1พงศ์กษัตริย์ 1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ครั้งนั้นกษัตริย์ดาวิดมีพระชนม์มายุทรงพระชรามากแล้ว; เขาให้พระองค์ทรงนุ่งห่มผ้าเป็นอันมาก, แต่ก็ยังไม่ทรงอบอุ่น. 2 เหตุฉะนี้บรรดาข้าเฝ้าจึงทูลว่า, ข้าแต่กษัตริย์, โปรดให้เขาหานางสาวพรหมจารีคนหนึ่งสำหรับพระองค์: โปรดให้นางนั้นยืนฉะเพาะพระพักตรเป็นผู้บำเรอพระองค์, และให้นอนแนบทรวงพระองค์เพื่อพระองค์จะได้ทรงอบอุ่น; 3 เขาจึงได้แสวงหานางสาวพรหมจารีที่มีรูปงามตลอดเขตต์แดนทั้งปวงในประเทศยิศราเอล, แล้วได้พบนางสาวคนหนึ่งชื่ออะบิซัฆเป็นชาวซูเนม, จึงนำมาถวายกษัตริย์. 4 นางสาวนั้นมีรูปร่างงามยิ่งนัก, ได้บำเรอกษัตริย์, และปรนนิบัติพระองค์: แต่กษัตริย์หาได้ร่วมรู้กับนางนั้นไม่ 5 ขณะนั้นอะโดนียาบุตรพระนางฮาฆีธได้อ้างอวดตัวไว้ว่า, เราจะเป็นกษัตริย์: แล้วท่านได้เตรียมพลรถและพลม้า, แลพลเดินเท้าห้าสิบคนให้วิ่งนำหน้าเสด็จ. 6 และพระราชบิดาของท่านไม่ได้ทรงขัดใจท่านสักครั้งหนึ่งว่า, เหตุไฉนเจ้าจึงทำดังนั้น? อะโดนียามีรูปร่างงามยิ่งนัก: ด้วยท่านประสูติจากครรภ์พระราชมารดาภายหลังอับซาโลม. 7 ท่านได้ปรึกษากันกับโยอาบบุตรนางซะรูยา, และอะบีอาธารปุโรหิต: ท่านทั้งสองก็อนุมัติตามอะโดนียาและได้ช่วยท่าน. 8 แต่ซาโดดปุโรหิต, บะนายาบุตรยะโฮยาดา, นาธานผู้พยากรณ์, ซึมอี, และชีไอ, และคนสำคัญทั้งหลายที่มีอำนาจมาก, ซึ่งเป็นบริพารแห่งดาวิดนั้นหาได้อนุมัติตามอะโดนียาไม่. 9 อะโดนียาได้ฆ่าแกะ, โค, และสัตว์อ้วนพีเป็นอันมากที่ศิลาก้อนหนึ่งในโซเฮเล็ธ, ซึ่งอยู่ใกล้เอนโรเฆล, แล้วได้เชิญบรรดาพวกพี่น้องของท่าน, คือโอรสทั้งหลายแห่งกษัตริย์, และคนทั้งปวงในตระกูลยูดาผู้เป็นบริพารแห่งกษัตริย์: 10 แต่นาธานผู้พยากรณ์, และบะนายา, พร้อมด้วยคนสำคัญทั้งหลาย, และซะโลโมกนิษฐาของพระองค์หาได้เชิญไม่ 11 เหตุฉะนี้นาธานจึงได้กราบทูลกับพระนางบัธเซบาพระราชมารดาแห่งซะโลโมว่า, อะโดนียาราชบุตรพระนางฮาฆีธได้ขึ้นเสวยราชพระนางทรงทราบแล้วหรือ? ดาวิดเจ้านายของข้าพเจ้าหาได้ทรงทราบเหตุการณ์นั้นไม่? 12 เหตุฉะนี้ขอให้ข้าพเจ้าทูลตักเตือนพระนางบ้างเพื่อพระนางจะให้ชีวิตของข้าพเจ้าและชีวิตของซะโลโมราชบุตรของพระนางพ้นภัยได้. 13 ขอพระนางเสด็จเข้าไปเฝ้ากษัตริย์ดาวิดกราบทูลพระองค์ว่า, โอ้กษัตริย์เจ้าข้า, พระองค์มิได้ทรงปฏิญาณกับทาสีของพระองค์หรือว่า, ซะโลโมราชบุตรของเจ้าจะขึ้นเสวยราชภายหลังเราเป็นแน่, และจะนั่งบนพระที่นั่งของเรา? เป็นเหตุไฉนอะโดนียาจึงได้ขึ้นเสวยราชเสียแล้ว? 14 นี่แน่ะ, เมื่อพระนางกำลังทูลแก่กษัตริย์อยู่, ข้าพเจ้าจะเข้ามาภายหลังพระนางและจะสนับสนุนคำของพระนางด้วย 15 แล้วพระนางบัธเซบาก็ได้เข้าไปเฝ้ากษัตริย์ ณ ห้องบรรทม; กษัตริย์ทรงชรามากแล้วและนางอะบิซัฆชาวซูเนมได้ถวายปฏิบัติกษัตริย์อยู่. 16 พระนางบัธเซบาได้ก้มพระเศียรลงถวายคำนับกษัตริย์. กษัตริย์จึงตรัสถามว่า, เจ้าจะต้องประสงค์อะไรหรือ? 17 แล้วพระนางกราบทูลว่า, พระเจ้าข้า, พระองค์ได้ทรงปฏิญาณแก่ทาสีของพระองค์โดยพระยะโฮวาพระเจ้าของพระองค์ว่า, ซะโลโมราชบุตรของเจ้าจะได้ขึ้นเสวยราชภายหลังพระองค์, แล้วจะนั่งบนพระที่นั่งของพระองค์มิใช่หรือ? 18 บัดนี้, อะโดนียาได้ขึ้นเสวยราชย์แล้ว; และกษัตริย์เจ้านายของข้าพเจ้าหาได้ทรงทราบไม่: 19 เธอได้ฆ่าโค, สัตว์อ้วนพี, และแกะเป็นอันมาก, แล้วได้เชิญโอรสทั้งหลายของพระองค์, และอะบีอาธารปุโรหิต, และโยอาบนายทัพ: แต่ซะโลโมผู้ทาสของพระองค์หาได้เชิญไม่. 20 พระองค์เจ้าข้า, จักษุแห่งพวกยิศราเอลทั้งปวงก็คอยดูพระองค์, เพื่อพระองค์จะได้ตรัสให้ทราบว่า, ผู้ใดจะนั่งบนพระที่นั่งแทนพระองค์. 21 หากว่าเมื่อพระองค์สวรรคตกับพระอัยยกาอัยยกีของพระองค์แล้ว, ข้าพเจ้ากับซะโลโมราชบุตรของข้าพเจ้าก็คงจะถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฎ 22 นี่แน่ะ, เมื่อพระนางยังกำลังกราบทูลกษัตริย์อยู่, นาธานผู้พยากรณ์ก็เข้ามา. 23 เจ้าพนักงานจึงกราบทูลกษัตริย์ว่า, ข้าแต่กษัตริย์, นาธานผู้พยากรณ์จะเข้ามาเฝ้า. 24 เมื่อนาธานเข้ามาฉะเพาะพระพักตรกษัตริย์แล้วก็ซบหน้าลงถึงพื้นดิน, แล้วกราบทูลว่า, ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นกษัตริย์พระเจ้าข้า, พระองค์ได้มีรับสั่งแล้วหรือว่า, อะโดนียาจะได้เสวยราชแทนพระองค์, และเธอจะนั่งบนพระที่นั่งของพระองค์? 25 ด้วยเธอได้ลงไปวันนี้, ฆ่าโคสัตว์อ้วนพีและแกะเป็นอันมาก, แล้วได้เชิญโอรสทั้งหลายของพระองค์, และนายทหารทั้งหลาย, และอะบีอาธารปุโรหิต, ข้าแต่พระองค์, ท่านทั้งหลายเหล่านั้นกินเลี้ยงกันต่อพระพักตรอะโดนียาและพากันร้องว่า, ขอให้กษัตริย์อะโดนียาจงทรงพระเจริญเถิด. 26 แต่ข้าพเจ้านี้, คือทาสของพระองค์, ซาโดคปุโรหิต, บะนายาบุตรยะโฮยาดา, และซะโลโมทาสของพระองค์, เธอหาได้เชิญไม่. 27 เหตุการณ์นั้เธอได้กระทำโดยพระอำนาจของกษัตริย์ผู้เป็นเจ้านายของข้าพเจ้าหรือ? เพราะพระองค์มิได้ทรงชี้แจงแก่ทาสของพระองค์ว่า, ผู้ใดจะได้เสวยราชแทนพระองค์มิใช่หรือ? 28 แล้วกษัตริย์ดาวิดจึงตรัสสั่งว่า, จงเรียกบัธเซบาเข้ามานี่, แล้วพระนางก็เสด็จเข้ามาเฝ้าฉะเพาะพระพักตรกษัตริย์. 29 กษัตริย์จึงทรงปฏิญาณว่า, พระยะโฮวาผู้ได้ทรงไถ่จิตต์ใจของเราออกจากความทุกข์ลำบากได้ทรงพระชนม์อยู่ฉันใด, 30 เราก็จะปฏิญาณกับเจ้าฉันนั้นโดยพระยะโฮวาพระเจ้าของยิศราเอลว่า, ซะโลโมราชบุตรของเจ้าจะได้เสวยราชแทนเรา, และจะนั่งบนพระที่นั่งของเราแทนเราเป็นแน่; เราจะกระทำดังนั้นในวันนี้เป็นแน่. 31 แล้วพระนางบัธเซบาก็ซบพระพักตรกราบลงถึงพื้นดินถวายคำนับกษัตริย์และกราบทูลว่า, ขอโปรดให้เจ้านายข้าพเจ้า, คือกษัตริย์ดาวิดจงทรงพระเจริญอยู่เป็นนิจเถิด 32 กษัตริย์ดาวิดจึงตรัสว่า, จงเรียกซาโดคปุโรหิต, นาธานผู้พยากรณ์, และบะนายาบุตรยะโฮยาดา, แล้วเขาทั้งหลายก็เข้ามาเฝ้าฉะเพาะพระพักตรกษัตริย์. 33 กษัตริย์จึงตรัสแก่เขาว่า, จงนำข้าราชการของนายเจ้าไปกับเจ้า, แล้วจงให้ซะโลโมราชบุตรของเราขึ้นขี่ลาตัวของเราเอง, และนำเขาลงไปยังตำบลฆีโฮนา: 34 แล้วให้ซาโดคปุโรหิต, และนาธานผู้พยากรณ์เฉลิมเธอไว้ที่นั่นเป็นกษัตริย์ยิศราเอล: แล้วเจ้าต้องเป่าแตรร้องว่า, ให้กษัตริย์ซะโลโมทรงพระเจริญเถิด. 35 เจ้าทั้งหลายจงติดตามเธอมา, เพื่อเธอจะมานั่งบนพระที่นั่งของเรา; เพราะเธอจะเป็นกษัตริย์แทนเรา; และเราได้ตั้งเธอไว้แล้วเป็นผู้ครอบครองยิศราเอลและยูดา. 36 บะนายาบุตรยะโฮยาดาจึงกราบทูลกษัตริย์ว่า, อาเมน: ขอพระยะโฮวาพระเจ้าแห่งกษัตริย์ของเจ้านายของข้าพเจ้าทรงตรัสดังนั้นด้วย. 37 พระยะโฮวาได้ทรงสถิตอยู่กับกษัตริย์เจ้านายของขาพเจ้าฉันใด, ขอโปรดให้พระองค์ทรงสถิตอยู่กับซะโลโมฉันนั้น, และขอทรงบันดาลให้พระที่นั่งของท่านใหญ่ยิ่งกว่าพระที่นั่งของกษัตริย์ดาวิดเจ้านายข้าพเจ้าอีก. 38 ดังนั้นซาโดคปุโรหิต, นาธานผู้พยากรณ์, และบะนายาบุตรยะโฮยาดาชาวคะรีธ, และพวกเฟเล็ธ, ก็ลงไปเชิญซะโลโมขึ้นทรงลาของกษัตริย์นำเสด็จไปถึงฆีโฮน. 39 แล้วซาโดคปุโรหิต, ก็เอาเขาสัตว์ที่ใส่น้ำมันออกจากพลับพลา, เฉลิมซะโลโมไว้. เขาทั้งหลายจึงเป่าแตรขึ้น; และบรรดาราษฎรก็ร้องถวายชัยมงคลว่า, ขอพระเจ้าทรงโปรดให้กษัตริย์ซะโลโมทรงพระเจริญเถิด; 40 บรรดาราษฎรก็ติดตามเสด็จมา, เป่าขลุ่ยและมีความรื่นเริงยินดียิ่งนัก, จนพื้นแผ่นดินหวั่นไหวด้วยสำเนียงเขา 41 อะโดนียาและบรรดาคนที่รับเชิญมา, เมื่อรับประทานแล้วก็ได้ยินสำเนียงนั้น, และเมื่อโยอาบได้ยินเสียงแตรจึงกล่าวว่า, เหตุไฉนเสียงจึงดังประดุจพระนครบังเกิดโกลาหล? 42 นี่แน่ะ, เมื่อเขากำลังกล่าวอยู่นั้น, โยนาธานบุตรอะบีอาธารปุโรหิตก็เข้ามา: อะโดนียาจึงกล่าวว่าจงเข้ามาเถิด; ด้วยเจ้าเป็นคนสัตย์ซื่อ, และได้นำข่าวคราวอันดีมา. 43 และโยนาธานตอบแก่อะโดนียาว่า, แท้จริงกษัตริย์ดาวิดเจ้านายของเราได้ทรงตั้งซะโลโมไว้เป็นกษัตริย์. 44 และกษัตริย์ได้ทรงใช้ซาโดคปุโรหิต, นาธานผู้พยากรณ์, บะนายาบุตรยะโฮยาดา, พวกคะรีธ, และพวกเฟเล็ธตามเสด็จไป, เขาทั้งหลายจึงได้ทูลให้เธอขึ้นทรงลาของกษัตริย์: 45 ซาโดคปุโรหิต, และนาธานผู้พยากรณ์ก็ได้เฉลิมเธอไว้เป็นกษัตริย์ที่ตำบลฆีโฮน: และเขาทั้งหลายก็ขึ้นมาจากที่นั้นโดยความยินดีมากยิ่งนัก, จนพระนครหวั่นไหว. นั่นแหละเป็นเสียงซึ่งได้ยิน. 46 และซะโลโมก็ได้ประทับบนพระที่นั่งแห่งแผ่นดินนั้น. 47 ฝ่ายข้าราชการทั้งหลายของกษัตริย์ก็เข้ามาทูลถวายชัยมงคลแก่กษัตริย์ดาวิดเจ้านายของเราว่า, ขอพระเจ้าของพระองค์ทรงบันดาลให้พระนามของกษัตริย์ซะโลโมเป็นใหญ่ยิ่งกว่าพระนามของพระองค์, และพระที่นั่งของซะโลโมใหญ่ยิ่งกว่าพระที่นั่งของพระองค์. 48 กษัตริย์จึงน้อมพระกายลงบนพระที่บรรทม, กษัตริย์จึงได้ตรัสว่า, จงถวายความสรรเสริญแก่พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งยิศราเอล, พระองค์ได้ทรงประทานให้มีผู้หนึ่งนั่งบนพระที่นั่งของเราวันนี้, ตาของเราก็ได้เห็น 49 คนทั้งหลายที่รับเชิญซึ่งอยู่กับอะโดนียาทุกๆคนก็สะดุ้งกลัว, ต่างคนต่างลุกขึ้นไป. 50 และอะโดนียาก็กลัวซะโลโม, แล้วลุกขึ้นเสด็จไป, เอามือจับเม็ดแหลมแท่นบูชา. 51 มีผู้มาทูลซะโลโมว่า, นี่แน่ะ, อะโดนียากลัวกษัตริย์ซะโลโม: จึงได้ไปจับเม็ดแหลมแท่นบูชา, และกล่าวว่า, ขอให้กษัตริย์ซะโลโมทรงปฏิญาณต่อข้าพเจ้าวันนี้ว่า, พระองค์จะไม่ประหารชีวิตทาสของพระองค์ด้วยกระบี่. 52 และซะโลโมรับสั่งว่า, ถ้าแม้นเขาจะแสดงตัวว่าเป็นคนสัตย์ซื่อ, เส้นผมสักเส้นหนึ่งของเขาจะไม่ตกยังพื้นแผ่นดินเลย: แต่ถ้าได้พบเห็นความชั่วในเขาๆ ต้องถึงตาย. 53 กษัตริย์ซะโลโมจึงได้ทรงใช้คนไปนำอะโดนียามาจากแท่นบูชาแล้วเธอก็มากราบลงถวายคำนับ: กษัตริย์ซะโลโมจึงตรัสว่า, จงไปยังวังของเธอเถิด |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society