2พงศ์กษัตริย์ 2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 อยู่มาเมื่อพระยะโฮวาจะทรงรับเอลียาขึ้นไปยังมหาสวรรค์โดยลมเวียนหอบ, เอลียากับอะลีซาก็ไปจากบ้านฆีละฆาล. 2 เอลียาจึงพูดกับอะลีซาว่า, ขอท่านจงคอยอยู่ที่นี่; ด้วยว่าพระยะโฮวาทรงใช้ฉันไปยังบ้านเบ็ธเอล. อะลีซาจึงตอบว่า, พระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่, และจิตต์ใจของท่านมีชีวิตอยู่แน่ฉันใด, ข้าพเจ้าจะไม่ละทิ้งท่านแน่ฉันนั้น. แล้วเขาทั้งสองก็ลงไปยังบ้านเบ็ธเอล. 3 และเหล่าศิษย์แห่งผู้พยากรณ์ซึ่งอยู่ ณ บ้านเบ็ธเอล, ก็ออกมาหาอะลีซาถามท่านว่า, ท่านได้ทราบแล้วหรือว่า, วันนี้พระยะโฮวาจะรับอาจารย์ของท่านไปจากตำแหน่งเป็นหัวหน้าของท่าน? ท่านตอบว่า, เออ, ข้าได้ทราบแล้ว; อย่าพูดต่อไป. 4 เอลียาจึงกล่าวแก่อะลีซาว่า, ขอท่านจงคอยอยู่ที่นี่; ด้วยว่าพระยะโฮวาทรงใช้ฉันไปยงเมืองยะริโฮ. ท่านจึงตอบว่า, พระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่, และจิตต์ใจของท่านมีชีวิตอยู่แน่ฉันใด, ข้าพเจ้าจะไม่ละทิ้งท่านฉันนั้น. แล้วเขาทั้งสองก็ได้ไปยังเมืองยะริโฮ. 5 และเหล่าศิษย์แห่งผู้พยากรณ์ซึ่งอยู่ ณ เมืองยะริโฮก็ออกมาหาอะลีซา, ถามท่านว่า, ท่านทราบแล้วหรือว่า, วันนี้พระยะโฮวาจะรับอาจารย์ของท่านไปจากตำแหน่งเป็นหัวหน้าของท่าน? ท่านจึงตอบว่า, เออ, ข้ารู้แล้ว; อย่าพูดต่อไป. 6 เอลียาจึงกล่าวแก่อะลีซาว่า, ขอท่านจงคอยอยู่ที่นี่: ด้วยว่าพระยะโฮวาทรงใช้ฉันให้ไปยังแม่น้ำยาระเดน. อะลีซาจึงตอบว่า, พระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่และจิตต์ของท่านมีชีวิตอยู่แน่ฉันใด, ข้าพเจ้าจะไม่ละทิ้งท่านแน่ฉันนั้น. แล้วเขาทั้งสองก็เดินต่อไป. 7 เหล่าศิษย์แห่งผู้พยากรณ์ห้าสิบคน, ก็ออกไปยืนแลดูอยู่แต่ไกล: และท่านทั้งสองก็ยืนอยู่ริมแม่น้ำยาระเดน. 8 และเอลียาจึงม้วนเสื้อชั้นนอกของท่าน, และฟาดน้ำที่แม่น้ำ, และน้ำนั้นก็แยกออกจากกัน, ท่านทั้งสองก็เดินข้ามไปบนดินแห้ง. 9 เมื่อท่านทั้งสองข้ามฟากแล้ว, เอลียาจึงกล่าวแก่อะลีซาว่า, สิ่งอะไรซึ่งท่านจะให้ฉันทำสำหรับท่าน, จงขอเถิด, ก่อนที่ฉันจะถูกรับไปจากท่าน. อะลีซาจึงตอบว่า, ขอให้จิตต์วิญญาณของท่านสองเท่าอยู่บนข้าพเจ้า. 10 เอลียาจึงตอบว่า, ท่านขอสิ่งที่ยากนัก: แต่ถ้าท่านเห็นฉันเมื่อถูกรับไปจากท่านก็จะได้สมความปรารถนา; ถ้ามิได้เห็นก็จะไม่ได้สมประสงค์. 11 เมื่อท่านทั้งสองเดินสนทนากันไป, ก็มีราชรถและม้าเป็นเปลวไฟ, กระทำให้ท่านทั้งสองแยกจากกัน; และเอลียาก็ขึ้นไปยังมหาสวรรค์โดยลมเวียนหอบ 12 เมื่ออะลีซาได้เห็นการนั้น, ก็ร้องว่า, บิดาของข้าพเจ้า, บิดาของข้าพเจ้า, ท่านคือราชรถและพลม้าแห่งชาติยิศราเอล. และท่านมิได้เห็นเอลียาอีกต่อไป: ท่านจึงได้จับเสื้อผ้าของตนฉีกออกเป็นสองท่อน. 13 และหยิบเอาเสื้อชั้นนอกซึ่งตกลงมาจากเอลียา, แล้วก็กลับไปยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำยาระเดน; 14 และท่านก็เอาเสื้อชั้นนอกซึ่งตกลงมาจากเอลียา, ฟาดน้ำนั้น, ร้องว่า, พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งเอลียาอยู่ที่ไหน? เมื่อฟาดน้ำนั้นแล้ว, น้ำก็แยกจากกัน; อะลีซาก็ได้ข้ามไป. 15 เมื่อเหล่าศิษย์แห่งผู้พยากรณ์ซึ่งอยู่ที่ฟากยะริโฮตรงกันข้ามเห็นท่านแล้ว, เขาก็ว่า, จิตต์วิญญาณของเอลียาดำรงอยู่กับอะลีซาแล้ว. เขาก็ออกมาพบท่าน, ซบหน้าลงถึงดินเคารพท่าน 16 ว่าแก่ท่านว่า, เดี๋ยวนี้พวกข้าพเจ้าผู้ทาสของท่าน. มีห้าสิบคนที่เป็นชายฉกรรจ์: ขอให้เขาไปเที่ยวหาอาจารย์ของท่าน: เกลือกว่าพระวิญญาณแห่งพระยะโฮวาได้ทรงนำท่านขึ้นไปแล้ว, ได้ทิ้งท่านลงบนยอดภูเขา, หรือในหว่างเขาแห่งหนึ่ง. อะลีซาจึงตอบว่า, อย่าใช้เขาไปเลย. 17 แต่เมื่อเขาอ้อนวอนท่านจนขัดไม่ได้แล้ว, ท่านจึงว่า, จงใช้เขาไปเถิด. และเขาก็ใช้ชายฉกรรจ์ห้าสิบคนนั้น; ให้ไปแสวงหาเอลียาสิ้นสามวันก็หาได้พบไม่. 18 เมื่อเขาเหล่านั้นกลับมาหาท่านที่เมืองยะริโฮอีก, ท่านจึงว่า, ข้าได้บอกท่านว่าอย่าไปเลยมิใช่หรือ? 19 ชาวเมืองนั้นว่าแก่อะลีซาว่า, ข้าแต่ท่าน, ท่านเห็นแล้วว่า: เมืองนี้สะบาย, แต่น้ำไม่ดีและดินก็ไม่เกิดผล. 20 ท่านกล่าวแก่เขาว่า, จงเอาชามใหม่ใส่เกลือมาให้ข้า เขาก็นำมาให้ท่าน. 21 ท่านก็ออกไปที่น้ำพุ, เทเกลือในน้ำ, กล่าวว่า, พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, เราได้แก้พิษในน้ำนี้แล้ว, จะไม่มีความตายหรือดินไม่เกิดผลเพราะเหตุน้ำนั้นอีกเลย. 22 น้ำเหล่านั้นจึงกลับดีจนถึงทุกวันนี้, ตามคำของอะลีซา 23 ท่านก็ออกจากที่นั้นขึ้นไปยังบ้านเบ็ธเอล: และเมื่อกำลังไปกลางทาง, มีพวกหนุ่มคะนองออกมาจากเมืองล้อเลียนท่านว่า, อ้ายหัวล้านจงเหาะขึ้นไปเถิด; อ้ายหัวล้านจงเหาะขึ้นไปเถิด. 24 แล้วท่านก็หันหน้ามาดู, และแช่งเขาในพระนามแห่งพระยะโฮวา. มีหมีตัวเมียสองตัวออกจากป่าไม้กัดฉีกชายหนุ่มเหล่านั้นสี่สิบสองคน 25 ท่านก็ออกจากที่นั้นไปยังภูเขาคารเม็ล. แล้วกลับไปยังกรุงซะมาเรีย. |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society