2ซามูเอล 10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ภายหลังกษัตริย์ประเทศอำโมนสิ้นพระชนม์, ฮานูนราชโอรสได้ขึ้นเสวยราชสมบัติแทน. 2 ดาวิดทรงพระดำริว่า, เราจะแสดงความชอบต่อฮานูนราชโอรสนาฮาศ, เหมือนพระราชบิดาแสดงความชอบต่อเรา. ดาวิดจึงใช้ให้ราชทูตไปเล้าโลมท่านในเรื่องของพระราชบิดานั้น. ราชทูตของดาวิดก็เข้าไปในประเทศอาโมน. 3 แต่เจ้านายพวกอำโมนทูลฮานูนพระเจ้าแผ่นดินว่า, พระองค์ทรงเชื่อว่าดาวิดนับถือพระราชบิดา, จึงทรงส่งราชทูตมาเล้าโลมพระองค์หรือ? ดาวิดได้ใช้ให้มาเฝ้าเพื่อหวังจะได้ข้ามไปสอดแนมตีเอาเมืองมิใช่หรือ? 4 ฮานูนจึงได้จับราชทูตของดาวิด, โกนหนวดเสียครึ่งหนึ่ง, ตัดเสื้อเสียครึ่งหนึ่งเพียงตะโพก, แล้วปล่อยให้ไป. 5 เมื่อดาวิดทรงทราบแล้วมีพระราชโองการสั่งให้คนไปต้อนรับ, ด้วยราชทูตเหล่านั้นได้ความอับอายมาก, จึงทรงพระดำรัสสั่งว่า, จงพักอยู่ที่เมืองยะริโฮจนหนวดงอกขึ้นใหม่, แล้วจึงกลับมา 6 ครั้นพวกอำโมนเห็นว่าดาวิดทรงเกลียดชังเขามาก, เขาจึงใช้ทูตไปจ้างชนชาติซุเรีย, ชาวเมืองเบธระโฮบ, และเมืองโซบาได้ทหารราบสองหมื่น, ทหารที่เจ้าเมืองมะอะคาพันหนึ่ง, และชาวเมืองอิสโธบหมื่นสองพันคน. 7 ครั้นดาวิดทรงทราบแล้วจึงมีพระราชดำรัสสั่งให้โยอาบคุมพลโยธาฉกรรจ์ทั้งสิ้นไป. ฝ่ายชาติอำโมนออกมาเตรียมรี้พลตรงหน้าประตู, 8 แต่ชาติซุเรียชาวเมืองโซบาแลระโฮบ, กับชาวเมืองอิสโธบ, เมืองมะอะคา, อยู่ ณ สนามรบต่างหาก 9 ครั้นโยอาบเห็นข้าศึกขนาบเข้ามาทั้งข้างหน้าและข้างหลัง, จึงคัดเอาบรรดาทหารที่กล้าหาญฝ่ายยิศราเอล, จัดเป็นขบวนเข้าต้านทานกองทัพซุเรีย. 10 พลทหารที่ยังเหลืออยู่ก็มอบให้อะบีซัยน้องชาย, สั่งให้จัดเป็นขบวนไว้ต้านทานชาติอำโมน. 11 บอกว่า, ถ้าเราสู้กำลังกองทัพซุเรียไม่ไหว, เจ้าจึงยกทัพหนุนเข้าไป, หากว่าเจ้าสู้กำลังกองทัพอำโมนไม่ไหว, เราจะยกมาหนุนเจ้า. 12 จงมีใจกล้าเถิด, เราจงสู้รบให้เต็มกำลังช่วยพลไพร่ของเรา, และเมืองพระเจ้าของเราให้รอด, แล้วพระยะโฮวาจะทรงกระทำตามพระทัยของพระองค์. 13 โยอาบกับกองทัพก็ยกเข้าสู้รบกองทัพซุเรีย, ข้าศึกก็แตกหนีไป. 14 ครั้นชาติอาโมนเห็นกองทัพซุเรียหนีไปแล้ว, ก็พากันแตกตื่นหนีเข้าไปในเมืองต่อหน้าอะบีซัย. โยอาบก็หยุดการรบชาติอาโมนลาทัพไปกรุงยะรูซาเล็ม 15 ครั้นชาติซุเรียเห็นว่าพ่ายแพ้ต่อพวกยิศราเอล, ก็รวบรวมทหารเข้าเป็นกองทัพอีก. 16 ฝ่ายฮะดัดเอะเซ็รใช้ทูตให้พาชนชาติซุเรียที่อยู่ข้างฟากแม่น้ำข้างโน้น, มายังตำบลเฮลามกับโซบัคแม่ทัพของท่านเป็นผู้นำหน้า. 17 พอดาวิดทรงทราบแล้วจึงรวบรวบบรรดายิศราเอลให้ยกข้ามแม่น้ำยาระเดนไป ณ เมืองเฮลาม. ส่วนชาวซุเรียก็เตรียมรี้พลต้านทานดาวิด. 18 กองทัพซุเรียก็แตกหนีต่อหน้ากองทัพยิศราเอล, ดาวิดฆ่าฟันพลรถฝ่ายซุเรียตายเจ็ดร้อยคนกับทหารม้าสี่หมื่นคน, ทั้งฟันโซบัคแม่ทัพสิ้นชีวิตที่นั่นด้วย. 19 ครั้นบรรดาเจ้าเมืองที่ขึ้นแก่ฮะดัดเอะเซ็รเห็นว่าพ่ายแพ้แก่พวกยิศราเอลแล้ว, จึงทำไมตรียอมปฏิบัติพวกยิศราเอล, ชาวซุเรียไม่กล้าช่วยประเทศอำโมนอีกต่อไป |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society