2ซามูเอล 12 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระยะโฮวาจึงมีพระราชดำรัสสั่งให้นาธานไปเฝ้าดาวิด. เวลาเฝ้านั้นให้ทูลว่า “ในเมืองหนึ่งมีชายสองคน, คนหนึ่งมั่งมี, อีกคนหนึ่งยากจน. 2 คนมั่งมีนั้นมีแกะและโคเป็นอันมาก: 3 แต่คนจนนั้นไม่มีอะไรเลย, เว้นแต่แกะตัวเมียตัวเดียว, ซึ่งเขาเลี้ยงไว้แต่เล็กจนเจริญโตขึ้นด้วยกันกับเขาและบุตรของเขา: กินอาหารหรือดื่มน้ำ, แต่จอกเดียวกับเขา, นอนบนอกของเขาเหมือนเป็นบุตรสาว. 4 ครั้นมีแขกมาเยี่ยมคนมั่งมีนั้น, เขาเสียดายแกะโคของตนที่จะต้องจัดการเลี้ยงแขกผู้มาเยี่ยม, จึงไปจับลูกแกะตัวเมียของคนจนมาทำอาหารเลี้ยงแขกที่มาเยี่ยมนั้น.” 5 ดาวิดจึงทรงพระพิโรธต่อผู้นั้นมาก, และตรัสแก่นาธานว่า, พระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด, ผู้ทำการเช่นนี้ควรจะตายแน่ฉันนั้น: 6 อนึ่งต้องใช้ตัวแกะให้สี่เท่าเพื่อทดแทนการที่ได้ทำโดยปราศจากเมตตาจิตต์ 7 นาธานจึงทูลดาวิดว่า, ท่านเองเป็นคนนั้นแหละ. พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกยิศราเอลทรงตรัสอย่างนี้ว่า, “เราชะโลมเจ้าเป็นกษัตริย์ยิศราเอล, และช่วยเจ้าให้พ้นอำนาจซาอูล; 8 เราได้ประทานราชวงศ์ของเจ้านายให้แก่เจ้า, และภรรยาของเจ้านายไว้แนบอกของเจ้า, และมอบให้เจ้าครองพงศ์พันธุ์ยิศราเอลกับยูดา, ถ้ายังไม่พอเรายังจะเพิ่มเติมสิ่งต่างๆ ให้เจ้าอีก. 9 เหตุไรเจ้าจึงได้หมิ่นประมาทต่อโอวาทแห่งยะโฮวา, มาทำการชั่วต่อพระเนตรของพระองค์เจ้า? ได้ประหารอูรียาชาติเฮธด้วยกระบี่และแย่งเอาภรรยาเขามาเป็นภรรยาของตน, ประหารสามีด้วยกระบี่ของพวกอาโมน. 10 เหตุฉะนั้นกระบี่จะคลาดจากวงศ์ของเจ้าต่อไปเป็นนิตย์หามิได้, ด้วยเจ้าประมาทต่อเรา, เอาภรรยาของอูรียาชาติเฮธมาเป็นภรรยาของตน. 11 พระยะโฮวาทรงพระดำรัสดังนี้ว่า, เราจะนำความชั่วร้ายให้เกิดแก่เจ้าจากวงศ์ของตนเอง, เราจะยกภรรยาของเจ้าให้แก่เพื่อนบ้านต่อหน้าเจ้า, ผู้นั้นจะนอนสังวาสด้วยภรรยาของเจ้าในที่แจ้งเมื่ออาทิตย์ส่องแสง. 12 ด้วยเจ้าทำการโดยซ่อนเร้น, แต่เราจะทำการนั้นต่อหน้าบรรดาชนยิศราเอลในที่แจ้งเวลากลางวัน.” 13 ดาวิดทรงสารภาพต่อนาธานว่า, เราทำผิดฉะเพาะพระยะโฮวาแล้ว. นาธานทูลดาวิดว่า, พระยะโฮวาทรงโปรดยกโทษแล้ว, ท่านจะไม่สิ้นพระชนม์. 14 แต่ที่ทำเช่นนี้เป็นเหตุให้ศัตรูของพระยะโฮวามีช่องติเตียนได้, ราชบุตรที่จะประสูตินั้นคงสิ้นพระชนม์. 15 แล้วนาธานก็ทูลลาไปบ้านของตน. พระยะโฮวาจึงทรงบันดาลให้ทารกซึ่งภรรยาของอูรียาประสูติโดยดาวิดนั้นประชวนหนัก. 16 ดาวิดก็ทรงอ้อนวอนพระเจ้าเพราะทารกนั้น, และถือศีลไม่เสวยพระกระยาหาร, ไปบรรทมที่พื้นดินตลอดคืน. 17 พวกผู้เฒ่าแก่ในราชวัง, เชิญเสด็จให้ขึ้นจากพื้นดิน, แต่ท่านไม่ทรงยอมลุกขึ้น, ไม่เสวยกระยาหารกับเขา. 18 ถึงวันที่เจ็ดทารกนั้นก็สิ้นพระชนม์. ส่วนข้าราชการมิกล้าทูลให้ทรงทราบ: จึงพากันคิดว่าเมื่อทารกนั้นยังทรงพระชนม์อยู่, เราทูลเท่าไรๆ ท่านก็ไม่ทรงสดับฟัง, ถ้าจะทูลว่ากุมารนั้นสิ้นพระชนม์แล้ว, ท่านจะทรงเป็นทุกข์โศกเศร้าสักเท่าไร? 19 ครั้นดาวิดทรงเห็นข้าราชการพูดกระซิบกัน, จึงทรงทราบว่ากุมารสิ้นพระชนม์แล้ว, ทรงตรัสถามข้าราชการว่า, ทารกตายแล้วหรือ? เขาทูลว่า, สิ้นพระชนม์แล้ว. 20 ดาวิดก็ทรงลุกขึ้นจากพื้นดิน, ชำระพระกายเอาน้ำมันชะโลมพระองค์, แล้วทรงพระภูษาใหม่, เสด็จเข้าพระวิหารนมัสการพระยะโฮวา, แล้วเสด็จกลับพระราชวัง, รับสั่งให้เอาพระกระยาหารมาเสวย. 21 ข้าราชการทูลถามว่า, เป็นอย่างไรพระองค์จึงทรงทำเช่นนี้? คือทรงถือศีลอดพระกระยาหาร, และทรงพระกรรแสง, เมื่อพระกุมารยังทรงพระชนม์อยู่, แต่ครั้นสิ้นพระชนม์แล้ว, ท่านทรงลุกขึ้นเสวยพระกระยาหาร. 22 ดาวิดมีพระราชดำรัสตอบว่า, ขณะเมื่อทารกยังเป็นอยู่เราถือศีลอดอาหารและร้องไห้: ใครอาจจะรู้ว่าพระยะโฮวาจะทรงพระเมตตาเราโปรดให้กุมารมีชีวิตหรือไม่? 23 แต่บัดนี้ตายแล้ว, เราจะถือศีลอดอาหารเพื่อจะให้ทารกกลับเป็นมาอีกได้หรือ? เราจะไปตามทางทารกก็ได้, แต่ทารกจะกลับมาหาเราอีกไม่ได้. 24 ดาวิดทรงประเล้าประโลมใจบัธเซบะมเหษี, และทรงร่วมรู้กับพระนางๆ ก็ประสูติราชบุตรองค์หนึ่ง, ทรงพระนามว่าซะโลโม, พระยะโฮวาทรงรักทารกนั้น. 25 พระองค์ทรงใช้นาธานผู้พยากรณ์, ให้ตั้งนามว่ายะดิดะยาเพราะเห็นแก่พระยะโฮวา 26 ฝ่ายโยอาบทำศึกสงครามต่อกรุงราบาประเทศอำโมนตีเมืองหลวงได้. 27 จึงให้คนใช้ไปเฝ้าดาวิดทูลว่า, ข้าพเจ้าทำสงครามต่อกรุงราบาที่อยู่ริมแม่น้ำตีได้แล้ว. 28 พระองค์จงทรงรวบรวมพลทหารที่เหลืออยู่ตั้งค่ายตีเอากรุงนั้น, เกลือกว่าเมื่อข้าพเจ้าตีได้จะต้องเรียกเมืองนั้นตามชื่อของข้าพเจ้า. 29 ดาวิดก็ทรงรวบรวมพลทหารเสด็จไปกรุงราบาตีเอาเมืองได้. 30 จึงทรงถอดมงกุฎทองคำหนักตลันต์หนึ่ง, ประดับด้วยเพ็ชรต่างๆ จากพระเศียรของกษัตริย์อำโมนมาสรวมพระเศียรของดาวิด, แล้วเก็บเอาทรัพย์สมบัติจากกรุงนั้นเป็นอันมาก. 31 ควบคุมชาวเมืองนั้นให้ทำการด้วยเลื่อย, คราด, เหล็ก, และขวานและที่เตาอิฐ, ดาวิดทรงทำเช่นนี้แก่ชาวประเทศอำโมนทุกๆ เมือง, แล้วดาวิดทรงยกพลทหารเสด็จกลับไปกรุงยะรูซาเลม |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society