ปัญญาจารย์ 8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ใครผู้ใดเหมือนนักปราชญ์เล่า? หรือใครผู้ใดอธิบายอะไรๆ ได้? สติปัญญาของมนุษย์กระทำให้ใบหน้าของเขาผ่องใสขึ้น, และความตึงที่ใบหน้าของเขาได้เปลี่ยนไป, 2 ข้าฯ ขอตักเตือนเจ้าให้ถือรักษาพระบัญชาของกษัตริย์, และการนั้นเกี่ยวข้องถึงคำปฏิญาณของพระเจ้าด้วย. 3 อย่าด่วนรีบออกไปจากพระพักตรกษัตริย์; อย่าตั้งใจให้แรงกล้าที่จะขัดขวางการชั่ว; เพราะว่าท่านพอพระทัยสิ่งอันใดท่านก็กระทำสิ่งอันนั้น. 4 ด้วยว่าพระดำรัสของกษัตริย์ประกอบด้วยฤทธิ์อำนาจ; และใครผู้ใดจะกราบทูลถามกษัตริย์ได้ว่า, ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาททรงกระทำอะไรอยู่พิจ้ะค่ะ? 5 และคนมีสติปัญญาก็เข้าใจวารและการตัดสินประจักษ์แจ้ง, 6 ด้วยว่าไม่ว่าอะไรทั้งนั้นย่อมมีวารและมีการตัดสิน, เพราะว่าความชั่วของมนุษย์ก็เป็นการหนักแก่ตัวเขานัก. 7 ด้วยเขาไม่รู้ว่าจะเป็นไปอย่างไร; หรือใครจะบอกแก่เขาได้ว่า, สิ่งนั้นจะเป็นไปอย่างไร? 8 หามีมนุษย์คนใดมีอำนาจเหนือลมเพื่อจะห้ามลมไม่; หรือหามีอำนาจบังคับวันตายไม่; หรือหาบรรเทาทุกข์ในการสงครามได้ไม่; หรือความชั่วจะช่วยผู้ที่รับความชั่วเอาไปกระทำก็หาได้ไม่. 9 บรรดาการนี้ข้าฯ ได้เห็นหมดแล้ว, และข้าฯ ได้ใส่ใจต่อการงานทุกอย่างที่เขากระทำกันภายใต้ดวงอาทิตย์; มีวารให้คนหนึ่งมีอำนาจเหนืออีกคนหนึ่งที่จะมาทำร้ายเขา 10 ข้าฯ ได้เห็นเขาหามคนชั่วมาฝัง, แล้วมีคำสดุดีมาจากที่บริสุทธิ์, และมีเพลงสรรเสริญในเมืองที่คนชั่วนั้นเองทำชั่ว. นี่อนิจจังจริงๆ. 11 เพราะการตัดสินการงานไม่ได้ตัดสินโดยเร็ว, เหตุฉะนั้นใจของบุตรมนุษย์จึงปลงแน่วจะทำชั่ว. 12 แม้ว่าคนบาปทำชั่วตั้งร้อยครั้ง, อายุของเขายังคงยืนอยู่ได้, ถึงกระนั้นข้าฯ ยังรู้แน่ว่าความสวัสดิ์มงคลจะมีแก่เขาทั้งหลายที่ยำเกรงพระเจ้า, คือที่ยำเกรงต่อพระพักตรพระองค์: 13 แต่ว่าจะไม่เป็นสวัสดิมงคลแก่คนชั่ว, ถึงอายุของเขาที่เป็นเงาก็จะไม่ยืดออกไปได้, เพราะเขาไม่ยำเกรงต่อพระพักตรพระเจ้า. 14 ยังมีความไม่เที่ยงอีกอย่างหนึ่งที่บังเกิดขึ้นบนพื้นโลก, คือมีคนชอบธรรมรับเคราะห์อันเป็นเคราะห์ที่คนอธรรมควรรับ; และมีคนอธรรมรับเคราะห์อันเป็นเคราะห์ที่คนชอบธรรมควรรับ: ข้าฯ ได้กล่าวว่า, นี่ด้วยเป็นความไม่เที่ยง. 15 แล้วข้าฯ จึงลงมือสนุกสนาน, ด้วยว่าภายใต้ดวงอาทิตย์มนุษย์ไม่มีอะไรดีไปกว่ากินและดื่มกับชื่นชมยินดี, และให้อาการนี้คลุกคลีไปในการงานของตนตลอดชีวิตของตนที่พระเจ้าได้ทรงโปรดประทานให้แก่ตนที่ภายใต้ดวงอาทิตย์ 16 เมื่อข้าฯ ได้ตั้งใจจะเข้าใจสติปัญญา, จะพิจารณาดูกิจธุระที่บังเกิดบนพื้นพสุธา, -ต่อให้เขาถ่างตาอดตาหลับขับตานอนตลอดวันตลอดคืน. 17 แล้วข้าฯ จึงเห็นพระกิจธุระของพระเจ้าว่ามนุษย์จะค้นหาความเข้าใจในพระกิจธุระที่บังเกิดอยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์หาได้ไม่; เพราะว่ามนุษย์จะออกแรงค้นหาสักปานใดก็ยังจะค้นหาให้พบไม่ได้; และอีกประการหนึ่ง, มาทแม้ว่านักปราชญ์คนใดนึกเอาว่าเขาจะเข้าใจแล้ว, เขาก็ยังหาได้สามารกพบปะไม่ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society