พระบัญญัติ 14 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เจ้าทั้งหลายเป็นบุตรของพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า: เจ้าทั้งหลายอย่าเชือดเนื้อของตัว, อย่าทำหมายสำคัญ ที่หว่างคิ้วของเจ้าเพราะผู้ตาย. 2 ด้วยเจ้าทั้งหลายเป็นญาติบริสุทธิ์แก่พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า; และพระยะโฮวาได้ทรงเลือกเจ้าทั้งหลายจากบรรดาชนประเทศทั้งปวงทั่วในโลกให้เป็นพลไพร่ของพระองค์เอง. 3 เจ้าทั้งหลายอย่ากินของอันเป็นมลทิน. 4 สัตว์เหล่านี้เจ้าทั้งหลายก็กินได้: คือ โค, แกะ, แพะ, 5 เนื้อแพะป่า, เนื้อกวาง, เนื้อสมัน, เนื้อทราย, และเลียงผา, 6 และสัตว์ทั้งปวงที่แยกกีบออกเป็นสอง, และเคี้ยวเอื้อง, เจ้าทั้งหลายก็กินได้. 7 แต่บรรดาสัตว์ที่เคี้ยวเอื้อง, หรือมีกีบแยกออกที่กินไม่ได้นั้นอย่าง นี้: คือตัวอูฐ, กระต่าย, และเลียงผา, ด้วยสัตว์เหล่านี้เคี้ยวเอื้องได้ แต่ไม่มีกีบแยกออกเป็นสอง, มันเป็นสัตว์ไม่สะอาดแก่เจ้าทั้งหลาย. 8 และหมูด้วย, เพราะหมูมีกีบแยกออกเป็นสองแต่ไม่ได้เคี้ยวเอื้อง, มันจึงเป็นสัตว์ไม่สะอาดแก่เจ้าทั้งหลาย, เจ้าทั้งหลายอย่าได้กินเนื้อ, หรืออย่าถูกต้องซากสัตว์เหล่านี้เลย: 9 สัตว์ทั้งปวงที่อยู่ในน้ำที่กินได้: คือดังนี้ บรรดาสัตว์ที่มีคลีบและเกล็ด เจ้าทั้งหลายก็กินได้; 10 แต่สัตว์ทั้งปวงที่ไม่มีคลีบและเกล็ดเจ้าทั้งหลายกินไม่ได้; มันเป็นสัตว์ไม่สะอาดแก่เจ้าทั้งหลาย 11 นกทั้งปวงที่สะอาดเจ้าทั้งหลายกินก็ได้. 12 แต่นกเหล่านี้เจ้ากินไม่ได้: คือ นกอินทรีย์, นกตะกรุม, นกเหยี่ยว. 13 นกกา, นกแร้ง, ตามเพศพันธุ์นกนั้น, 14 นกแกตามเพศพันธุ์นกนั้น, 15 นกกระจอกเทศ, นกเค้าแมว, นกลาโร, นกโอมอย, ดามเพศพันธุ์นกเหล่านั้น, 16 นกโกซะ, นกกะเต็น, นกกะสา, 17 นกกะทุง, นกกานา, นกห่าน 18 นกช้อนหอย, นกตะขาบ, ค้างคาว, ตามเพศพันธุ์นกเหล่านั้น. 19 และสัตว์ทั้งปวงที่มีปีกแต่คลานไปนั้น เป็นสัตว์ไม่สะอาดแก่เจ้าทั้งหลาย: สัตว์เหล่านี้เจ้าทั้งหลายอย่าได้กินเลย. 20 นกที่สะอาดเจ้าทั้งหลายก็กินได้ 21 เจ้าทั้งหลายอย่ากินเนื้อสัตวที่ตายเอง: แต่สัตว์ที่ตายเองนั้น เจ้าทั้งหลายให้แก่คนแขกเมือง ให้เขากิน; หรือขายให้แก่ชาวประเทศอื่นก็ได้: เพราะเจ้าทั้งหลายเป็นชาติอันบริสุทธิ์ฉะเพาะพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า. เจ้าทั้งหลายอย่าได้ต้มเนื้อลูกแพะ ด้วยน้ำนมของแม่ลูกแพะตัวนั้นเลย 22 บรรดาพืชผลที่บังเกิดในนาของเจ้าทุก ๆ ปีนั้น, เจ้าทั้งหลายจงเอาสิบลดหนึ่งมาถวายให้จงได้. 23 ส่วนข้าว, น้ำองุ่น, น้ำมันสำหรับถวาย, และสัตว์หัวปีที่ฝูงสัตว์ทั้งปวงของเจ้า ๆ จะต้องกินต่อพระพักตรพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ในที่ซึ่งพระองค์จะทรงเลือกไว้สำหรับตั้งพระนามของพระองค์นั้น, เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้เรียนรู้ให้กลัวเกรงพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าเสมอเป็นนิตย์. 24 ถ้าแม้นทางที่จะไปนั้นยืดยาวนัก, และเจ้าจะแบกของเหล่านั้นไปไม่ไหว, หรือตำบลซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าจะทรงเลือกไว้สำหรับตั้งพระนามของพระองค์นั้น, อยู่ห่างไกลนักจากเจ้าทั้งหลาย, ครั้นพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าจะอวยพรแก่เจ้าทั้งหลาย: 25 เจ้าทั้งหลายจงเอาของเหล่านั้นแลกเอาเงิน, และห่อเงินนั้นถือไว้ด้วยมือของเจ้า, ไปยังที่พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงเลือกนั้น: 26 เอาเงินนั้นซื้อของสิ่งหนึ่งสิ่งใดตามแต่ใจของเจ้าทั้งหลายจะปรารถนา, จะเป็นวัวตัวผู้, หรือแกะ, หรือน้ำองุ่น, หรือเมรัย, หรือสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เจ้าปรารถนา; และของเหล่านั้น จงกินที่ต่อพระพักตรพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, มีความยินดี, ทั้งตัวเจ้าและครอบครัวของเจ้าก็ดี. 27 คนตระกูลเลวีซึ่งอยู่ในประตูบ้านของเจ้า, เจ้าทั้งหลายอย่าลืมละเขา; เพราะเขาหามีส่วนแบ่งกับเจ้าทั้งหลายไม่ 28 ครั้นสิ้นสามปีแล้ว เจ้าทั้งหลายจงนำบรรดาของส่วนแบ่งสำหรับถวายที่เป็นผลเกิดทวีแก่เจ้าในปีนั้น, มาสะสมไว้ที่ในประตูบ้านของเจ้าทั้งหลาย: 29 และคนตระกูลเลวี, เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งกับเจ้าทั้งหลาย, คนแขกเมือง, ลูกกำพร้า, และหญ้าหม้ายทั้งปวง, ซึ่งอยู่ในประตูบ้านของเจ้า, จะมากินจนอิ่ม; เพื่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าจะอวยพรแก่เจ้าทั้งหลาย ในบรรดากิจการซึ่งมือของเจ้าทั้งหลายกระทำนั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society