1ซามูเอล 26 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ชาวเมืองซิฟมาหาซาอูลที่ภูเขาฆิบอา, ทูลว่า, ดาวิดซ่อนตัวอยู่ที่เนินเขาฮะกีฬา, ที่อยู่ตรงป่ากันดารมิใช่หรือ? 2 ซาอูลก็เสด็จไปที่ป่าซีฟกับทหารยิศราเอลที่ฉกรรจ์สามพันคน, เพื่อจะค้นหาดาวิดที่นั่น. 3 ซาอูลได้ตั้งค่ายอยู่ที่เนินเขาฮะกีฬา, ซึ่งอยู่ริมทางตรงป่ากันดาร, แต่ดาวิดอาศัยอยู่ในป่านั้นแจ้งว่าซาอูลได้ตามมา. 4 จึงใช้คนไปสอดแนมดู, ก็รู้ว่าซาอูลมาจริง. 5 ดาวิดจึงมายังตำบลซึ่งซาอูลตั้งค่ายอยู่นั้น, แล้วตรวจตราดูสถานที่ซาอูลได้ประทับอยู่กับอับเนรบุตรเนรแม่ทัพ, ฝ่ายซาอูลนั้นบรรทมหลับอยู่ท่ามกลางวงเกวียน, มีพวกพลโยธาได้ล้อมรอบ 6 ดาวิดจึงถามอะฮีเมเล็คชาวฮีธี, และอะบิซัยบุตรชายซะรูยาน้องชายโยอาบว่า, ใครจะไปเฝ้าซาอูลกับเราที่ค่าย? อะบิซัยตอบว่า, ข้าพเจ้าจะไป. 7 ฝ่ายดาวิดกับอะบิซัยเข้ามายังกองทัพในเวลากลางคืน, ขณะซาอูลกำลังบรรทมหลับอยู่กลางวงเกวียนปักหอกของท่านไว้ที่ดินข้างพระเศียร, มีอับเนรกับหมู่พลโยธานอนล้อมรอบ. 8 อะบิซัยพูดแก่ดาวิดว่า, วันนี้พระเจ้าทรงมอบศัตรูไว้ในมือของท่านแล้ว, บัดนี้ขอให้ข้าพเจ้าเอาหอกนั้นแทงให้ทะลุติดกับดินทีเดียว, ไม่ต้องซ้ำอีก. 9 ดาวิดจึงห้ามอะบิซัยว่า, อย่าทำลายชีวิตของท่านเลย, ด้วยมีผู้ใดเล่าที่เหยียดมือออกต่อสู้ผู้ที่พระยะโฮวาทรงชะโลมแล้วจะไม่มีโทษ? 10 ดาวิดพูดว่า, พระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด พระองค์คงจะทำลายชีวิตของท่าน, มิฉะนั้นเวลาสิ้นพระชนม์จะมาถึง, หรือท่านคงจะวินาศไปในการสงครามเป็นแน่ฉันนั้น. 11 ขอพระยะโฮวาทรงห้ามปรามอย่าให้ข้าพเจ้าเหยียดมือออกต่อสู้ผู้ที่พระองค์ทรงชะโลมแล้ว, บัดนี้ขอให้เก็บหอกซึ่งปักอยู่ข้างพระเศียรกับขวดน้ำ, แล้วให้เราพากันไปเสีย. 12 ดาวิดจึงไว้เก็บหอกกับขวดน้ำมาจากข้างพระเศียรซาอูล แล้วก็ได้เอาไปเสีย, ไม่มีใครรู้เห็นหรือตื่น, ด้วยต่างคนต่างหลับอยู่ทั้งสิ้น, เพราะพระยะโฮวาทรงบันดาลให้หลับสนิท 13 ดาวิดจึงข้ามฟากไปยืนอยู่บนยอดภูเขาห่างไกลจากกันมาก. 14 แล้วจึงร้องเรียกกองทหารกับอับเนรบุตรเนรว่า, อับเนรไม่ตอบหรือ? อับเนรตอบว่า, ใครมาร้องเรียกรบกวนกษัตริย์? 15 ดาวิดถามอับเนรว่า, ท่านเป็นคนกล้าหาญ? ทั้งกองทัพยิศราเอลไม่มีใครจะเปรียบได้มิใช่หรือ? ทำไมท่านจึงไม่เฝ้ารักษาเจ้านายของท่านผู้เป็นกษัตริย์เล่า? เพราะว่ามีคนหนึ่งเข้ามาจะสังหารกษัตริย์เจ้านายของท่านเสีย. 16 ซึ่งท่านทำกิริยาอย่างนี้เป็นการไม่สมควร. พระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด, ท่านทั้งหลายควรรับโทษถึงชีวิต, เพราะเหตุไม่เฝ้ารักษาเจ้านายของตน, ซึ่งพระยะโฮวาทรงชะโลมแล้วแน่ฉันนั้น, จงดูหอกของกษัตริย์กับขวดน้ำ, ซึ่งเคยวางได้ข้างพระเศียร, บัดนี้อยู่ที่ไหนเล่า. 17 ฝ่ายซาอูลสดับฟังทรงทราบว่าเป็นเสียงดาวิด, จึงตรัสถามว่า, ดาวิดบุตรเอ๋ย, นี่เป็นเสียงเจ้าหรือ? ดาวิดทูลตอบว่า, ข้าแต่กษัตริย์เป็นเสียงข้าพเจ้า. 18 แล้วทูลต่อไปว่า, พระองค์ทรงไล่ติดตามข้าพเจ้าด้วยเหตุไร? ข้าพเจ้าได้ทำสิ่งไรหรือมีความผิดอย่างไรติดมือข้าพเจ้า? 19 ข้าแต่กษัตริย์, ขอทรงโปรดสดับฟังคำทูลแห่งข้าพเจ้า. แม้ว่าผู้ที่ได้ยุยงท่านต่อข้าพเจ้าคือพระยะโฮวา, ขอให้พระองค์พอพระทัยในเครื่องบูชา: แม้ว่าเป็นมนุษย์ชาติ ขอให้เขาต้องสาปแช่งฉะเพาะพระพักตรพระยะโฮวา, ด้วยวันนี้เขาได้ขับไล่ข้าพเจ้าไป, ไม่ให้รับส่วนมรดกในแผ่นดินซึ่งพระยะโฮวาทรงประทานให้, กับกล่าวว่าจงไปปฏิบัติพระอื่นๆ เถิด. 20 ขออย่าให้โลหิตของข้าพเจ้าตกถึงดินฉะเพาะพระพักตรพระยะโฮวา: ด้วยกษัตริย์ชาติยิศราเอลเสด็จมาเพื่อค้นหาหมัดตัวหนึ่ง, ดุจผู้ไล่ตามนกกระทาที่ภูเขา. 21 ซาอูลก็ทรงรับว่า, ได้ทำผิดแล้ว ดาวิดบุตรเอ๋ย, จงกลับมาเถิด, ด้วยเราจะไม่ทำร้ายแก่เจ้าต่อไป, เหตุว่าวันนี้ชีวิตของเราเป็นประเสริฐแก่ตาของเจ้า, ดูเถิดเราได้ทำล่วงเกินหลงผิดมากไป. 22 ดาวิดทูลตอบว่า, ข้าแต่กษัตริย์ขอทอดพระเนตรดูหอกเถิด! ขอให้คนหนุ่มผู้หนึ่งมารับเอาเถิด. 23 พระยะโฮวาจะทรงตอบแทนแก่ทุกคนตามความชอบธรรมและความซื่อสัตย์ของตน, ด้วยพระองค์ทรงมอบท่านไว้ในมือข้าพเจ้าวันนี้, แต่ข้าพเจ้ามิได้เหยียดมือออกต่อสู้ผู้ที่พระยะโฮวาทรงชะโลมแล้ว. 24 ดูเถิด, วันนี้ข้าพเจ้าถือว่าพระชนม์ของพระองค์วิเศษฉันใด, ขอพระยะโฮวาทรงถือว่าชีวิตของข้าพเจ้าวิเศษฉันนั้น, ขอพระองค์ทรงช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากความทุกข์เบียดเบียฬทั้งสิ้น. 25 ซาอูลจึงทรงตรัสว่า, ดาวิดบุตรเอ๋ย, จงรับพรถิด, คงจะสำเร็จการและมีชัยชะนะ, แล้วดาวิดจึงไปตามที่ของตน, และซาอูลเสด็จกลับยังที่ประทับของพระองค์ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society