1พงศาวดาร 29 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ดาวิดจึงตรัสแก่พวกเหล่านั้นที่ประชุมกันว่า, ซะโลโมราชโอรสของเราที่พระเจ้าทรงเลือกไว้ผู้เดียวนั้นยังเยาว์และความคิดยังอ่อนอยู่, และการก่อสร้างนี้เป็นการใหญ่: เพราะวิหารนี้ไม่ใช่สำหรับมนุษย์, แต่สำหรับพระยะโฮวาเจ้า. 2 เราได้จัดเตรียมไว้ด้วยเต็มกำลังสำหรับวิหารของพระเจ้านั้น คือทองคำสำหรับเครื่องทองคำ, เงินสำหรับเครื่องเงิน, ทองเหลืองสำหรับเครื่องทองเหลือง, เหล็กสำหรับเครื่องเหล็ก, ไม้สำหรับเครื่องไม้; กับหินโอนิก, หินบรรจุ, หินสีต่างๆ, คือหินพลอยทุกอย่าง, และหินลายเป็นอันมาก. 3 อนึ่ง, เพราะเรามีใจโสมนัสส์ยินดีในพระวิหารของพระเจ้า, เราจึงยกเงินที่คลังในถวายแก่พระเจ้าของเราสำหรับพระวิหารของพระองค์, นอกจากบรรดาสิ่งของที่เราจัดเตรียมไว้แล้วเพื่อพระวิหารบริสุทธิ์นั้น. 4 คือทองคำได้จากเมืองโอฟีรสามพันตะลันต์, และเงินที่ชำระบริสุทธิ์แล้วเจ็ดพันตะลันต์, สำหรับหุ้มฝาผนังพระวิหาร: 5 ทองคำนั้นสำหรับเครื่องทอง, เงินนั้นสำหรับเครื่องเงิน, และสำหรับนายช่างกระทำการทุกอย่าง. ผู้ใดๆ มีใจศรัทธาจะถวายของแก่พระยะโฮวาในวันนี้บ้าง? 6 ผู้หัวหน้าของเชื้อวงศ์เจ้านายหัวหน้าตระกูลยิศราเอล, นายพัน, นายร้อย, กับข้าหลวง, และนายโยธา, ก็ได้ถวายโดยความเต็มใจ, 7 เพื่อใช้ในการสร้างพระวิหารของพระเจ้า, ทองคำห้าพันตะลันต์ กับหมื่นดาริด, เงินหมื่นตะลันต์, ทองเหลืองหมื่นแปดพันตะลันต์, และเหล็กแสนตะลันต์. 8 อนึ่ง, ผู้ใดมีหินพลอยต่างๆ ก็ได้นำมาถวายที่คลังพระวิหารของพระยะโฮวา, มอบไว้กับยะฮีเอลพงศ์พันธุ์เฆระโชน. 9 คนทั้งหลายมีความปิติยินดีในการถวายนั้น, เพราะเขานำของมาถวายพระยะโฮวาโดยความศรัทธา, และใจสุจริต: และกษัตริย์ดาวิดทรงโสมนัสส์ชื่นชมเป็นอันมาก 10 ดาวิดจึงได้กล่าวฉลองพระเดชพระคุณพระยะโฮวาต่อหนาบรรดาพวกประชุมว่า, สาธุ, ความสุขจงมีแก่พระยะโฮวาพระเจ้าของยิศราเอลบิดาทวดของเราสืบๆ ไปเป็นนิตย์. 11 ข้าแต่พระยะโฮวา, ยศศักดิ์, อำนาจ, รัศมี, ความชัยชะนะ, และเดชานุภาพ: คงมีแก่พระองค์, เพราะสรรพสิ่งในสวรรค์ก็ดี, ที่พิภพโลกก็ดี, เป็นของพระองค์; ข้าแต่พระยะโฮวา, ราชสมบัติสิทธิ์ขาดแก่พระองค์, พระองค์ทรงสถิตอยู่เหนือสิ่งสารพัตร. 12 ทรัพย์สมบัติและยศศักดิ์มาแต่พระองค์. พระองค์ทรงครอบครองอยู่ทั่ว; พระหัตถ์ของพระองค์ประกอบด้วยอำนาจและฤทธิ์เดช; คนทั้งปวงต้องอาศัยพระหัตถ์ของพระองค์ที่ทรงตั้งให้เป็นใหญ่, และทรงอุดหนุนกำลัง. 13 เหตุฉะนั้น, ข้าแต่พระยะโฮวา, บัดนี้ข้าพเจ้าทั้งหลายขอขอบพระเดชพระคุณพระองค์, เเละสรรเสริญพระนามอันล้ำเลิศของพระองค์. 14 แต่ข้าพเจ้าเป็นผู้ใด, และราษฎรของข้าพเจ้าเหล่านี้เป็นผู้ใด, ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงมีกำลังอาจนำของมาถวายอย่างนี้? ด้วยสรรพสิ่งย่อมเป็นมาจากพระองค์, ข้าพเจ้าทั้งหลายนำแต่ของที่มาจากพระหัตถ์ของพระองค์มาถวาย. 15 เพราะข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นแต่แขกบ้านพักอาศัยอยู่ต่อพระพักตรพระองค์, เหมือนปู่ย่าตายายของข้าพเจ้า: เวลาอายุที่แผ่นดินโลกของพวกข้าพเจ้าเป็นเหมือนเงา, ไม่ดำรงอยู่ถาวร. 16 ข้าแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย, ทรัพย์สิ่งของทั้งปวงที่ข้าพเจ้าได้จัดเตรียมไว้จะสร้างพระวิหารถวายแก่พระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์, สิ่งของทั้งปวงนี้ย่อมเป็นมาจากพระหัตถ์ของพระองค์, เเละเป็นของพระองค์ทั้งสิ้น. 17 โอ้พระเจ้าข้า, ข้าพเจ้าทราบแล้วว่า, พระองค์ทรงลองใจมนุษย์, และมีพระทัยอภิรมย์ในการสัตย์ซื่อ. ฝ่ายข้าพเจ้านี้, ได้ยอมนำบรรดาสิ่งของนั้นมาถวายด้วยใจอันซื่อตรง: บัดนี้ข้าพเจ้ามีความยินดี, เพราะได้เห็นพวกพลไพร่ของพระองค์ที่ประชุมกันที่นี่, นำสิ่งของมาถวายพระองค์ด้วยความศรัทธา. 18 ข้าแต่พระยะโฮวา, พระเจ้าของอับราฮาม, ยิศฮาค, และยิศราเอลปู่ย่าตายายพวกข้าพเจ้า, ขอพระองค์โปรดบันดาลให้ข้อความนี้ดำรงอยู่ในความคิดและน้ำใจแห่งพลไพร่ของพระองค์, และยังใจเขาให้สัตย์ซื่อต่อพระองค์: 19 อนึ่ง, ขอพระองค์ทรงโปรดให้ซะโลโมบุตรชายของข้าพเจ้ามีใจรักษาบทพระบัญญัติ, และคำโอวาท, และกฎหมายของพระองค์โดยถ้วนถี่, ให้สร้างพระวิหารตามที่ข้าพเจ้าได้จัดเตรียมไว้แล้วนั้นให้เสร็จ 20 ดาวิดรับสั่งฝูงคนทั้งหลายว่า, บัดนี้จงฉลองพระเดชพระคุณพระยะโฮวาพระเจ้าของตน. บรรดาฝูงคนจึงกล่าวคำสรรเสริญถวายพระยะโฮวาพระเจ้าแห่งปู่ย่าตายายของเขา, และหมอบตัวลงนมัสการพระยะโฮวา, และถวายคำนับกษัตริย์. 21 ครั้นวันรุ่งขึ้นเขาได้ฆ่าสัตว์ถวายพระยะโฮวา, กับเผาเครื่องบูชาถวายพระองค์ในวันเดียวนั้น, คือโคผู้พันตัว, แพะผู้พันตัว, และลูกแกะพันตัว, กับของอื่นถวายและเครื่องบูชาอื่นๆ เป็นอันมาก, พอเลี้ยงพวกยิศราเอลทั้งปวง. 22 ในวันนั้นเขาพากันกินและดื่มด้วยความรื่นเริงเป็นอันมากฉะเพาะพระพักตรพระยะโฮวา, และได้ตั้งซะโลโมราชโอรสของดาวิดใหญ่เป็นกษัตริย์ครั้งที่สอง, ได้เฉลิมถวายแก่พระยะโฮวาให้เป็นผู้ครอบครอง, และได้เฉลิมตั้งซาโดคให้เป็นปุโรหิต. 23 ซะโลโมจึงขึ้นนั่งบนพระที่นั่งของพระยะโฮวา, เป็นกษัตริย์แทนดาวิดราชบิดา, ทรงเจริญขึ้น, แล้วพวกยิศราเอลทั้งปวงได้อ่อนน้อมฟังท่าน. 24 ส่วนเจ้านายทั้งหลาย, และคนกล้าหาญ, ทั้งราชบุตรของดาวิดทุกองค์ก็ถวายสัตย์, ยอมอยู่ใต้บังคับของกษัตริย์ซะโลโม. 25 พระยะโฮวาทรงบันดาลให้กษัตริย์ซะโลโมเจริญมากยิ่งต่อหน้าบรรดาพวกยิศราเอล, และได้พระราชทานให้ท่านมีเกียรติยศยิ่งกว่ากษัตริย์องค์ใด ๆ ในพวกยิศราเอลที่เป็นก่อนท่าน 26 ฝ่ายดาวิดบุตรชายของยิซัยได้ครอบครองพวกยิศราเอลทั่วไป. 27 เวลาที่ครอบครองประเทศยิศราเอลนั้นรวมได้สี่สิบปี; คือท่านได้ครอบครองที่กรุงเฮ็บโรนเจ็ดปี, ที่กรุงยะรูซาเล็บสามสิบสามปี. 28 เวลาสิ้นพระชนม์ท่านทรงพรรษาบริบูรณ์ทั้งทรัพย์สมบัติและเกียรติยศ: แล้วซะโลโมราชโอรสได้ขึ้นเสวยราชย์ตอมา. 29 ฝ่ายกิจการของกษัตริย์ดาวิดทั้งหมดได้เขียนไว้ในหนังสือพงศาวดารของซามูเอลผู้สำเร็จฌาณ, และของนาธานผู้พยากรณ์, และของฆาดผู้ทำนาย. 30 กล่าวด้วยรัชชกาลและอิทธฤทธิ์ของท่าน, และเหตุการณ์ต่างๆ ซึ่งเกิดกับท่านและพวกยิศราเอลและบรรดาประเทศต่างๆ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society