวกเราปรนนิบัติชนชาติอายฆุบโตเถิดเพราะการที่จะปรนนิบัติชนชาติอายฆุบโตนั้นก็ดีกว่าที่จะมาตายในป่ากันดาร? ’ ” 13 โมเซจึงเตือนพลไพร่นั้นว่า, อย่ากลัวเลย, จงยืนอยู่นิ่งๆ จะได้เห็นความรอดมาแต่พระยะโฮวา, ซึ่งพระองค์จะทรงประทานแก่เจ้าทั้งหลายในวันนี้: ด้วยชาวอายฆุบโตซึ่งเจ้าทั้งหลายได้เห็นในวันนี้, ตั้งแต่นี้ต่อไปจะไม่ได้เห็นอีกเลย. 14 พระยะโฮวาจะทรงรบแทนเจ้าทั้งหลาย; เจ้าทั้งหลายจงสงบอยู่เถิด.” 15 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, “เหตุไฉนเจ้าจึงมาร้องทุกข์แก่เรา? จงสั่งชนชาติยิศราเอลให้เดินต่อไปข้างหน้าเถิด. 16 ฝ่ายเจ้าจงยกไม้เท้าของเจ้ายื่นออกไปเหนือทะเล, และทำให้น้ำในทะเลนั้นแหวกออกเป็นช่อง: ชนชาติยิศราเอลจะได้เดินตามช่องบนดินแห้งท่ามกลางทะเล, 17 จงดูเถิด, เราจะให้ใจชนชาติอายฆุบโตแข็งกะด้างไล่ตามมา: และเราจะได้เกียรติยศจากกษัตริย์ฟาโรจากพลโยธา, พลรถและพลม้าของเขา. 18 เมื่อเราได้เกียรติยศจากกษัตริย์ฟาโรและพลรถและพลม้าของเขาแล้ว, ชาวอายฆุบโตจึงจะรู้ว่าเรานี่แหละคือยะโฮวา.” 19 ฝ่ายเทวทูตแห่งพระเจ้าซึ่งนำหน้ากองทัพยิศราเอล, ได้กลับไปอยู่ข้างหลัง; และเสาเมฆซึ่งอยู่ข้างหน้าก็ได้กลับมาตั้งอยู่ข้างหลังเขา: 20 คือเสานั้นได้ตั้งอยู่ระหว่างค่ายของชนชาติยิศราเอลและค่ายของชนชาติอายฆุบโต; เป็นเมฆมืดแก่ชนชาติอายฆุบโต; แต่มีแสงส่องสว่างในเวลากลางคืนแก่ชนชาติยิศราเอล: ทั้งสองฝ่ายมิได้เข้าใกล้กันตลอดเวลากลางคืนนั้น. 21 โมเซได้ยื่นมือออกไปเหนือทะเล; และพระยะโฮวาก็ได้ทรงบันดาลให้มีลมกล้าพัดมาแต่ทิศตะวันออกตลอดคืนวันนั้น, ให้น้ำทะเลไหลกลับและให้ดินแห้งไป; น้ำก็ได้แยกออกจากกัน. 22 ฝ่ายชนชาติยิศราเอลก็พากันเดินไปตามช่องแห้งท่ามกลางท้องทะเล: และน้ำนั้นตั้งเป็นเหมือนกำแพงสำหรับเขาทั้งข้างขวาและข้างซ้าย. 23 ชาวอายฆุบโตก็ได้ไล่ตามไปท่ามกลางทะเล, คือกองม้าและราชรถและพลม้าทั้งปวงของกษัตริย์ฟาโร. 24 อยู่มาในเวลาย่ำรุ่งพระยะโฮวาได้ทอดพระเนตรทะลุเสาไฟและเสาเมฆนั้น, ทรงเห็นพลโยธาของชาวอายฆุบโต, ได้ทรงบันดาลให้กองทัพชาวอายฆุบโตเกิดโกลาหลขึ้น. 25 พระองค์ได้ทำให้ล้อรถนั้นฝืดโคลนจนแล่นไปไม่ใคร่ไหว; ชาวอายฆุบโตจึงพูดกันว่า, “ให้เราหนีไปจากชนชาติยิศราเอลเถิด; ด้วยพระยะโฮวาได้ทรงช่วยเขาต่อสู้กับชาวอายฆุบโต.” 26 ขณะนั้นพระยะโฮวาได้ตรัสแก่โมเซว่า, “จงยื่นมือออกไปเหนือทะเล, ทำให้น้ำทะเลไหลกลับคืนมาท่วมชาวอายฆุบโตทั้งพลรถและพลม้าของเขา.” 27 โมเซจึงยื่นมือออกไปเหนือทะเล: ครั้นรุ่งเช้าทะเลก็ได้ไหลกลับเชี่ยวดังเก่า; ชาวอายฆุบโตก็พากันหนีกระแสน้ำไป; พระยะโฮวาได้ทรงกระทำให้ชาวอายฆุบโตพินาศไปท่ามกลางทะเล. 28 น้ำนั้นก็กลับท่วมพวกพลรถพลมาของกษัตริย์ฟาโร, คือพลโยธาทั้งหมดซึ่งได้ติดตามลงไปในทะเลมิได้เหลือสักคนเดียว. 29 ฝ่ายชนชาติยิศราเอลนั้นได้เดินไปตามช่องดินแห้งท่ามกลางท้องทะเล; ส่วนน้ำทั้งข้างขวาและข้างซ้ายก็ตั้งเป็นเหมือนกำแพง. 30 ในวันนั้นพระยะโฮวาทรงโปรดช่วยพวกยิศราเอลให้รอดจากเงื้อมมือชาวอายฆุบโต; ดังนี้ชนชาติยิศราเอลได้เห็นศพชาวอายฆุบโตเกลื่อนกลาดอยู่ที่ชายทะเล. 31 เมื่อชนชาติยิศราเอลได้เห็นการใหญ่ซึ่งพระยะโฮวาได้ทรงกระทำแก่ชาวอายฆุบโต, เขามีความเกรงกลัวพระยะโฮวา: ได้เชื่อถือพระองค์, และโมเซผู้รับใช้ของพระองค์ด้วย. |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society