1ซามูเอล 23 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เขาได้พากันเสนอต่อดาวิดว่า, ชาติฟะลิศตีมกำลังตีเมืองคะอีลาและปล้นเอาข้าวที่ลานไป. 2 ดาวิดจึงทูลถามพระยะโฮวาว่า, จะให้ข้าพเจ้าไปรบพุ่งกับชาติฟะลิศตีมเหล่านั้นหรือ? พระยะโฮวาทรงตรัสแก่ดาวิดว่า. “จงไปฟันฆ่าชาติฟะลิศตีม, ช่วยเมืองคะอีลานั้นไว้,” 3 พวกดาวิดก็ทูลดาวิดว่า, พวกเราคิดเกรงอยู่แต่นี่เขตต์ยูดา, ถ้าจะไปสู้พลโยธาฟะลิศตีมที่เมืองคะอีลา, จะน่ากลัวยิ่งกว่านั้นอีกเท่าไร? 4 ดาวิดก็ทูลถามพระยะโฮวาอีก, พระองค์จึงทรงตรัสตอบว่า, “จงยกลงไปยังเมืองคะอีลาเถิด, ด้วยเราจะมอบชาวฟะลิศตีมไว้ในมือของเจ้า.” 5 ดาวิดกับพรรคพวกพากันไปต่อสู้ชาวฟะลิศตีมที่เมืองคะอีลา, ปล้นเอาฝูงโคมาและได้ฟันผู้คนล้มตายเป็นอันมาก, ส่วนชาวคะอีลานั้นดาวิดได้ช่วยชีวิตไว้. 6 ขณะเมื่ออะบีอาธารบุตรอะฮีเมเล็ค, หนีมาหาดาวิดที่คะอีลา; ได้ถือเอโฟดลงมาด้วย 7 ซาอูลทรงทราบว่าดาวิดเข้าเมืองคะอีลาได้แล้ว, จึงตรัสว่า, พระเจ้าได้ทรงมอบเขาไว้ในมือเรา, เขาอยู่ในที่ล้อมด้วยเข้าไปในเมืองที่บานประตูและกลอนขัดไว้แล้ว. 8 ซาอูลจึงเกณฑ์บรรดาพลทหารให้ลงไปยังเมืองคะอีลาให้ล้อมดาวิดกับพรรคพวกไว้. 9 ดาวิดรู้ว่าซาอูลทรงปองประทุษร้ายต่อตน, จึงสั่งอะบีอาธารปุโรหิตว่า, จงเอาเอโฟดมานี่เถิด. 10 ดาวิดก็ทูลว่า, ข้าแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกยิศราเอล, ข้าพเจ้าทราบข่าวแน่ว่าซาอูลดำริจะยกทัพมาตีเมืองคะอีลาเพราะเหตุข้าพเจ้า. 11 ชนชาวคะอีลาจะมอบข้าพเจ้าไว้ในพระหัตถ์ซาอูลหรือ? ซาอูลจะเสด็จลงมาเหมือนข่าวซึ่งข้าพเจ้าได้ยินนั้นหรือ? ข้าแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกยิศราเอล ขอทรงโปรดให้ข้าพเจ้าทราบ, พระยะโฮวาทรงตรัสว่า, “ซาอูลคงจะเสด็จมา.” 12 ดาวิดทูลถามว่า, ชนชาวคะอีลาจะมอบข้าพเจ้ากับพรรคพวกไว้ในพระหัตถ์ซาอูลหรือ? พระยะโฮวาทรงตรัสว่า, “เขาจะมอบไว้.” 13 ดาวิดกับพรรคพวกสักหกร้อยคนก็ยกออกจากเมืองคะอีลาต่างคนก็ต่างหนีไป, เมื่อซาอูลทราบว่าดาวิดหนีพ้นจากคะอีลาแล้ว ท่านก็เลิกไม่ตามต่อไป. 14 ดาวิดอาศัยอยู่ในที่แน่นหนาที่ป่าและตามภูเขาที่ป่าดอนแขวงซีฟ, ซาอูลก็เที่ยวค้นหาทุกเวลา, แต่พระเจ้ามิได้ทรงมอบดาวิดไว้ในพระหัตถ์ของท่าน 15 ดาวิดรู้ว่าซาอูลเสด็จมาจะเอาชีวิตของตน จึงซุ่มซ่อนตัวอยู่ในป่าซีฟ. 16 โยนาธานพระราชบุตรของซาอูล, ก็ไปหาดาวิดที่ป่าไม้นั้น, ชักชวนให้กล้าหาญขึ้นโดยพึ่งอาศัยในพระเจ้า. 17 จึงรับสั่งแก่ดาวิดว่า อย่าตกใจกลัวเลย, ด้วยซาอูลพระราชบิดาจะหาท่านไม่พบ, แต่ท่านคงจะได้เป็นกษัตริย์ครอบครองชาวยิศราเอล, และเราจะเป็นมหาอุปราช, เรื่องนี้ซาอูลพระราชบิดาทราบอยู่แล้ว. 18 ท่านทั้งสองก็ได้ทำสัญญาต่อกัน ฉะเพาะพระพักตรพระยะโฮวา, แล้วดาวิดไปอาศัยอยู่ที่ป่านั้น, แต่โยนาธานเสด็จกลับวังของท่าน 19 ชาวซีฟก็ขึ้นไปเฝ้าซาอูลที่ฆิบอาทูลว่า, ดาวิดอยู่กับพวกข้าพเจ้าในที่แน่นหนาที่ป่าไม้เนินเขาคะทีลาทิศใต้ป่ากันดารมิใช่หรือ? 20 ข้าแต่กษัตริย์, เชิญเสด็จลงมาตามพระประสงค์เถิด, พวกข้าพเจ้าจะรับเป็นธุระมอบเขาไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์. 21 ซาอูลทรงตรัสว่า, ขอพระยะโฮวาทรงอวยพระพรแก่เจ้าทั้งหลาย. ด้วยเจ้าทั้งหลายมีใจซื่อสัตย์ต่อเรา. 22 จงไปตรวจดูเสียอีก, ให้รู้ที่ๆ เขาสำนักให้แน่, และใครได้เห็นเขาที่นั่น, ด้วยเราได้ยินว่าเขาฉลาดนัก. 23 จงพิเคราะห์ดูบรรดาตำบลที่เขาซ่อนตัวอยู่, แล้วกลับมาบอกเรา, เราจะไปกับเจ้าทั้งปวง, ถ้าเขาอยู่ในแผ่นดิน (ของเรา) เราจะค้นหาเขาจนทั่วบรรดาพงศ์พันธุ์ยูดากว่าจะพบ 24 เขาทั้งหลายยกนำหน้าซาอูลไปแขวงซีฟ, ส่วนดาวิดกับพรรคพวกตั้งอยู่ที่ป่าดอนชื่อมาโอน, อยู่ข้างทิศใต้ป่ากันดาร. 25 เมื่อมีผู้บอกดาวิดว่า, ซาอูลกับไพร่พลไปเที่ยวค้นหา, ดาวิดจึงลงไปที่ศิลาอาศัยอยู่ในป่าชื่อมาโอน, ครั้นซาอูลทราบก็รีบติดตามดาวิดไปที่ป่านั้น. 26 ซาอูลเสด็จไปเนินเขาข้างนี้, ฝ่ายดาวิดกับพรรคพวกไปเนินเขาข้างโน้น, ดาวิดมีความกลัวก็รีบหนีซาอูลไป, ส่วนซาอูลกับกองทัพล้อมจะจับดาวิดพรรคพวกไว้, 27 แต่มีข้าราชการมาทูลซาอูลว่า, จงเร่งเสด็จมาเถิด ด้วยชาวฟะลิศตีมเข้ามาโจมตีแผ่นดินแล้ว. 28 ซาอูลจึงเลิกจากการไล่ติดตามดาวิด, กลับไปต่อสู้ชาวฟะลิศตีม, เหตุฉะนั้นเขาจึงเรียกตำบลนั้นว่า, ศิลาหลีกเลี่ยงภัย. 29 ดาวิดก็ขึ้นไปจากที่นั่น, ไปอาศัยอยู่ที่แน่นหนาชื่อเอนฆะดี |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society