กิจการ 1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940ทรงประชุมกับอัครสาวกครั้งสุดท้าย 1 คำนับมายังท่านเธโอฟีโลทราบ, ด้วยข้าพเจ้าได้เรียบเรียงเรื่องก่อนนั้นไว้แล้วว่าด้วยบรรดาการซึ่งพระเยซูได้ทรงตั้งต้นกระทำและสั่งสอน 2 จนถึงวันที่พระองค์ได้ตรัสสั่งโดยเดชพระวิญญาณบริสุทธิ์แก่อัครสาวกซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้นั้น, แล้วพระองค์จึงถูกรับขึ้นไป. 3 ครั้นพระองค์ทางทนทุกข์ทรมานแล้ว ได้ทรงแสดงพระองค์แก่จำพวกนั้นด้วยการพิสูจน์หลายอย่างให้เขาเห็นว่า พระองค์ทรงพระชนม์อยู่, และได้ทรงปรากฏแก่เขาทั้งหลายถึงสี่สิบวัน, และได้ทรงสนทนากับเขาถึงเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า. 4 เมื่อพระองค์ได้ทรงประชุมกับอัครสาวกพร้อมกัน, จึงกำชับเขามิให้ออกไปจากกรุงยะรูซาเลม, แต่ให้คอยรับตามสัญญาของพระบิดา. คือพระองค์ตรัสว่า, “ตามที่ท่านทั้งหลายได้ยินจากเรานั่นแหละ, 5 เพราะว่าโยฮันให้รับบัพติศมาด้วยนํ้า, แต่ไม่ช้าไม่นานท่านทั้งหลายจะรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์.” พระเยซูเสด็จขึ้นไปยังสวรรค์ 6 เมื่อเขาทั้งหลายได้ประชุมพร้อมกันอีก เขาจึงทูลถามพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, พระองค์จะทรงตั้งพลยิศราเอลให้เป็นเอกราชอีกในครั้งนี้หรือ” 7 พระองค์ตรัสตอบเขาว่า, “มิใช่ธุระของท่านทั้งหลายที่จะรู้เวลาและกาลกำหนด ซึ่งพระบิดาได้ทรงดำริไว้โดยอำนาจของพระองค์. 8 แต่ท่านทั้งหลายจะได้รับพระราชทานฤทธิ์เดช เมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์จะเสด็จมาเหนือท่าน และท่านทั้งหลายจะเป็นพะยานฝ่ายเรา ในกรุงยะรูซาเลม, สิ้นทั้งมณฑลยูดาย, มณฑลซะมาเรีย, และจนถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก.” 9 เมื่อพระองค์ตรัสคำเหล่านั้นแล้ว. ในขณะที่เขาทั้งหลายกำลังพินิจดู. พระองค์ก็ถูกรับขึ้นไป และมีเมฆคลุมพระองค์บังตาเขาไว้ 10 เมื่อเขากำลังเขม้นดูฟ้า ขณะเมื่อพระองค์เสด็จขึ้นไปนั้น ก็มีสองคนสวมเสื้อขาวมายืนอยู่ข้างเขา 11 สองคนนั้นจึงกล่าวด้วยว่า.” ชาวฆาลิลายเอ๋ย, เหตุไฉนท่านจึงยืนเขม้นดูฟ้า? พระเยซูองค์นี้ซึ่งถูกรับไปจากท่านเสด็จขึ้นไปยังสวรรค์แล้วจะเสด็จมาอีกเหมือนท่านทั้งหลายได้เห็นพระองค์เสด็จขึ้นไปยังสวรรค์นั้น.” 12 แล้วอัครสาวกจึงลงมาจากภูเขามะกอกเทศซึ่งอยู่ใกลกรุงยะรูซาเลม เท่ากับระยะทางที่ยอมให้เดินในวันซะบาโตกลับไปกรุงยะรูซาเลม 13 เมื่อเข้ากรุงแล้ว อัครสาวกเหล่านั้นจึงขึ้นไปยังห้องชั้นบนที่เคยพักนั้น มีเปโตรกับโยฮัน, ยาโกโบกับอันดะเรอา. ฟีลิบกับโธมา. บาร์โธโลมายกับมัดธาย, ยาโกโบบุตรอาละฟาย, ซีโมนเซโลเต. และยูดาบุตรของยาโกโบ. 14 เขาทั้งหลายร่วมใจกันอธิษฐานโดยความมั่นใจ กับพวกผู้หญิงและมาเรียมารดาของพระเยซูและน้องชายของพระองค์ด้วย 15 คราวนั้นเปโตรจึงได้ยินขึ้นท่ามกลางพี่น้องทั้งหลายซึ่งได้ประชุมกันประมาณร้อยยี่สิบคน กล่าวว่า. 16 “ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย, จำเป็นซึ่งพระคัมภีร์จะต้องสำเร็จตามที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ตรัสไว้โดยปากของกษัตริย์ดาวิด ว่าด้วยยูดาซึ่งเป็นผู้นำหน้าเหล่าคนที่ได้จับพระเยซู. 17 เพราะยูดานั้นได้นับเข้าในจำพวกเรา, และได้รับส่วนในการปฏิบัตินี้. 18 ฝ่ายผู้นี้ได้เอาบำเหน็จแห่งการผิดของตนไปซื้อที่ดิน, แล้วก็ล้มคะมำลงแตกกลางตัวไส้พุงทะลักออกมาทั้งสิ้น. 19 เหตุการณ์นี้คนทั้งปวงที่อยู่ในกรุงยะรูซาเลมก็รู้แล้ว, ที่ดินนั้นเขาจึงเรียกตามภาษาของเขาว่า อะเก็ลดะมา, คือนาเลือด. 20 ดังมีคำเขียนไว้ในพระคัมภีร์เพลงสดุดีว่า, ที่อยู่ของเขาให้เป็นที่ร้างเปล่า, และอย่าให้ผู้ใดอาศัยอยู่ที่นั่นเลย, และหน้าที่ของเขาให้คนอื่นรับแทน. 21 เหตุฉะนั้น บรรดาคนทั้งหลายซึ่งได้เป็นพวกเดียวกันกับเราเสมอทุกเวลาที่พระเยซูเจ้าได้เสด็จเข้ามาและออกไปกับเรา, 22 คือตั้งแต่บัพติศมาของโยฮัน จนถึงวันนั้นที่พระองค์ถูกรับขึ้นไปจากเรา, เราจะต้องตั้งคนหนึ่งไว้ให้เป็นพะยานกับเราว่า พระองค์ได้ทรงคืนพระชนม์แล้ว. 23 อัครสาวกจึงออกชื่อสองคน, คือโยเซฟที่เรียกว่าบาระซาบามีนามสกุลว่ายูซะโต, และมัดเธีย. 24 แล้วพวกศิษย์จึงอธิษฐานว่า, “พระองค์เจ้าข้า, ผู้ทรงทราบใจของมนุษย์ทั้งปวง, ขอทรงโปรดแนะนำว่าในสองคนนี้พระองค์ทรงเลือกคนไหน 25 ให้รับส่วนในการปฏิบัตินี้, และรับตำแหน่งเป็นอัครสาวกแทนยูดาซึ่งได้หลงจากหน้าที่ไปยังที่ของตน. 26 อัครสาวกจึงจับสลากกัน, และสลากนั้นได้แก่มัดเธียๆ จึงนับเข้าในพวกอัครสาวกสิบเอ็ดคนนั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society