ปัญญาจารย์ 9 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ข้าฯ ได้นำเอาเรื่องราวเหล่านี้มาคิด, คือเพื่อจะเข้าใจเรื่องราวเหล่านี้ใหม่ถ่องแท้: ว่าคนชอบธรรมและคนมีสติปัญญารวมทั้งกิจการทั้งหลายของเขา, ก็อยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า; จะน่ารักหรือน่าชังก็ไม่ว่า, มนุษย์หารู้ไม่; บรรดาการนั้นก็อยู่ต่อหน้าเขาทั้งหลาย. 2 เคราะห์อันเดียวกันตกแก่คนทั้งปวงเหมือนกันหมด: เคราะห์อันเดียวกันตกแก่ผู้ชอบธรรมและผู้อธรรม; ตกแก่คนดี, ตกแก่คนสะอาดและแก่คนลามกสกปรก; ตกแก่ผู้ที่กระทำสักการบูชาและแก่ผู้ที่ไม่กระทำสักการบูชา: ตกแก่คนมีบุญอย่างไรก็แก่คนมีบาปอย่างนั้น; ตกแก่คนที่สาบานอย่างไรก็ตกแก่คนที่กลัวไม่กล้าสาบานอย่างนั้น. 3 นี่แหละเป็นความชั่วที่มีอยู่ในบรรดาการที่บังเกิดขึ้นภายใต้ดวงอาทิตย์, คือว่ามีเคราะห์อันเดียวกันที่ตกแก่คนทั้งปวง: และจิตต์ใจของบุตรมนุษย์เต็มไปด้วยความชั่ว, และความโฉดเขลาอยู่ในใจของเขาเมื่อยังมีชีวิต, และต่อจากนั้นเขาก็ไปหาคนตาย. 4 ส่วนคนใดที่มั่วสุมอยู่กับคนมีชีวิตคนนั้นก็มีความหวังใจได้; ด้วยว่าถึงสุนัขที่เป็นอยู่มันก็ยังดีกว่าสิงห์โตที่ตายแล้ว. 5 เพราะว่าคนเป็นยอมรู้ว่าเขาเองคงจะตาย, แต่คนตายแล้วก็ไม่รู้อะไรเลย, หรือเขาหาได้รับรางวัลอีกไม่เลย; ด้วยว่าใครๆ ก็พากันลืมเขาเสียหมดแล้ว. 6 ถึงความรักของเขาก็ทำนองเดียวกันกับความชังและความอิจฉาของเขาได้สาปศูนย์ไปตามกันนานแล้ว; และในบรรดาการที่บังเกิดขึ้นภายใต้ดวงอาทิตย์ เขาทั้งหลายหามีส่วนร่วมอีกต่อไปไม่. 7 ไปเถิด, ไปรับประทานอาหารของเจ้าด้วยความยินดีเถอะ, และไปดื่มน้ำเหล้าองุ่นของเจ้าด้วยใจร่าเริง; เพราะพระเจ้าได้ทรงรับการงานของเจ้าแล้ว. 8 ให้เสื้อผ้าของเจ้าขาวอยู่เสมอเถอะ; และน้ำมันที่ศีรษะของเจ้าอย่าให้ขาดเลย. 9 เจ้าจงอยู่กินด้วยความชื่นชมยินดีกับภรรยาซึ่งเจ้ารักมากที่สุดตลอดอายุอนิจจังของเจ้า, ซึ่งพระองค์ได้ทรงประทานให้แก่เจ้าที่ภายใต้ดวงอาทิตย์, ตลอดปีเดือนอนิจจังของเจ้า; ด้วยว่าการนี้แหละมีส่วนในชีวิตและในการงานของเจ้า, ซึ่งเจ้าได้ออกแรงกระทำภายใต้ดวงอาทิตย์. 10 เมื่อมือไม้ของเจ้าจับการอันใดทำ, จงกระทำการอันนั้นด้วยกำลังวังชาของเจ้าเถิด; เพราะว่าไม่มีการงาน, หรือโครงการณ์, หรือความรู้หรือสติปัญญาในเมืองผีที่เจ้าจะไปนั้น 11 ข้าฯ ได้หวนกลับมาและได้เห็นที่ภายใต้ดวงอาทิตย์ว่า, การวิ่งแข่งหาชะนะด้วยความเร็วไม่, หรือสงครามหาชะนะด้วยความกำยำล่ำสันไม่, หรือคนฉลาดมีอาหารกินอยู่เสมอก็หาไม่, หรือคนมีความรู้จะร่ำรวยก็เอาแน่หาได้ไม่, หรือคนเชี่ยวชาญจะได้รับเกียรติก็เอาจริงหาได้ไม่, แต่วารกับโอกาสมาถึงเขาทุกคน. 12 เพราะว่ามนุษย์ไม่รู้วารของตนด้วยเหมือนกัน, เหมือนปลาติดอยู่ในอวนอันร้ายฉันใด, เหมือนนกถูกดักติดอยู่ในบ่วงแร้วฉันใด, เมื่อวารอันร้ายมาถึงบุตรมนุษย์, เขาก็ถูกวารอันร้ายนั้นดักจับติดโดยฉับพลันเหมือนกันฉันนั้น, 13 ข้าฯ ได้เห็นเรื่องคมคายอีกเรื่องหนึ่งซึ่งเกี่ยวแก่สติปัญญาภายใต้ดวงอาทิตย์, ดูเป็นเรื่องใหญ่โตแก่ข้าฯ. 14 ยังมีเมืองเล็กอยู่เมืองหนึ่ง, และมีคนอยู่ในเมืองนั้นน้อยคน; แล้วมีมหาราชามาตีเมืองนั้น, และได้ล้อมเมืองนั้นไว้, และได้สร้างสนามเพลาะไว้รอบเมืองนั้น. 15 แต่ในเมืองนั้นมีชายยาจกฉลาดอยู่คนหนึ่ง, และชายคนนี้ได้ช่วยเมืองนั้นไว้ให้รอดด้วยปัญญาของตน; แต่หามีใครจดจำรำลึกถึงยาจกคนนี้ไม่. 16 ข้าฯ ถึงได้ว่า, สติปัญญาก็ดีกว่ากำลังวังชา; ถึงสติปัญญาของยาจกคนนั้นถูกดูแคลนและถ้อยคำของเขาไม่มีใครได้ยินก็ตามที. 17 ถ้อยคำของคนฉลาดได้ยินในที่สงัดยังดีกว่าสิงหนาทของท่านผู้ครอบครองคนโฉดเขลา. 18 สติปัญญาดีกว่าเครื่องอาวุธยุทโธปกรณ์; แต่คนบาปคนเดียวย่อมบั่นรอนความดีเสียเป็นอันมาก |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society