ปัญญาจารย์ 6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ยังมีความทุกข์อีกอย่างหนึ่งซึ่งข้าฯ ได้เห็นภายใต้ดวงอาทิตย์, และความทุกข์นั้นก็หนักแก่มนุษย์: 2 คือมนุษย์คนใดๆ ที่พระเจ้าทรงประทานทรัพย์สมบัติให้, สิ่งของและยศถาบรรดาศักดิ์ให้, จนสิ่งใดๆ ที่เขาปรารถนาสำหรับตัว, เขามีสิ่งนั้นๆ ครบ, ไม่ขาดเลย, แต่พระเจ้าไม่ประทานให้เขามีอำนาจที่จะกินของสิ่งนั้น, คนนอกบ้านนอกเมืองกลับเอาไปกินเสียฉิบ, นี่แหละคืออนิจจังและเป็นวิบัติอันร้ายแรง. 3 แม้นว่ามนุษย์คนใดมีลูกสักร้อยคน, และมีอายุยืนอยู่หลายปีจนปีเดือนทั้งหลายของเขาก็มากมาย, แต่จิตต์ของเขาหาได้อิ่มด้วยความยินดีไม่, ยิ่งกว่านั้นอีก เขาไม่มีที่ฝังศพของตนด้วย; ข้าฯ ว่า, ลูกที่เกิดมาแท้งเสียยังดีกว่าเขาผู้นั้น: 4 ถึงแม้ว่าเด็กนั้นเกิดมาไม่สมหวังและตายไปในความมืดยังไม่ทันได้ตั้งชื่อตั้งเสียงให้; 5 ยิ่งกว่านั้นอีกถึงยังไม่ทันเห็นดวงตะวัน, หรือยังไม่ทันรู้เรื่องราวอะไร; เด็กคนนี้ก็มีความสงบสุขยิ่งกว่าผู้ใหญ่ผู้นั้นเสียอีก: 6 เออ, แม้ว่าเด็กนั้นมีชีวิตอยู่พันปีคูณด้วยสอง, แต่ยังหาเห็นความดีไม่, เขาทั้งผองไม่ไปลงหลุมเหมือนกันหรือ? 7 บรรดาการงานของมนุษย์ก็เพื่อปากของเขา, แต่ถึงกระนั้นเขาไม่รู้จักอิ่มรส. 8 ด้วยว่าคนมีสติปัญญาก็ได้เปรียบอะไรมากกว่าคนโฉดเขลาเล่า? หรือคนยากจนที่รู้จักเดินก้าวหน้าไปข้างหน้าคนมีชีวิตก็ได้อะไรดีไปกว่ากันเล่า? 9 เห็นแล้วกับลูกตาก็ดีกว่าแส่ตาเที่ยวมองหาอื่น: นี่แหละก็เป็นอนิจจังด้วยและเป็นการวิ่งไล่ตามลมไป 10 สิ่งใดซึ่งมีอยู่เดี๋ยวนี้, เขาได้ให้ชื่อเรียกสิ่งนั้นกันเสียมานานแล้ว; และรู้แล้วว่านั่นแหละเป็นมนุษย์; และเขาไม่อาจต่อสู้กับพระองค์ผู้ทรงฤทธิ์เดชกว่าตนได้, 11 เพราะเหตุยิ่งมีถ้อยคำมากขึ้นก็ยิ่งมีอนิจจังมากขึ้น, แล้วเป็นประโยชน์อะไรแก่มนุษย์เล่า? 12 ใครคนไหนรู้ว่าสิ่งอะไรเป็นสิ่งที่ดีสำหรับมนุษย์ในชีวิตนี้, คือในระยะวันเดือนปีทั้งหลายแห่งชีวิตอันเหลวๆ ของตนที่ได้เสียไปดุจดังเงาเล่า? หรือใครผู้ใดอาจบอกแก่มนุษย์ได้ว่า, สิ่งนี้สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นภายหลงตนที่ภายใต้ดวงอาทิตย์เล่า? |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society