พระบัญญัติ 23 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ถ้าผู้ชายใดซึ่งอาการในที่ลับแห่งกายตัวเสียไป, ไม่ปกติ, ก็อย่าให้เข้าในที่ประชุมแห่งพระยะโฮวา 2 ห้ามไม่ให้คนผู้ใดที่เกิดแต่การล่วงประเวณี เข้าในที่ประชุมแห่งพระยะโฮวา; เผ่าพันธุ์ของเขาจนถึงสิบชั่วอายุเข้าในที่ประชุมแห่งพระยะโฮวาไม่ได้ 3 คนพวกอะโมนหรือพวกโมอาบ ห้ามมิให้เข้าในที่ประชุมแห่งพระยะโฮวา; จนถึงลูกหลานสิบชั่วอายุก็อย่าให้เข้าในที่ประชุมแห่งพระยะโฮวาต่อไปเลย: 4 ด้วยเมื่อเจ้าทั้งหลายออกมาจากประเทศอายฆุบโต เขาทั้งหลายก็ได้มาต้อนรับเจ้าด้วยอาหารและน้ำในทางที่มานั้น, และเพราะเขาได้จ้างบีละอามบุตรบะโอระที่ตำบล พะโธระแขวงเมืองเมโซปะตาเมีย, ให้มาแช่งสาปเจ้าทั้งหลาย. 5 แต่พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้ามิได้ทรงฟังบีละอามนั้น; แต่พระองค์ได้ทรงบันดาลให้ความแช่งนั้นกลายเป็นคำอวยพรแก่เจ้าทั้งหลาย, เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงรักเจ้าทั้งหลาย. 6 เจ้าทั้งหลายอย่าทำให้เขามีความสุขและความจำเริญต่อไปอีกเป็นนิตย์ 7 เจ้าทั้งหลายอย่าได้เกลียดชังพวกอะโดม; เพราะเขาเป็นพี่น้องกับเจ้า: อย่าได้เกลียดชังชาวประเทศอายฆุบโต: เพราะเจ้าทั้งหลายได้เป็นแขกบ้านอยู่ในเมืองเขา. 8 เผ่าพันธุ์ซึ่งเกิดแต่คนเหล่านี้พ้นสามชั่วอายุไป ก็เข้าในที่ประชุมของพระยะโฮวาได้ 9 เมื่อพลโยธาของเจ้าได้ยกออกไปรบกับพวกศัตรู, เจ้าทั้งหลายจงระวังตัวเว้นจากการชั่วลามกทั้งปวง. 10 ถ้าชายผู้หนึ่งผู้ใดในพวกเจ้า, เป็นมลทินไปเพราะเหตุการณ์ซึ่งบังเกิดแก่ตัวในเวลากลางคืน, ผู้นั้นต้องออกไปข้างนอกค่าย, อย่าให้อยู่ในค่ายนั้นเลย; 11 เมื่อเวลาเย็น, ผู้นั้นต้องเอาน้ำล้างตัว, และครั้นอาทิตย์ตกแล้ว, ผู้นั้นก็กลับเข้ามาในค่ายได้. 12 เจ้าทั้งหลายต้องมีที่ข้างนอกค่าย, สำหรับเป็นที่จะไปข้างนอกนั้น: 13 และต้องมีไม้เสี้ยมไว้กับเครื่องอาวุธ; ครั้นผู้ใด, ออกไปนั่งลง, ก็ให้เอาไม้เสี้ยมนั้นขุดหลุม, แล้วก็ให้กลบเสีย: 14 เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าเสด็จดำเนินในท่ามกลางค่ายกองทัพ, จะทรงช่วยเจ้าทั้งหลาย, และจะทรงมอบศัตรูของเจ้าไว้ต่อหน้าเจ้าทั้งหลาย; เหตุฉะนี้ ค่ายกองทัพของเจ้าต้องเป็นที่บริสุทธิ์, เพื่อพระองค์จะไม่ได้ทรงเห็นสิ่งของอันโสโครกในเจ้า, และเสด็จกลับไปเสียจากเจ้าทั้งหลาย 15 ทาสที่หนีนายมาอยู่กับเจ้าทั้งหลายนั้นเจ้าอย่าได้ส่งให้แก่นายอีก: 16 เขาต้องอยู่กับเจ้าในท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย ณ ที่ใดๆ ที่เขาจะชอบเลือกอยู่ที่นั้น; อย่าให้เขาได้ความลำบาก 17 ส่วนหญิงทั้งปวงของพวกยิศราเอลนั้นอย่าให้ผู้หนึ่งผู้ใดเป็นหญิงแพศยา, หรือชายผู้หนึ่งผู้ใดอย่าให้เป็นคนน้องสวาทในพวกยิศราเอล. 18 สินจ้างแห่งหญิงแพศยา, และค่าจ้างแห่งสุนัขนั้น, อย่านำเข้ามาถวายในโบสถ์แห่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า: เพราะทั้งสองสิ่งนี้เป็นของน่าเกลียดแก่พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า 19 ถ้าพี่น้องของเจ้ามายืมของเจ้าอย่าได้คิดเอาดอกเบี้ย; จะยืมเงินหรือเครื่องกระยาหารสิ่งหนึ่งสิ่งใด, ก็อย่าได้คิดเอาดอกเบี้ยจากเขา. 20 แต่คนต่างชาติยืมของๆ เจ้าก็คิดเอาดอกเบี้ยได้: แต่พี่น้องของเจ้าอย่าคิดเอาดอกเบี้ยเขาเลย, พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าจึงจะทรงอวยพรแก่เจ้าทั้งหลายในบรรดากิจการซึ่งมือของเจ้ากระทำในแผ่นดิน. ซึ่งเจ้าทั้งหลายจะไปปกครองนั้น 21 ครั้นเจ้ากล่าวคำปฏิญาณแก่พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ก็อย่าละเลยไม่ทำตามคำนั้น: ด้วยพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าจะทรงพิพากษา; และจะเป็นการบาปแก่เจ้าทั้งหลาย. 22 แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายไม่กล่าวคำปฏิญาณแล้ว, ก็จะหามีความผิดกับเจ้าไม่. 23 วาจาที่ออกจากปากของเจ้าแล้ว ก็จงทำตามคำนั้น; คือของบูชาซึ่งเจ้าได้กล่าวปฏิญาณว่าจะถวายแก่พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ซึ่งเจ้าได้ออกวาจาสัญญาไว้นั้น 24 ครั้นเจ้าทั้งหลายได้เข้ามาในสวนต้นองุ่นของพี่น้อง, เจ้าจะกินผลต้นองุ่นจนอิ่มตามปรารถนาก็ได้; แต่เจ้าอย่าได้เอาผลใส่ภาชนะไป. 25 ครั้นเจ้าทั้งหลายได้เข้ามาในนาข้าวของพี่น้อง, เจ้าจะเด็ดเอารวงข้าวก็ได้; แต่อย่าเอาเคียวมาเกี่ยวข้าวในนาของพี่น้องเจ้าเลย |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society