ปัญญาจารย์ 11 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เจ้าจงโยนขนมปังของเจ้าให้ลอยไว้บนพื้นน้ำ; ถึงอีกหลายวันต่อมาเจ้าจะพบขนมปังนั้นได้. 2 เจ้าจงเอาส่วนหนึ่งปันให้แก่เจ็ดคน, เออ, ถึงแปดคนก็ให้เถอะ; เพราะเจ้าไม่รู้ว่าความชั่วอย่างไรจะบังเกิดขึ้นบนพื้นแผ่นดิน. 3 ถ้าเมฆเต็มไปด้วยน้ำ, มันจะเทฝนให้ตกลงบนพื้นพสุธา; ถ้าต้นไม้ล้มลงตรงทิศใต้ก็ตาม ตรงทิศเหนือก็ตาม, ต้นไม้นั้นคงจะทอดนอนอยู่ที่ตรงนั้น. 4 ผู้ที่สังเกตลมจะไม่หว่านพืช, และผู้วิเคราะห์เมฆจะไม่เกี่ยว. 5 เจ้าไม่รู้ว่าอะไรเป็นวิถีทางของจิตต์ใจ, เจ้าไม่รู้ว่ากะดูกเติบโตขึ้นอย่างไรในครรภ์ที่มีทารกฉันใด; เจ้าก็ไม่รู้กิจการของพระเจ้าผู้ทรงกระทำสารพัตรฉันนั้น. 6 เวลาเช้าเจ้าจงหว่านพืชของเจ้าเถอะ, และพอเวลาเย็นจงวางมือของเจ้าไว้เถิด, เพราะเจ้าหารู้ไม่ว่าการไหนจะจำเริญ, จะการนี้หรือจะการนั้น, หรือจะการทั้งสองจำเริญดีเหมือนกัน. 7 แท้จริงความสว่างจำเริญลูกตา, และลูกตาทั้งสองเห็นดวงตะวันได้ก็ดีอยู่แล้ว. 8 ด้วยว่า, ถ้าคนใดจะดำรงชีวิตอยู่หลายปี, จงให้เขาชื่นชมยินดีในบรรดาปีเดือนเหล่านั้น; และให้เขาระลึกถึงวันทั้งหลายแห่งความมืดมน, เพราะว่าวันนั้นจะมากมายหลายวัน, บรรดาวันเวลาที่จะมานั้นเป็นอนิจจัง. 9 โอ้ยุวชนยุวดี, จงชื่นชมยินดีในปฐมวัยของเจ้า, และให้จิตต์ใจของเจ้าทำตัวเจ้าให้ชุ่มชื่นในปฐมวัยของเจ้า, จงดำเนินตามทางที่ใจของเจ้าปลงไว้, และตามทางในสายตาของเจ้าเถิด; แต่เจ้าจงรู้ไว้ว่า, เนื่องด้วยกิจการงานทั้งปวงเหล่านี้พระเจ้าจะทรงนำเจ้าเข้ามาถึงการพิพากษา. 10 เพราะฉะนั้นจงตัดความกะวนกะวายออกเสียจากใจของเจ้า, และจงสลัดความชั่วให้หลุดเสียจากตัวของเจ้า; เพราะว่าความหนุ่มสาวและปฐมวัยแห่งชีวิตของเจ้าเป็นอนิจจัง |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society