พระบัญญัติ 26 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เมื่อเจ้าทั้งหลายเข้ามาในแผ่นดินซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าประทานให้เจ้าปกครองเป็นกรรมสิทธิ์, และตั้งอยู่ในแผ่นดินนั้นแล้ว, 2 เจ้าทั้งหลายจงเอาพืชผลทั้งปวงที่แผ่นดิน, ซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าประทานให้; ที่เก็บก่อนนั้นใส่กะจาด, และจงมาที่ซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าจะทรงเลือก, สำหรับตั้งพระนามของพระองค์ไว้นั้น. 3 และจงไปหาท่านผู้เป็นปุโรหิตในเวลานั้น, และกล่าวแก่ท่านว่า, วันนี้ข้าพเจ้ายอมรับต่อพระพักตรพระยะโฮวาพระเจ้าของท่านว่า, ข้าพเจ้าได้มาถึงแผ่นดินซึ่งพระยะโฮวาทรงสัญญากับปู่ย่าตายายของเราว่าจะประทานให้เรานั้นแล้ว. 4 และปุโรหิตจะรับเอากะจาดจากมือของเจ้า, มาวางลงตรงหน้าแท่นบูชาของพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า. 5 และเจ้าจะกล่าวต่อพระพักตรพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าว่า, บิดาของข้าพเจ้าเป็นชาวซุเรียผู้เกือบถึงความพินาศ; แล้วได้ลงไปยังประเทศอายฆุบโต, เป็นพวกน้อยอาศัยอยู่ที่นั่น, แล้วได้เจริญเป็นพวกใหญ่มีคนมากมายมีกำลังมาก. 6 และชาวอายฆุบโตได้ย่ำยีพวกเราให้ได้ความทุกข์ลำบากให้ทำการหนักเป็นทาส: 7 แล้วเราได้ร้องขอพระยะโฮวา, พระเจ้าแห่งปู่ย่าตายายของเรา, พระยะโฮวาจึงได้ทรงฟังคำของเรา, ได้ทรงทอดพระเนตรดูความทุกข์, ลำบากการหนัก, และความย่ำยีของเรา; 8 และพระยะโฮวาได้ทรงพาเราทั้งหลายออกมาจากประเทศอายฆุบโตด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์; ด้วยพาหาทรงเหยียดออก, ด้วยการอิทธิฤทธิ์พึงกลัว, การสำคัญ, และการอัศจรรย์ต่างๆ; 9 พระองค์ได้ทรงพาเรามาถึงที่นี่, และได้ประทานแผ่นดินนี้ให้เรา, คือแผ่นดิน อันอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง. 10 นี่แหละ, โอ้พระยะโฮวา, ข้าพเจ้าได้นำพืชผลแผ่นดินอันแรกเก็บมาซึ่งพระองค์ได้ประทานให้ข้าพเจ้านั้น. แล้วเจ้าจงเอาพืชผลนั้นวางลงต่อพระพักตรพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, และไหว้นมัสการพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า: 11 และเจ้าจะมีความยินดีเพราะสิ่งสารพัตรอันดีซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ประทานให้เจ้าและแก่ครอบครัวของเจ้า, ทั้งตัวเจ้า, และคนตระกูลเลวี, และคนต่างชาติซึ่งอยู่ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย 12 ครั้นเจ้าทั้งหลายได้ทำการถวายสิบลดหนึ่งจากบรรดาพืชผลของเจ้านั้นเสร็จแล้วในปีที่สาม, คือปีสำหรับถวายสิบลดหนึ่งนั้น, เจ้าจะต้องให้ของนั้นแก่ตระกูลเลวี, คนต่างชาติ, ลูกกำพร้า, และหญิงหม้าย, ที่อยู่ในแว่นแคว้นเมืองของเจ้า, ให้กินอิ่ม. 13 แล้วเจ้าทั้งหลายจงกล่าวต่อพระพักตรพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าว่า, ข้าพเจ้าได้นำของบริสุทธิ์นั้นออกจากเรือนของข้าพเจ้าแล้ว และได้ให้แก่ตระกูลเลวี, คนต่างชาติ, ลูกกำพร้า, และหญิงหม้าย, และได้ทำตามบัญญัติทั้งปวงซึ่งพระองค์ได้ทรงสั่งข้าพเจ้านั้นแล้ว; ข้าพเจ้าไม่ได้ผิดพระบัญญัติของพระองค์, มิได้หลงลืมเลย: 14 ข้าพเจ้าไม่ได้รับประทานแต่ของเหล่านั้น. ในความทุกข์โศกของข้าพเจ้า, ไม่ได้ใช้ในการอันเป็นมลทิน, และไม่ได้ใช้ในการสำหรับผู้ที่ตาย: แต่ข้าพเจ้าได้เชื่อฟังถ้อยคำพระยะโฮวาของข้าพเจ้า; และได้ประพฤติดามบรรดาการซึ่งพระองค์ได้ทรงสั่งข้าพเจ้านั้น. 15 ขอทรงทอดพระเนตรลงมาจากสวรรค์, ที่บริสุทธิ์ของพระองค์, และทรงอวยพรแก่พวกยิศราเอลไพร่พลของพระองค์, และแก่แผ่นดินซึ่งพระองค์ได้ประทานใหข้าพเจ้าทั้งหลาย, ซึ่งอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง, ตามคำซึ่งพระองค์ได้ทรงปฏิญาณไว้กับปู่ย่าตายายของข้าพเจ้าทั้งหลายนั้น 16 วันนี้พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า ได้ทรงสั่งเจ้าทั้งหลายให้ทำตามข้อกฎหมายและข้อพิพากษาทั้งหลายนี้, เหตุฉะนี้เจ้าทั้งหลายจงรักษาทำตามข้อกฎหมาย และข้อพิพากษาเหล่านี้ด้วยสุดจิตต์, และสุดใจของเจ้าทั้งหลาย. 17 วันนี้เจ้าทั้งหลายได้ยอมรับพระยะโฮวาไว้เป็นพระเจ้าของเจ้า, สัญญาว่าจะเดินในทางทั้งปวงของพระองค์, และรักษาข้อกฎหมาย, ข้อบัญญัติ, และข้อพิพากษาทั้งปวง, และเชื่อฟังถ้อยคำของพระองค์: 18 วันนี้พระยะโฮวาได้ทรงยอมรับเจ้าทั้งหลายไว้เป็นไพร่พลในความปกครองของพระองค์. ดังพระองค์ได้ทรงสัญญาไว้นั้น. เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้รักษาข้อบัญญัติทั้งปวงของพระองค์; 19 และจะทรงกระทำให้เจ้าทั้งหลายมีความสรรเสริญ, ชื่อเสียง, และยศศักดิ์สูงเหนือบรรดาประเทศ, ซึ่งพระองค์ทรงสร้างไว้นั้น, เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้เป็นชนประเทศอันบริสุทธิ์แก่พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ตามซึ่งพระองค์ตรัสไว้นั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society