พระบัญญัติ 1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ข้อความนี้เป็นคำที่โมเซได้กล่าวแก่พวกยิศราเอลที่ฟากแม่น้ำยาระเด็นข้างโน้นที่ป่าหุบเขาตรงตำบลซูพ, ท่ามกลางฟาราน, โธเฟ็ล, ลาบาน, ฮะเซโรธ, และดีซาฮาบ. 2 (ทางแต่โฮเร็บสิบเอ็ดวันตามทางภูเขาเซอีรจนคาเดชบัรเนอะ.) 3 ในปีที่สี่สิบ, เดือนสิบเอ็ด, วันที่ ๑ นั้น, โมเซได้กล่าวแก่พวกยิศราเอล, ตามบรรดาถ้อยคำที่พระยะโฮวาตรัสสั่งท่านให้กล่าวแก่เขาทั้งหลาย; 4 เมื่อเขาได้ประหารชีวิตซีโฮนกษัตริย์ชาติอะโมรี, ที่อยู่เมืองเฮศโบน, และโอฆกษัตริย์บาซานผู้ซึ่งอยู่อัศธาโรธในตำบลเอ็ดระอีนั้นแล้ว: 5 ณ ที่ฟากแม่น้ำยาระเด็นข้างโน้น, ที่เมืองโมอาบ, โมเซได้อธิบายพระบัญญัติ, นี้ว่า, 6 พระยะโฮวาพระเจ้าของเราได้ตรัสสั่งแก่เราทั้งหลาย, ที่ภูเขาโฮเร็บนั้นว่า; 7 เจ้าทั้งหลายได้อาศัยที่ภูเขานี้นานพอแล้ว, เจ้าทั้งหลายจงกลับ, เดินตามทาง, ไปยังภูเขา, พวกอะโมรี, และที่ใกล้เคียงกันในที่หุบเขา, และในที่ภูเขาทั้งหลาย, และในที่ราบต่ำ, และในตำบลทิศใต้, และที่ริมทะเล. แผ่นดินชาติคะนาอัน, และภูเขาละบาโนนจนถึงแม่น้ำใหญ่, คือแม่น้ำฟะราธ. 8 นี่แน่ะ, เราได้ตั้งแผ่นดินนั้นไว้ตรงหน้าเจ้าทั้งหลาย: เจ้าทั้งหลายจงเข้าไปปกครองแผ่นดินนั้น, ซึ่งยะโฮวาทรงสัญญาแก่ปู่ย่าตายายของเจ้า คืออับราฮาม, ยิศฮาค, และยาโคบว่า, จะให้แก่เขาทั้งหลายและเผ่าพันธุ์ของเขาด้วย 9 ครั้งนั้นเราได้บอกเจ้าทั้งหลายว่า, เราทนพวกเจ้าคนเดียวไม่ไหว: 10 พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้บันดาลให้เจ้าทั้งหลายทวีมากขึ้น, และนี่แน่ะ, พวกเจ้ามีจำนวนมากดุจดาวทั้งหลายบนอากาศ. 11 (ขอให้พระยะโฮวาพระเจ้าของปู่ย่าตายายของเจ้าทรงกระทำให้เจ้าทั้งหลายมากทวีขึ้นพันเท่า, และทรงอวยพรแก่เจ้า. เหมือนอย่างพระองค์ได้ทรงสัญญาไว้แก่เจ้าทั้งหลาย!) 12 เราจะทนความลำบาก, ความหนัก, และความทุ่มเถียงของเจ้าคนเดียวอย่างไรได้? จงเลือกเอาคนที่มีปัญญา, ความรู้, และคนทีมีชื่อตามตระกูลพวกเจ้า. 13 และเราจะตั้งเขาเป็นหัวหน้าเจ้าทั้งหลาย. 14 เจ้าทั้งหลายได้ตอบเรา, และว่า, สิ่งที่ท่านกล่าวนั้นดีควรกระทำ. 15 เราจึงได้เลือกคนหัวหน้าในทุกตระกูลของพวกเจ้า, ซึ่งเป็นคนมีปัญญา, และความรู้, ตั้งไว้เป็นใหญ่เหนือเจ้าทั้งหลาย. ให้เป็นนายพัน, นายร้อย, นายห้าสิบ, นายสิบ, และพนักงานต่าง ๆ ตามตระกูลของพวกเจ้า. 16 ครั้งนั้นเราได้บังคับสั่งพวกตระลาการของเจ้าทั้งหลาย, และว่า, จงพิจารณาความของพี่นองทุกคน, กับแขกเมืองที่อยู่ด้วยเขา, และตัดสินตามความยุตติธรรม. 17 เจ้าทั้งหลายอย่าเห็นแก่หน้าผู้ใดในการพิพากษา; จงฟังท่านผู้ใหญ่ผู้น้อยเหมือนกัน; เจ้าทั้งหลายอย่ากลัวผู้ใด; เพราะการพิพากษานั้นเป็นการของพระเจ้า: และถ้อยคำที่ยากนัก, จงนำมาแจ้งแก่เรา, และเราจะพิจารณา. 18 ครั้งนั้นเราได้บังคับสั่งเจ้าทั้งหลายให้ทำบรรดาการที่ควรเจ้าจะกระทำ 19 เราได้ออกไปจากภูเขาโฮเร็บ, เดินตลอดป่าใหญ่อันเป็นที่น่ากลัว, ที่เจ้าทั้งหลายได้เห็นนั้นตามทางภูเขาพวกอะโมรี, ตามคำพระยะโฮวาเจ้าของเราได้ตรัสสั่งเรา; แล้วเราก็มาถึงคาเดชบัรเนอะ, 20 และเราได้บอกเจ้าว่า, เจ้าทั้งหลายก็ถึงภูเขาพวกอะโมรีแล้ว, ที่พระยะโฮวาพระเจ้าของเราประทานให้แก่เราทั้งหลาย. 21 นี่แน่ะ, พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงตั้งแผ่นดินเมืองนั้นไว้ตรงหน้าเจ้า: เจ้าจงขึ้นไปปกครองแผ่นดินนั้น, ตามคำของพระยะโฮวาพระเจ้าของปู่ย่าตายายของเจ้าได้ตร้สสั่ง; เจ้าอย่ากลัว, อย่าตกใจเลย. 22 เจ้าทั้งหลายทุกคนได้มาหาเรา, พูดว่า, ข้าพเจ้าทั้งหลายจะใช้คนให้ไปข้างหน้าและสอดแนมดูแผ่นดินนั้น, ให้นำข่าวมาถึงเราให้รู้ว่าเราจะต้องขึ้นไปทางไหนและจะไปถึงหัวเมืองไหนก่อน. 23 คำนั้นเราก็เห็นดีด้วย; และเราได้เลือกสิบสองคนมาจากพวกเจ้า, ตระกูลละคน: 24 แล้วเขาได้หันกลับขึ้นไปที่ภูเขา, มาถึงห้วยชื่อเฮศโฆล, สอดแนมดูที่นั้น. 25 เขาทั้งหลายได้เก็บผลไม้เมืองนั้นมาในมือให้เรา, และนำข่าวมาว่า, แผ่นดินนั้นที่พระยะโฮวาพระเจ้าของเราจะประทานให้เรานั้นเป็นที่ดี 26 แต่เจ้าทั้งหลายไม่ยอมขึ้นไป. ขัดขืนคำสั่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า: 27 และเจ้าทั้งหลายได้บ่นติเตียนในกระโจมของตน, และว่า, เพราะพระยะโฮวาทรงชังเราทั้งหลาย, พระองค์จึงทรงพาเราทั้งหลายออกมาจากประเทศอายฆุบโต, จะได้มอบเราไว้ในมือพวกอะโมรี, เพื่อจะทำลายเราเสีย. 28 เราทั้งหลายจะขึ้นไปที่ไหนเล่า? พวกพี่น้องของเราได้ทำอกใจของเราให้ฝ่อท้อถอยไป, และว่า, คนเหล่านั้นใหญ่สูงกว่าพวกเราอีก; เมืองทั้งปวงนั้นมีกำแพงเทียมฟ้า; และที่นั้นเราได้เห็นพวกอะนาคด้วย. 29 เราจึงได้สั่งเจ้าทั้งหลายว่า, อย่าครั่นคร้าม, หรือกลัวเขาเลย 30 พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าผู้นำหน้าเจ้า, พระองค์จะทรงต่อตีแทนเจ้า, ตามบรรดาการที่พระองค์ได้ทรงกระทำเพื่อเจ้าในประเทศอายฆุบโตต่อหน้าเจ้าทั้งหลาย; 31 และในป่านั้น, ที่เจ้าทั้งหลายได้เห็นพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงอุ้มเจ้าทั้งหลายอย่างไร, ดุจดังมนษย์อุ้มบุตรของตน ในบรรดาทางที่เจ้าทั้งหลายได้ไปนั้น, จนมาถึงตำบลนี้, 32 แต่ในสิ่งนี้เจ้าทั้งหลายมิได้เชื่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, 33 ผู้ได้ทรงนำทางข้างหน้าเจ้า, เพื่อจะหาที่ให้เจ้าทั้งหลายตั้งกระโจมของเจ้า, กลางคืนพระองค์ได้ประทานให้มีแสงไฟ, และกลางวันให้มีเมฆ, เพื่อจะทรงโปรดให้เจ้าทั้งหลายเห็นทางที่ควรจะไป 34 พระยะโฮวาได้ทรงฟังเสียงคำพูดของเจ้าทั้งหลาย, จึงทรงกริ้ว, 35 และทรงสาบานว่า, แท้จริงไม่มีผู้ใดในคนชาติชั่วนี้แม้นสักคนเดียวที่จะได้เห็นแผ่นดินอันผาสุกนั้นเลย, ที่เราได้สัญญาว่าจะประทานแก่ปู่ย่าตายายของเจ้าทั้งหลาย, 36 เว้นไว้แต่คาเล็บบุตรยะฟูเน; เขาจะเห็นเมืองนั้น, และเราจะให้แผ่นดินที่เขาได้เหยียบไว้นั้นแก่เขา, และเผ่าพันธุ์ของเขา, เพราะเขาได้ทำตามคำสั่งแห่งพระยะโฮวาถ้วนถี่. 37 พระยะโฮวาก็ทรงพิโรธแก่เราด้วยเพราะเหตุเจ้าทั้งหลาย, ตรัสว่า, เจ้าจะไม่ได้เข้าไปในที่นั่นด้วย. 38 ยะโฮซูอะบุตรนูน, ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเจ้า, เขาจะได้เจ้าไป: จงอุดหนุนใจของเขา: เพราะเขาจะพาพวกยิศราเอลให้ไปรับที่นั้นเป็นกรรมสิทธิ์. 39 แต่ทว่าลูกเด็กทั้งหลายของเจ้าที่เจ้าว่าจะเสียนั้น, และทารกของเจ้าที่ในวันนั้นมิได้รู้จักผิดและชอบ, เขาจะเข้าไปที่นั้น, แผ่นดินนั้นเราจะให้แก่เขา, และเขาจะปกครองอยู่ที่นั้น. 40 แต่ฝ่ายเจ้าทั้งหลาย, จงกลับเดินทางป่าตามทางทะเลแดง 41 ครั้งนั้นเจ้าทั้งหลายได้ตอบแก่เราว่า, ข้าพเจ้าทั้งหลายได้ทำผิดต่อพระยะโฮวาแล้ว, ข้าพเจ้าทั้งหลายจะขึ้นไปและสู้รบ, ตามบรรดาถ้อยคำที่พระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลายได้ตรัสสั่งนั้น. และเจ้าทั้งหลายได้คาดอาวุธเตรียมตัวไว้ทุกคน, แล้วบังอาจขึ้นไปยังภูเขา. 42 พระยะโฮวาได้ตรัสสั่งแก่เราว่า, เจ้าจงกล่าวแก่คนทั้งหลายนั้นว่า, อย่าขึ้นไปสู้รบเลย: เพราะเรามิได้อยู่ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย; กลัวเกลือกว่าเจ้าทั้งหลายจะถูกอาวุธพ่ายแพ้พวกศัตรูนั้น. 43 เราจึงบอกเจ้าทั้งหลายดังนั้น, และเจ้าทั้งหลายไม่ได้ฟัง; แต่ได้กบฏต่อคำของพระยะโฮวา, มีใจองอาจ, และได้ขึ้นไปที่ภูเขานั้น. 44 และพวกอะโมรีที่อยู่ภูเขานั้น, ก็ได้ออกมาต่อสู้, และไล่ตีเจ้า, ดุจดังฝูงผึ้งไล่, และได้พิฆาตฆ่าเจ้าในตำบลเซอีร, จนถึงฮัรมา. 45 และเจ้าทั้งหลายได้กลับมาร้องไห้ต่อพระพักตรพระยะโฮวา; แต่พระยะโฮวาไม่ได้ทรงฟังเสียงร้อง, และไม่ได้ทรงเงี่ยพระโสต 46 แล้วเจ้าทั้งหลายได้อาศัยอยู่ตำบลคาเดชหลายวัน, ตามวันทั้งหลายที่ท่านได้อยู่นั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society