อาโมส 5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 โอเรือนยิศราเอลเอ๋ย, ท่านทั้งหลายจงฟังนี้, คือเพลงโศกที่เรากล่าวถึงเจ้า. 2 พรหมจารีคือยิศราเอลได้ล้มลงแล้ว, จะมิได้กลับลุกขึ้นนอนบนแผ่นดินของตน, ไม่มีผู้ใดจะยกเขาขึ้น. 3 เพราะพระยะโฮวาเจ้าตรัสดังนี้ว่า, เมืองที่ส่งคนออกไปหันหนึ่งจะเหลืออยู่แต่ร้อยเดียว, และเมืองที่ส่งคนออกไปร้อยหนึ่งจะเหลือยู่แต่สิบคนในเรือนยิศราเอล. 4 เพราะพระยะโฮวาตรัสแก่เรือนยิศราเอลดังนี้ว่า, จงแสวงหาเราจึงจะมีชีวิต. 5 แลอย่าได้แสวงหาเบ็ธเอล, แลอย่าไปยังฆีละฆาล, แลอย่าล่วงไปถึงบะเอละซาบา, เพราะฆีละฆาลจะต้องไปเป็นชะเลยเป็นแน่, และเบ็ธเอลจะศูนย์หายไปเสีย. 6 เจ้าทั้งหลายจงแสวงหาพระยะโฮวาจึงจะมีชีวิต, เกลือกว่าพระองค์จะเสด็จลงมาดุจไฟบนเรือนโยเซฟแลเผาผลาญเสีย, แลจะไม่มีผู้ใดในเบ็ธเอลที่จะดับได้. 7 เจ้าทั้งหลายผู้กลับการซื่อสัตย์ให้เป็นดุจดังยาขม, แลทิ้งความชอบธรรมเสียที่ดิน. 8 จงแสวงหาพระองค์ผู้สร้างดาวปลีอดีแลโอไรอัน, แลได้กลับความมืดมัวแห่งความตายให้เป็นสว่างรุ่งเช้า, ผู้กระทำให้กลางวันมืดดุจกลางคืน, แลเรียกน้ำในทะเล, แลเทน้ำนั้นลงในพื้นแผ่นดิน, ยะโฮวาเป็นพระนามของพระองค์. 9 ผู้ยังความฉิบหายให้มาถึงแก่ผู้มีกำลังโดยพลัน, แลความฉิบหายจะมายังหอรบ. 10 เขาชังผู้ซึ่งว่ากล่าวติเตียนที่ประตูเมือง, แลเกลียดแก่คนที่กล่าวซึ่งความซื่อตรง. 11 ด้วยเจ้าย่ำเหยียบคนจนแลเก็บเอาค่าส่วยข้าวสาลีแก่คนจน, เหตุฉะนี้เจ้าทั้งหลายได้ก่อเรือนด้วยศิลาที่สกัด, แต่เจ้าทั้งหลายจะมิได้อยู่อาศัยในเรือนนั้น, เจ้าทั้งหลายได้ทำสวนองุ่นอันดี, แต่เจ้ามิได้กินน้ำองุ่นแต่สวนนั้น. 12 ด้วยเรารู้ว่าความผิดของเจ้าทั้งหลายมีเป็นอันมาก, แลความบาปของเจ้านั้นใหญ่หลวง. คือข่มเหงคนชอบธรรมและรับสินบน, แลข่มขี่คนจนที่ประตูเมือง. 13 เหตุฉะนี้ผู้มีสติปัญญาจะนิ่งอยู่ในเวลานั้น, เพราะเป็นเวลาชั่วร้าย. 14 จงแสวงหาความดีแลอย่าแสวงหาความชั่ว, เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้มีชีวิต, แลพระยะโฮวาพระเจ้าแห่งพลโยธาจึงจะเสด็จอยู่กับเจ้าตามที่เจ้าทั้งหลายเคยพูดนั้น. 15 จงชังความชั่วแลรักความดี, แลให้ความซื่อสัตย์ตั้งมั่นคงอยู่ที่ประตูเมือง, ชะรอยพระยะโฮวาพระเจ้าแห่งพลโยธาจะทรงเอ็นดูแก่ผู้ที่เหลืออยู่แห่งโยเซฟ. 16 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งพลโยธาผู้เป็นพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า, จะมีเสียงพิลาปในถนนทั้งปวง, แลเขาจะว่าโอ้โอ๋ในหนทางทั้งหลาย, เขาจะเรียกชาวนาให้ร่ำไห้, แลคนที่ชำนาญเพลงโศกให้ร้องครวญ. 17 พระยะโฮวาตรัสว่า, จะมีการพิลาปในสวนองุ่นทั้งหลาย, เพราะเราจะเสด็จผ่านไปในท่ามกลางท่าน. 18 วิบัติแก่เจ้าทั้งหลายที่ปรารถนาวันแห่งพระยะโฮวาที่ปรารถนานั้นจะเป็นประการใดแก่เจ้าทั้งหลาย, เพราะวันแห่งพระยะโฮวานั้นจะมืดแลไม่สว่าง. 19 เหมือนหนึ่งคนหนีสิงห์โตแลจะพบหมี, หรือเข้าในเรือนเอามือยึดฝาแลงูขบเขา. 20 วันแห่งพระยะโฮวาจะมืดไม่สว่างมิใช่หรือ, มืดนักหนาไม่มีแสงสว่างในวันนั้นเลย. 21 เราเกลียดชังวันเลี้ยงทั้งหลายของเจ้า, แลเรามิได้ชอบพระทัยในวันสมโพชทั้งหลายของเจ้า. 22 ถึงเจ้าทั้งหลายเผาเครื่องบูชาถวายแก่เราแลบูชาด้วยผลไม้ของเจ้าเราจะไม่พอพระทัย, แลเราจะไม่เอาพระทัยใส่ในสัตว์อ้วนพีทั้งหลายที่เป็นเครื่องบูชาโมทนาคุณของเจ้า. 23 จงนำเสียงเพลงทั้งหลายของเจ้าไปเสียจากเรา, แลเราจะไม่ฟังเสียงพิณของเจ้า. 24 แต่จงให้การสัตย์ธรรมไหลไปดังน้ำ, และการชอบธรรมดังกระแสร์น้ำที่ไหลเป็นนิตย์. 25 โอ้เรือนยิศราเอลทั้งหลายเอ๋ย, เจ้ามิได้นำเครื่องผลไม้บูชามาถวายแก่เราในป่าถึงสี่สิบปีดอกหรือ? 26 แต่เจ้าทั้งหลายได้นำพลับพลาแห่งโมเล็คของเจ้า, แลรูปจำลองแห่งรูปเคารพทั้งหลายของเจ้า, คือดวงดาวที่เป็นพระของเจ้าได้ทำไว้สำหรับตัวนั้น. 27 พระยะโฮวาผู้ทรงพระนามว่า, พระเจ้าแห่งพลโยธาทั้งหลายตรัสว่า, เหตุฉะนี้เราจะกวาดเจ้าทั้งหลายไปเป็นชะเลยพ้นเมืองดาเมเซ็ค |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society