2พงศ์กษัตริย์ 22 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 โยซียามีพระชนม์ได้แปดพรรษาเมื่อขึ้นเสวยราชย์, และท่านได้เสวยราชย์สามสิบเอ็ดปี ณ ที่กรุงยะรูซาเลม. พระมารดาท่านนามว่ายะดิยาบุตรีอะดายาชาวเมืองบัศคัด. 2 ท่านได้ประพฤติถูกต้องในคลองพระเนตรแห่งพระยะโฮวาและได้ประพฤติตามทางแห่งดาวิดผู้ต้นวงศ์มิได้หลงไปข้างขวาหรือข้างซ้าย 3 ในปีที่สิบแปดแห่งรัชชกาลกษัตริย์นั้น, โยซียาก็ใช้ซาฟานบุตรอาซาละยาบุตรมะซูลามอาลักษณ์เข้าไปในโบสถ์แห่งพระยะโฮวาสั่งเขาว่า, 4 จงไปหาฮีลคียาผู้ปุโรหิตใหญ่, ให้คิดบัญชีเงินซึ่งเขาได้เอาถวายในโบสถ์แห่งพระยะโฮวา, คือซึ่งผู้เฝ้าประตูทั้งหลายได้รับจากชนทั้งปวง: 5 แล้วให้เขามอบเงินนั้นไว้ในมือเจ้าพนักงานผู้ดูแลโบสถ์แห่งพระยะโฮวา: สั่งให้เขาเหล่านั้นจ่ายให้ผู้ซ่อมแซม, ซึ่งซ่อมแซมที่ซุดโซมในโบสถ์แห่งพระยะโฮวานั้น, 6 คือจ่ายให้ช่างไม้, ช่างก่อ, และช่างปูน, เพื่อจะซื้อไม้และหินสกัด, ที่จะได้ซ่อมแซมโบสถ์. 7 แต่ไม่ได้คิดบัญชีเงินซึ่งได้มอบไว้ในมือเขา, เพราะเขาทำการสัตย์ซื่อ 8 ฮีลคียาปุโรหิตผู้ใหญ่จึงว่าแก่ซาพานอาลักษณ์ว่า, ข้าได้พบหนังสือพระธรรมในโบสถ์แห่งพระยะโฮวา. ฮีลคียาก็ให้หนังสือนั้นแก่ซาฟานและท่านก็อ่าน. 9 ซาฟานอาลักษณ์มาเฝ้ากษัตริย์ทูลว่า, ทาสทั้งหลายของท่านได้เทเงินจากหีบซึ่งได้พบในโบสถ์นั้นแล้ว, ได้มอบไว้ในมือที่คนทำการ, คือเจ้าพนักงานที่ดูแลโบสถ์แห่งพระยะโฮวา. 10 ซาฟานอาลักษณ์ได้ทูลกษัตริย์ว่า, ฮีลคียาปุโรหิตได้มอบหนังสือม้วนหนึ่งได้แก่ข้าพเจ้า. ซาฟานก็ได้อ่านหนังสือถวายกษัตริย์. 11 เมื่อกษัตริย์ได้ยินถ้อยคำแห่งหนังสือพระธรรมนั้น, ท่านได้ฉีกฉลองพระองค์ของท่าน. 12 กษัตริย์รับสั่งแก่ฮีลคียาปุโรหิต, อะฮีคามบุตรซาฟานอาลักษณ์, และอะซายาองค์รักษ์ของกษัตริย์นั้นว่า, 13 ท่านทั้งหลายจงไปทูลถามพระยะโฮวา, เพื่อข้าพเจ้า, เพื่อพลไพร่, และชาวยูดาทั้งปวงถึงถ้อยคำในหนังสือนี้ซึ่งได้พบแล้ว: ด้วยความพิโรธแห่งพระยะโฮวาพลุ่งขึ้นต่อพวกข้าพเจ้าใหญ่ยิ่งนัก. เพราะปู่ย่าตายายของข้าพเจ้าไม่ได้เชื่อฟังถ้อยคำแห่งหนังสือนี้, และไม่ได้ประพฤติตามบรรดาถ้อยความซึ่งเขียนไว้แล้วว่าด้วยพวกข้าพเจ้า. 14 ฮีลคียาปุโรหิต, อะฮีคาม, อัศโบร, ซาฟาน, และอะซายา, ไปหาฮินดาหญิงผู้พยากรณ์, ภรรยาของซาลุม, บุตรธิควา, บุตรอัศรา, ชาวภูษามาลา; คราวนั้นหญิงนี้อาศัยอยู่ในกรุงยะรูซาเลมแขวงที่สอง: เขาทั้งหลายให้หาลือกับหญิงนั้น 15 หญิงนั้นจึงตอบเขาว่า, พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งยิศราเอลได้ตรัสดังนี้ว่า, “จงบอกคนที่ใช้ท่านมาหาข้าพเจ้าว่า, 16 พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้, นี่แน่ะ, เราจะบันดาลให้การร้ายเกิดขึ้นในกรุงนี้, และชาวกรุงทั้งปวง, ตามถ้อยคำทั้งปวงแห่งหนังสือนั้นซึ่งกษัตริย์ยูดาได้อ่านแล้ว: 17 เพราะเขาทั้งหลายได้ละทิ้งเรา, และได้เผาเครื่องหอมบูชาแก่พระอื่นๆ, เขาจึงได้ทำให้เคืองใจของเราโดยกิจการทั้งปวงแห่งมือของเขา; เหตุฉะนี้ความพิโรธของเราจะได้ติดพลุ่งขึ้นต่อกรุงนี้, และจะมิได้ดับไปเลย. 18 ท่านทั้งหลายจึงทูลกษัตริย์ยูดาผู้ได้ให้ท่านมาให้ทูลถามพระยะโฮวา, พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งยิศราเอลทรงตรัสดังนี้ว่า, ตามคำเหล่านั้นซึ่งท่านได้ยิน, 19 พระยะโฮวาได้ตรัสว่า; เพราะเหตุใจของท่านอ่อน. และได้ถ่อมตัวลงต่อพระยะโฮวา, เมื่อท่านได้ยินถึงเหตุซึ่งเราได้กล่าวไว้ว่าจะเกิดแก่กรุงและชาวกรุงนี้ว่า, กรุงจะเป็นที่ร้างเปล่า, และชาวกรุงนี้จะเป็นที่แช่งสาป, ท่านได้ฉีกเสื้อผ้าของท่านและได้ร้องไห้ฉะเพาะเรา; เราได้ฟังท่านด้วย. 20 เหตุฉะนี้, เราจะประสมท่านไว้กับปู่ย่าตายายของท่าน, และท่านจะเข้าในหลุมฝังศพโดยความสุขสำราญ; ตาของท่านจะไม่เห็นอันตรายทั้งหมดนั้นซึ่งเราจะนำมาถึงกรุงนี้.” เขาทั้งหลายก็นำถ้อยคำเหล่านั้นไปทูลกษัตริย์ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society