1ซามูเอล 19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ซาอูลตรัสสั่งโยนาธานราชบุตรกับบรรดาข้าราชการให้ฆ่าดาวิดเสีย แต่โยนาธานชอบพอกับดาวิดมาก. 2 จึงบอกดาวิดว่า, ซาอูลพระราชบิดาหาช่องจะประหารท่านเสีย, ในเวลาเช้าจงระวังซ่อนตัวเสียในที่ลับ. 3 เราจะออกไปยืนอยู่เคียงพระราชบิดาที่ทุ่งนา, ซึ่งท่านซ่อนอยู่นั้น, เราจะทูลด้วยเรื่องท่านเราทราบความประการใดจะบอกให้ท่านรู้. 4 โยนาธานได้ทูลซาอูลพระราชบิดาถึงความชอบของดาวิดว่า, ขออย่าให้พระราชบิดาลงพระราชอาชญาแก่ดาวิดผู้ทาส, ด้วยเขาไม่ได้ทำผิดต่อพระองค์, ราชการของเขาก็เป็นที่ชอบแก่พระองค์อยู่แล้ว. 5 ด้วยเขายอมสละชีวิตของเขาฆ่าชาวฟะลิศตีม, และพระยะโฮวาทรงบันดาลให้บรรดาพวกยิศราเอลได้ชัยชะนะใหญ่ยิ่ง, ท่านทอดพระเนตรดูก็เห็นเป็นที่โสมนัสยินดี, เหตุไฉนจึงจะมุ่งหมายเอาชีวิตของผู้ที่ไม่มีผิดโดยหาเหตุมิได้? 6 ซาอูลก็เชื่อฟังโยนาธานจึงตั้งสัตย์สาบานว่า, พระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใดจะไม่ประหารชีวิตเขาเสียแน่ฉันนั้น. 7 โยนาธานจึงเรียกดาวิดมาชี้แจงด้วยบรรดาเหตุการณ์เหล่านี้, แล้วก็พาดาวิดมาเฝ้าซาอูล และดาวิดก็เข้าเฝ้าได้เหมือนแต่ก่อน 8 ภายหลังเกิดการสงครามขึ้นอีก ดาวิดก็ออกไปต่อสู้กับพวกฟะลิศตีม, ได้ฆ่าผู้คนล้มตายเป็นอันมาก, พวกฟะลิศตีมก็พากันหนีไป. 9 มีมารร้ายมาแต่พระยะโฮวาเข้าสิงซาอูลเมื่อประทับอยู่ในพระราชวัง, พระหัตถ์ของพระองค์ทรงหอกเมื่อขณะดาวิดกำลังดีดเครื่องดนตรี. 10 ซาอูลหมายจะพุ่งดาวิดด้วยหอกให้ติดกับฝา แต่ดาวิดหลบหลีกพ้นไปได้, หอกไปติดอยู่ที่ฝา, ส่วนดาวิดก็หนีพ้นไปในคืนวันนั้น. 11 ซาอูลจึงทรงใช้ข้าราชการไปยังบ้านดาวิดให้คอยดูเพื่อจะได้ฆ่าเสียในตอนเช้า. มีคัลผู้ภรรยาจึงบอกดาวิดว่า, ถ้าไม่หนีไปเอาชีวิตรอดคืนนี้, พรุ่งนี้คงต้องประหารชีวิต. 12 มีคัลจึงเอาดาวิดหย่อนลงทางช่องหน้าต่างหนีพ้นไปได้. 13 มีคัลก็เอารูปเคารพวางไว้ในที่นอน, เอาหมอนที่ทำด้วยขนแพะวางไว้ข้างหัว, แล้วเอาผ้าคลุมไว้. 14 เมื่อซาอูลทรงใช้ข้าราชการให้มาจับดาวิด, มีคัลบอกว่า, ท่านป่วยอยู่. 15 แต่ซาอูลทรงใช้คนให้มาตรวจดูดาวิด, รับสั่งว่า, จงคุมหามมาหาเราทั้งที่นอนจะได้สำเร็จโทษเสีย. 16 ครั้นพวกนั้นเข้ามาก็นี่แน่ะ, รูปนั้นอยู่บนที่นอนกับผ้าขนแพะอยู่ข้างศีรษะ. 17 ซาอูลตรัสถามมีคัลว่า, ทำไมจึงได้ลวงเราเช่นนี้, ปล่อยศัตรูให้หนีพ้นไปได้? มีคัลทูลซาอูลว่า, ดาวิดว่าจงให้เราไปเถิด, เราจะฆ่าเธอทำไม? 18 ดาวิดหนีไปหาซามูเอลที่รามาและเล่าให้ทราบเหตุการณ์ทุกประการที่ซาอูลได้กระทำแก่ตน, แล้วดาวิดกับซามูเอลจึงพากันไปอาศัยอยู่ที่นาโยธ. 19 มีคนมาทูลซาอูลว่า, ข้าแต่กษัตริย์, ดาวิดอยู่ที่นาโยธแขวงรามา. 20 ซาอูลทรงใช้คนไปให้คุมดาวิดมา, ครั้นเขาเห็นพวกผู้พยากรณ์กำลังพยากรอยู่, ส่วนซามูเอลนั้นยืนอยู่เป็นหัวหน้า, พระวิญญาณแห่งพระเจ้าก็สรวมทับพวกทูตของซาอูลให้พยากรด้วย. 21 ครั้นเขาทูลซาอูลทราบความแล้ว, ก็ใช้คนอื่นไปอีก พวกนั้นก็ได้พยากรด้วย, ซาอูลทรงใช้ไปอีกเป็นคำรพสาม, และคนเหล่านั้นก็ได้พยากรอีกด้วย. 22 ซาอูลก็ได้เสด็จไปยังรามาเอง, พอมาถึงบ่อน้ำใหญ่ซึ่งอยู่ที่เซคู, จึงตรัสถามว่า, ซามูเอลกับดาวิดอยู่ที่ไหน? มีผู้หนึ่งทูลว่า, ข้าแต่กษัตริย์, เขาอยู่ที่นาโยธแขวงรามา. 23 ครั้นเสด็จมาถึงนาโยธแขวงรามา พระวิญญาณแห่งพระเจ้าก็สรวมทับท่านด้วย, ให้ทรงพระราชดำเนินพลาง, พยากรพลางจนถึงนาโยธแขวงรามา, 24 ท่านทรงเปลื้องเครื่องทรงเสีย ลงหมอบพยากรต่อหน้าซามูเอล ทั้งเปลือยพระกายตลอดวันและคืน, เพราะเหตุนั้นเขาจึงเคยพูดกันว่า, ซาอูลอยู่ในจำพวกผู้พยากรณ์ด้วยหรือ? |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society