1พงศ์กษัตริย์ 17 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เอลียาชาวทิศบีผู้อาศัยอยู่กับชาวฆีละอาด, ทูลอาฮาบว่า, พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งยิศราเอลซึ่งข้าพเจ้าได้ปฏิบัติทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด, จะไม่มีน้ำค้างหรือน้ำในบีเหล่านี้, เว้นแต่ข้าพเจ้าจะทูลขอ. 2 และคำแห่งพระยะโฮวามายังเอลียาว่า, 3 “จงไปข้างทิศตะวันออก, และซ่อนตัวอยู่ที่ลำธารคะรีธ, ซึ่งอยู่ใกล้แม่น้ำยาระเดน. 4 เจ้าจงดื่มน้ำที่ลำธารนั้น; และเราจะได้สั่งอีกาทั้งหลายให้เลี้ยงเจ้าที่นั้น.” 5 ท่านก็ได้ไปตามพระดำรัสแห่งพระยะโฮวา: คือไปอาศัยริมลำธารคะรีธ, ซึ่งอยู่ใกล้แม่น้ำยาระเดน. 6 และอีกาทั้งหลายก้ส่งขนมปังและเนื้อให้เวลาเช้าเวลาเย็น; และท่านได้ดื่มน้ำที่ลำธาร. 7 อยู่มาภายหลังลำธารนั้นก็แห้งไปเพราะไม่มีฝนในแผ่นดิน 8 พระดำรัสของพระยะโฮวามาถึงท่านว่า, 9 “จงลุกขึ้นไปยังเมืองซาเร็บตา, ซึ่งขึ้นแก่ซีโดนอาศัยอยู่ที่นั่น: นี่แน่ะ, เราสั่งแก่หญิงม่ายคนหนึ่งให้เลี้ยงเจ้า.” 10 ท่านลุกขึ้นไปเมืองซาเร็บตา, เมื่อมาถึงประตูเมืองแล้ว, ที่นั่นมีหญิงม่ายคนหนึ่งกำลังเก็บฟืนอยู่; ท่านจึงร้องเรียกเขาว่า, ขอน้ำในภาชนะให้ฉันดื่มสักหน่อยเถิด. 11 เมื่อเขากำลังไปเอาน้ำนั้น, ท่านร้องบอกหญิงนั้นว่า, ขอหยิบขนมปังติดมือมาให้ฉันสักหน่อยด้วย. 12 หญิงนั้นจึงว่า, พระยะโฮวาพระเจ้าของท่านทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด, ข้าพเจ้าไม่มีขนมปังสักอันหนึ่งเลย, มีแต่แป้งสักกำหนึ่งในหม้อ, และน้ำนมนิดหน่อยในขวด: และนี่แน่ะ, ฉันเก็บฟืนสองดุ้นเพื่อจะไปทำขนมปังสำหรับดิฉันและบุตร, เมื่ อเรากินหมดแล้วก็คงอดตาย. 13 และเอลียาจึงกล่าวแก่นางว่า, อย่ากลัวเลย; จงไปทำตามที่เจ้าได้กล่าวนั้น: แต่จงทำขนมอันเล็กๆ มาให้ฉันก่อน, แล้วจึงทำสำหรับเจ้าและบุตร. 14 ด้วยพระยะโฮวาพระเจ้าแห่งยิศราเอลได้ทรงตรัสดังนี้ว่า, แป้งในหม้อนั้นจะไม่หมด, และน้ำมันในขวดนั้นจะไม่ขาดจนถึงวันนั้นซึ่งพระยะโฮวาจะได้ทรงบันดาลให้ฝนตกบนพื้นแผ่นดิน. 15 นางก็ได้กระทำตามคำขอของเอลียา: เอลียากับนางนั้นและครอบครัวก็ได้กินต่อมาช้านาน. 16 แป้งในหม้อนั้นมิได้หมดไป, และน้ำมันในขวดมิได้ขาดตามคำซึ่งพระยะโฮวาได้ทรงตรัสแก่เอลียานั้น 17 ภายหลังเหตุการณ์เหล่านี้, บุตรชายหญิงม่ายแม่เรือนนั้นก็ป่วยลง; มีอาการหนักมากจนถึงแก่ความตาย. 18 หญิงนั้นกล่าวแก่เอลียาว่า, โอ้คนแห่งพระเจ้า? ข้าพเจ้ามีเรื่องอะไรเกี่ยวข้องกับท่าน, ท่านจึงให้ข้าพเจ้าระลึกถึงการผิดของข้าพเจ้า, และฆ่าบุตรของข้าพเจ้าเสีย? 19 เอลียาจึงว่าแก่นางว่า, จงให้บุตรนั้นแก่ฉันเถิด. และท่านก็รับบุตรนั้นจาก อกของแม่, นำขึ้นไปห้องชั้นบนที่ท่านอาศัย, และวางลงบนที่นอนของท่าน. 20 และท่านได้ร้องทูลพระยะโฮวาว่า, ข้าแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้า, พระองค์ได้ทรงบันดาลให้การร้ายนี้ซึ่งข้าพเจ้าอาศัยโดยฆ่าบุตรของนางเสียหรือ? 21 ท่านก็หายใจใส่เด็กนั้นสามครั้งแล้ว, ร้องทูลพระยะโฮวาว่า, โอพระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้า, ขอให้จิตต์ใจของเด็กนี้, กลับเข้ามาสู่กายเขาอีกเถิด. 22 พระเจ้าได้ทรงสดับฟังคำของเอลียา, จิตต์ใจของเด็กนั้นก็ได้กลับเข้าสู่กายเขาอีก, เขาก็มีชีวิตฟื้นขึ้น. 23 เอลียาก็อุ้มเด็กนั้นลงมายังห้องชั้นล่างส่งให้แก่มารดา: แล้วว่า, จงดูเถิด, บุตรของท่านมีชีวิตเป็นขึ้นแล้ว. 24 หญิงนั้นจึงกล่าวแก่เอลียาว่า, เดี๋ยวนี้ข้าพเจ้ารู้แล้วว่าท่านเป็นคนแห่งพระเจ้า, และคำตรัสแห่งพระยะโฮวาโดยปากท่านก็เป็นความจริง |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society