เอสเธอร์ 8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ในวันนั้นกษัตริย์อะหัศวะโรศจึงได้ทรงพระราชทานบ้านของฮามานผู้เป็นศัตรูแก่พวกยูดายให้พระนางเอศเธระมเหษีนั้น. และมาระดะคายได้เข้าไปเฝ้ากษัตริย์; ด้วยว่าพระนางเอศเธระได้กราบทูลแล้วว่า, มาระดะคายนั้นเป็นบิดาเลี้ยงของพระนาง. 2 แล้วกษัตริย์จึงทรงถอดธำมรงค์ที่เอามาจากฮามานนั้นแล้วพระราชทานแก่มาระดะคาย. แล้วพระนางเอศเธระจึงได้ทรงตั้งมาระดะคายให้เป็นใหญ่ว่าการในบ้านของฮามาน 3 ส่วนพระนางเอศเธระก็ได้ทูลกษัตริย์อีก, และกราบลงที่พระบาทของพระองค์, และน้ำพระเนตรก็ไหลออก, กราบทูลขอให้พ้นจากการร้าย แห่งฮามานชาวอะฆาฆนั้น, และพ้นจากกลอุบายที่เขาได้คิดจะกระทำแก่พวกยูดายนั้น. 4 ฝ่ายกษัตริย์ทรงยื่นทัณฑกรทองคำออกประทานแก่พระนางเอศเธระ. พระนางก็ยืนขึ้นฉะเพาะกษัตริย์. 5 และพระนางได้กราบทูลว่า, ถ้ากษัตริย์ทรงเห็นชอบแล้ว, และถ้าข้าพเจ้ามีความโปรดปรานในคลองพระเนตรของพระองค์, และถ้ากษัตริย์ทรงเห็นสมควรแล้ว, และเป็นการชอบในคลองพระเนตรของพระองค์นั้น, ขอให้ทรงเขียนหนังสือออกหมายประกาศและกระทำให้หนังสือของฮามานบุตรฮามะดาธาชาวอะฆาฆนั้นล้มเลิกเสีย, คือหนังสือที่เขาได้เขียนประกาศไปให้ประหารพวกยูดายนั้นที่อยู่ทุกหัวเมืองของกษัตริย์: 6 ด้วยว่าถ้าข้าพเจ้าจะเห็นการร้ายนั้นมาถึงพวกชาติของข้าพเจ้าๆ จะทนอยู่อย่างไรได้? หรือถ้าข้าพเจ้าเห็นความพินาศนั้นมาถึงพวกพี่น้องของข้าพเจ้าๆ จะอดทนดูกระไรได้? 7 ฝ่ายกษัตริย์อะหัศวะโรศทรงตรัสแก่พระนางเอศเธระมเหษีและแก่มาระดะคาย ชาวยูดายนั้นว่า, นี่แน่ะเราได้ยกวังของฮามานให้พระนางเอศเธระ, และฮามานนั้นเขาได้เอาไปแขวนคอไว้แล้วที่ขาหยั่ง, เพราะเขาได้ลงมือกระทำร้ายแก่พวกยูดาย. 8 ท่านจงเขียนหมายประกาศแก่พวกยูดายตามที่เห็นชอบ, จงเขียนออกในนามกษัตริย์, และประทับตราธำมรงค์ของกษัตริย์: ด้วยว่าหนังสือฉะบับใดที่เขียนในนามของกษัตริย์และประทับตราธำมรงค์ของกษัตริย์นั้นแล้ว, ไม่มีผู้ใดอาจที่จะเปลี่ยนแปลงได้. 9 ในเดือนสาม, คือเดือนซีวาน, ในวันที่ยี่สิบสาม; ในเดือนนั้นเขาจึงได้เรียกพวกอาลักษณ์ของกษัตริย์มา, และพวกอาลักษณ์นั้นได้เขียนไว้ ตามถ้อยคำทั้งหลายที่มาระดะคายได้สั่งไปถึงพวกยูดายนั้น, และมีไปถึงพวกข้าหลวงและเจ้าเมืองทั้งหลาย, และถึงผู้ว่าราชการทุกหัวเมือง, ตั้งแต่ประเทศโฮดูจนถึงประเทศอายธิโอบ, ร้อยยี่สิบเจ็ดหัวเมือง, และมีถึงทุกหัวเมืองตามที่เขียนหมายประกาศไปแล้วนั้น, และถึงคนทุกพวกตามภาษาของเขา, และถึงพวกยูดายตามที่เขียนและตามภาษาของตน. 10 และมาระดะคายได้เขียนหนังสือนั้นในนามของกษัตริย์อะหัศวะโรศ, และได้ประทับตราธำมรงค์ของกษัตริย์, แล้วฝากหนังสือนั้นให้คนใช้ไปพร้อมกับม้าสื่อสาสน์ม้าเร็วของกษัตริย์. 11 ในหนังสือนั้นกษัตริย์ทรงโปรดพระราชทานให้พวกยูดายที่อยู่หัวเมืองทั้งปวงนั้นมาประชุมกัน, และให้พรักพร้อมกันป้องกันรักษาชีวิตของตัวไว้, ให้ประหาร, ให้ฆ่าฟัน, และทำลายบรรดาอำนาจคนทั้งหลายและหัวเมืองนั้นที่จะได้สู้รบกับตน, ทั้งเด็กเล็กๆ และผู้หญิงด้วย, และให้ริบเอาสิ่งของๆ เขาเหล่านั้นเป็นของริบ. 12 ในวันเดียวนั้นตลอดหัวเมืองทั้งหลายของกษัตริย์อะหัศวะโรศ, คือในเดือนสิบสอง, วันสิบสามค่ำ, คือเดือนอะดารนั้น. 13 และหนังสือฉะบับที่รับสั่งไปยังหัวเมืองนั้นก็ได้ประกาศแก่คนทั้งปวง, คือให้พวกยูดายเตรียมตัวไว้ให้พร้อมในวันนั้นเพื่อจะได้แก้แค้นต่อพวกศัตรูของตน. 14 คนที่เชิญหนังสือรับสั่งนั้นจึงได้ขึ้นขี่ม้าเร็วของกษัตริย์รีบเร่งออกไปเพราะคำรับสั่งของกษัตริย์. และหนังสือรับสั่งนั้นได้ประทับตรา ณ พระราชวังซูซัร 15 และมาระดะคายนั้นได้ออกไปจากที่เฝ้ากษัตริย์ด้วยนุ่งห่มเสื้อผ้าของหลวง, คือสีม่วงและสีขาว, และใส่มงกุฎทองคำ, และนุ่งห่มล้วนแต่ผ้าป่านเนื้อละเอียด, และผ้าสีม่วงทั้งนั้น: และคนทั้งปวงที่อยู่ ณ กรุงซูซัรนั้นก็มีความชื่นชมยินดี. 16 พวกยูดายได้มีสว่าง, และความชื่นชมยินดี, และเกียรติยศ. 17 และในหัวเมืองทั้งปวง, และทุกเมืองที่ได้รับคำสั่งและกฎหมายของกษัตริย์ได้ไปถึงแล้วนั้น, พวกยูดายได้มีความชื่นชมยินดี, ได้มีการเลี้ยงกันเป็นวันสำราญใจ. และคนเป็นอันมากทั่วแผ่นดินนั้นได้เข้าจารีตพรรคพวกยูดาย; เพราะกลัวเกรงพวกยูดายนั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society