กิจการ 25 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940เปาโลขออุทธรณ์ถึงกายะซา 1 ครั้นเมื่อเฟศโตเข้ารับราชการได้สามวันแล้ว, จึงออกจากเมืองกายซาไรอาขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลม. 2 ปุโรหิตใหญ่กับคนสำคัญๆ ทั้งหลายในพวกยูดายมาฟ้องเปาโลต่อท่าน, และได้วิงวอน 3 ขอให้เอื้อเฟื้อเขาโดยสั่งให้ส่งเปาโลขึ้นมายังกรุงยะรูซาเลม, เพื่อเขาจะได้มีช่องฆ่าเสียที่กลางทาง. 4 ฝ่ายเฟศโตจึงตอบว่า เปาโลนั้นยังถูกคุมไว้ในเมืองกายซาไรอา, และอีกหน่อยหนึ่งท่านเองก็จะกลับไปยังเมืองนั้น. 5 เหตุฉะนั้นท่านจึงว่า, “ถ้าเปาโลมีความผิดสิ่งหนึ่งสิ่งใด, ให้คนสำคัญๆ ในพวกท่านลงไปด้วยกันยื่นฟ้องเอาเถิด.” 6 เมื่อท่านพักอยู่ที่นั่นในราวแปดหรือสิบวันแล้ว, ก็ได้ลงไปยังเมืองกายซาไรอา. ครั้นรุ่งขึ้นท่านจึงนั่งบัลลังก์และสั่งให้พาเปาโลเข้ามา. 7 ครั้นเปาโลเข้ามาแล้ว, พวกยูดายที่มาจากกรุงยะรูซาเลมก็ยืนล้อมไว้รอบ, และกล่าวใส่ความเปาโลเป็นข้อสำคัญๆ หลายข้อ, แต่หาหลักฐานมาพิสูจน์ไม่ได้. 8 เปาโลจึงแก้คดีว่า, “ข้าพเจ้าไม่ได้กระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดผิดกฎหมายของพวกยูดาย, หรือต่อโบสถ์, หรือต่อกายะซา.” 9 ฝ่ายเฟศโตใคร่จะเอาความชอบกับพวกยูดายจึงถามเปาโลว่า, “เจ้าอยากจะขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลมให้เราชำระความเรื่องนี้ที่นั่นหรือ” 10 เปาโลตอบว่า, “ข้าพเจ้าก็กำลังยืนอยู่ต่อหนาบัลลังก์ของกายะซาอยู่แล้ว, ก็สมควรจะพิพากษาข้าพเจ้าเสียที่นี่. ตามที่ท่านทราบอยู่แล้ว, ข้าพเจ้าไม่ได้กระทำผิดต่อพวกยูดาย. 11 ถ้าข้าพเจ้าเป็นผู้กระทำผิค, และได้กระทำอะไรที่ควรจะมีโทษถึงตาย, ข้าพเจ้าก็ยอมตายไม่ขัดขืน. แต่ถ้าเรื่องที่เขาฟ้องข้าพเจ้านั้นไม่จริงแล้ว, ไม่มีผู้ใดมีอำนาจจะมอบข้าพเจ้าให้เขาได้. ข้าพเจ้าขออุทธรณ์ถึงกายะซา.” 12 ฝ่ายเฟศโตเมื่อพูดกับพวกที่ปรึกษาแล้วจึงตอบว่า, “เมื่อเจ้าได้อุทธรณ์ถึงกายะซาดังนี้แล้ว, เจ้าจะต้องไปเฝ้ากายะซา.” เฟศโตเล่าเรื่องคดีของเปาโลต่อกษัตริย์อะฆาริปา 13 ครั้นล่วงไปหลายวันแล้ว กษัตริย์อะฆะริปากับพระชายาของท่านชื่อเบระนิเกก็เสด็จมาเยยี่มแสดงความนับถือแก่เฟศโตยังเมืองกายซาไรอา. 14 โดยเหตุที่ท่านค้างอยู่ที่นั่นหลายวัน, เฟศโตจึงเล่าเรื่องคดีของเปาโลให้กษัตริย์ฟังว่า, “มีคนหนึ่งซึ่งเฟลิกซ์ได้ขังทิ้งไว้. 15 เมื่อข้าพเจ้าได้ขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลม, พวกปุโรหิตกับพวกผู้เฒ่าของพวกยูดายมาฟ้อง, ใคร่จะให้ข้าพเจ้าตัดสินลงโทษเขา. 16 ข้าพเจ้าจึงตอบว่า ไม่ใช่ธรรมเมียมของชาติโรมันที่จะพิพากษาลงโทษคนหนึ่งคนใดถึงตาย, ก่อนที่โจทก์กับจำเลยมาพร้อมหน้ากัน และให้จำเลยมีโอกาสแก้คดีในข้อหานั้น. 17 ครั้นพวกโจทก์กับจำเลยมาพร้อมกันที่นี่แล้ว, ข้าพเจ้าก็มิได้รอช้า. ในวันรุ่งขึ้นข้าพเจ้าได้นั่งบัลลังก์ และสั่งให้พาจำเลยเข้ามา. 18 เมื่อพวกโจทก์ยืนขึ้น, เขามิได้กล่าวหาจำเลยเหมือนข้าพเจ้าคาดไว้นั้น. 19 เป็นแต่เพียงปัญหาเถียงกันด้วยเรื่องลัทธิสาสนาของเขาเอง, และด้วยเรื่องคนหนึ่งที่ชื่อเยซูซึ่งตายแล้ว แต่เปาโลยืนยันว่ายังเป็นอยู่. 20 เมื่อข้าพเจ้ายังสงสัยอยู่ว่าจะชำระความนั้นอย่างไรดี, จึงถามเปาโลว่า จะใคร่ขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลมให้ชำระความนั้นที่นั่นหรือไม่. 21 แต่เมื่อเปาโลได้อุทธรณ์ขอให้งดไว้เพื่อให้ความทราบถึงมหากษัตริย์, ข้าพเจ้าจึงสั่งให้คุมตัวไว้จนกว่าจะส่งตัวไปถึงกายะซาได้” 22 อะฆะริปาจึงกล่าวแก่เฟศโตว่า, “ข้าพเจ้าจะใคร่ฟังปากคำคนนั้นด้วย.” เฟศโตจึงกล่าวว่า, “พรุ่งนี้ท่านจะได้ฟังเขา.” 23 ครั้นวันรุ่งขึ้นอะฆะริปากับเบระนิเก เสด็จมาพร้อมด้วยราชบริพารเป็นสง่าผ่าเผยมาก. จึงได้เข้าไปประทับบ้านที่ออกขุนนางพร้อมกับนายพันและคนสำคัญๆ ทั้งหลายในเมืองนั้น แล้วเฟศโตจึงสั่งให้พาเปาโลเข้ามา. 24 เฟศโตจึงกล่าวว่า, “ดูก่อน ท่านกษัตริย์อะฆะริปาและท่านทั้งหลายที่อยู่ด้วยกันที่นี่, ท่านทั้งหลายเห็นคนนี้. ที่บรรดาพวกยูดายได้วิงวอนข้าพเจ้าทั้งในกรุงยะรูซาเลมและที่นี่ด้วย, ร้องว่าเขาไม่ควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไป 25 แต่ข้าพเจ้าเห็นว่าเขาไม่ได้ทำผิดสิ่งไรที่ควรจะต้องตาย และเพราะเขาเองได้อุทธรณ์ถึงมหากษัตริย์, ข้าพเจ้าตั้งใจว่าจะส่งเขาไป. 26 ข้าพเจ้าไม่มีรายงานอะไรแน่นอนเรื่องคนนี้ที่จะถวายเจ้านายของข้าพเจ้า. เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าจึงพาเขาออกมาต่อหน้าท่านทั้งหลาย, มีกษัตริย์อะฆะริปาเป็นประธาน, หวังว่าเมื่อไต่สวนแล้วจะมีเรื่องพอที่จะถวายรายงานไปได้บ้าง. 27 เพราะข้าพเจ้าเห็นว่า, ที่จะส่งแต่จำเลยไม่, และมิได้ส่งข้อหาไปด้วย, ก็เป็นการเหลวใหลไม่ได้เรื่อง.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society