1พงศาวดาร 22 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ดาวิดจึงตรัสว่า, นี่แหละเป็นพระวิหารของพระยะโฮวาเจ้า, และแท่นนี้เป็นแท่นสำหรับพวกยิศราเอลถวายเครื่องบูชาเผา ดาวิดมีรับสั่งให้เกณฑ์คนต่างชาติทั่วแผ่นดินยิศราเอล; และได้จัดช่างให้สะกัดหินสำหรับสร้างพระวิหารของพระเจ้า. และได้สระสมเหล็กเป็นอันมากไว้สำหรับทำตะปูใส่บานประตู. และร้อยมุม; กับทองเหลืองเป็นอันมากเหลือที่จะชั่งได้; ไม้สนก็นับไม่ถ้วน: ด้วยว่าชาวเมืองซีโดนและชาวเมืองตุโรได้ส่งไปให้ดาวิดเป็นอันมาก. กษัตริย์ดาวิดทรงดำริว่า, ซะโลโมราชบุตรของเรายังเยาว์อยู่, และพระวิหารที่จะสร้างสำหรับพระยะโฮวาต้องทำให้งามอย่างยิ่ง, จะได้มีชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่วนานาประเทศทั้งปวง: เราจะเตรียมการไว้สำหรับพระวิหารนั้น. ดาวิดได้จัดเตรียมได้พร้อมบริบูรณ์ก่อนท่านสิ้นพระชนม์ ท่านจึงรับสั่งให้ซะโลโมราชโอรสเข้ามาเฝ้า, แล้วกำชับให้สร้างพระวิหารสำหรับพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกยิศราเอล, ดาวิดจึงตรัสแก่ซะโลโมราชโอรสว่า, เรามีใจประสงค์จะสร้างพระวิหารด้วยเห็นแก่พระนามพระยะโฮวาพระเจ้าของเรา: แต่พระดำรัสของพระยะโฮวามีมาถึงเราว่า, “เจ้าได้ทำให้โลหิตตกเป็นอันมากแล้ว, และได้ทำศึกสงครามเป็นการใหญ่: เจ้าอย่าสร้างวิหารไว้สำหรับนามของเราเลย, เหตุว่าเจ้าได้ทำให้โลหิตเป็นอันมากไหลตกที่ดินต่อหน้าเรา. ดูเถิด, บุตรชายคนหนึ่งจะเกิดแต่เจ้า, ผู้นั้นจะมีความสุขสงบเงียบ; เราจะให้ผู้นั้นอยู่เป็นสุขสงบเงียบทั้งรอบคอบปราศจากศัตรูเบียดเบียฬ: ด้วยว่าผู้นั้นจะมีชื่อว่าซะโลโม, เราจะให้พวกยิศราเอลมีความสุขสบายสิ้นวันรัชชกาลของผู้นั้น. ผู้นั้นจะสร้างวิหารสำหรับนามของเรา; และจะเป็นบุตรของเรา, และเราจะเป็นบิดาของผู้นั้น; เราจะตั้งพระที่นั่งของผู้นั้นไว้เหนือแผ่นดินพวกยิศราเอลเป็นนิตย์. บัดนี้บุตรชายของเราเอ๋ย, ขอพระยะโฮวาทรงโปรดสถิตอยู่กับเจ้า; จงเจริญขึ้น, และสร้างพระวิหารของพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, เหมือนพระองค์ตรัสถึงเจ้าแล้วนั้น. ขอพระยะโฮวาทรงประทานสติปัญญาความรู้ให้เจ้าและให้เจ้าบัญชาพวกยิศราเอล, เพื่อเจ้าจะได้รักษาพระบัญญัติแห่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเราไว้. เจ้าคงจะเจริญขึ้น, ถ้าเจ้าระวังตัวประพฤติตามพระบัญญัติ, และข้อตัดสินซึ่งพระยะโฮวาทรงบัญญัติไว้แก่โมเซสำหรับพวกยิศราเอลนั้น: จงเป็นคนแข็งแรงและมัใจกล้าหาญ; อย่าหวาดหวั่นหรือกลัวเลย. ดูเถิด, คราวเมื่อเรายังเป็นทุกข์ลำบาก, เราได้จัดเตรียมของไว้สำหรับพระวิหารของพระยะโฮวา, มีทองคำหนักแสนตะลันต์, เงินหนักล้านตะลันต์; กับทองเหลืองและเหล็ก (เหลือ) ที่จะชั่งได้; เพราะมีบริบูรณ์: ไม้และหินเราก็ได้จัดเตรียมไว้พร้อมแล้ว; และเจ้าจะได้เพิ่มเติมเข้าอีก. เจ้ามีนายช่างต่างๆ อยู่เป็นอันมาก, คือช่างถากไม้, ช่างสะกัดหิน, ช่างสลักไม้, และคนชำนาญทำการทุกอย่าง. มีทองคำ, เงิน, ทองเหลือง, และเหล็กนับไม่ถ้วน. จงลุกขึ้นจัดทำเถิด, และขอพระยะโฮวาทรงโปรดสถิตอยู่กับเจ้า อนึ่งดาวิดได้บัญชาบรรดาเจ้านายของพวกยิศราเอล, ให้ช่วยซะโลโมราชโอรสของท่านและตรัสว่า, พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าสถิตอยู่กับเจ้ามิใช่หรือ? และพระองค์ได้ทรงโปรดให้เจ้าทั้งหลายมีความสงบเงียบอยู่รอบทุกด้านมิใช่หรือ? และได้ทรงมอบชาวแผ่นดินไว้ในมือเราแล้ว; แผ่นดินนั้นจึงได้ราบคาบต่อพระเนตรพระยะโฮวา, และต่อหน้าพลไพร่ของพระองค์. จงตั้งจิตต์ตั้งใจของเจ้าทั้งหลายแสวงหาพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า; และจงลุกขึ้นก่อสร้างพระวิหารสำหรับพระยะโฮวาพระเจ้า, เพื่อจะได้เชิญหีบสัญญาไมตรีของพระยะโฮวา, และเครื่องภาชนะอันบริสุทธิ์ของพระองค์เข้าไว้ในพระวิหารที่จะสร้างขึ้น, เพราะเห็นแก่พระนามของพระยะโฮวา 2 ดาวิดมีรับสั่งให้เกณฑ์คนต่างชาติทั่วแผ่นดินยิศราเอล; และได้จัดช่างให้สะกัดหินสำหรับสร้างพระวิหารของพระเจ้า. 3 และได้สระสมเหล็กเป็นอันมากไว้สำหรับทำตะปูใส่บานประตู. และร้อยมุม; กับทองเหลืองเป็นอันมากเหลือที่จะชั่งได้; 4 ไม้สนก็นับไม่ถ้วน: ด้วยว่าชาวเมืองซีโดนและชาวเมืองตุโรได้ส่งไปให้ดาวิดเป็นอันมาก. 5 กษัตริย์ดาวิดทรงดำริว่า, ซะโลโมราชบุตรของเรายังเยาว์อยู่, และพระวิหารที่จะสร้างสำหรับพระยะโฮวาต้องทำให้งามอย่างยิ่ง, จะได้มีชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่วนานาประเทศทั้งปวง: เราจะเตรียมการไว้สำหรับพระวิหารนั้น. ดาวิดได้จัดเตรียมได้พร้อมบริบูรณ์ก่อนท่านสิ้นพระชนม์ 6 ท่านจึงรับสั่งให้ซะโลโมราชโอรสเข้ามาเฝ้า, แล้วกำชับให้สร้างพระวิหารสำหรับพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกยิศราเอล, 7 ดาวิดจึงตรัสแก่ซะโลโมราชโอรสว่า, เรามีใจประสงค์จะสร้างพระวิหารด้วยเห็นแก่พระนามพระยะโฮวาพระเจ้าของเรา: 8 แต่พระดำรัสของพระยะโฮวามีมาถึงเราว่า, “เจ้าได้ทำให้โลหิตตกเป็นอันมากแล้ว, และได้ทำศึกสงครามเป็นการใหญ่: เจ้าอย่าสร้างวิหารไว้สำหรับนามของเราเลย, เหตุว่าเจ้าได้ทำให้โลหิตเป็นอันมากไหลตกที่ดินต่อหน้าเรา. 9 ดูเถิด, บุตรชายคนหนึ่งจะเกิดแต่เจ้า, ผู้นั้นจะมีความสุขสงบเงียบ; เราจะให้ผู้นั้นอยู่เป็นสุขสงบเงียบทั้งรอบคอบปราศจากศัตรูเบียดเบียฬ: ด้วยว่าผู้นั้นจะมีชื่อว่าซะโลโม, เราจะให้พวกยิศราเอลมีความสุขสบายสิ้นวันรัชชกาลของผู้นั้น. 10 ผู้นั้นจะสร้างวิหารสำหรับนามของเรา; และจะเป็นบุตรของเรา, และเราจะเป็นบิดาของผู้นั้น; เราจะตั้งพระที่นั่งของผู้นั้นไว้เหนือแผ่นดินพวกยิศราเอลเป็นนิตย์. 11 บัดนี้บุตรชายของเราเอ๋ย, ขอพระยะโฮวาทรงโปรดสถิตอยู่กับเจ้า; จงเจริญขึ้น, และสร้างพระวิหารของพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, เหมือนพระองค์ตรัสถึงเจ้าแล้วนั้น. 12 ขอพระยะโฮวาทรงประทานสติปัญญาความรู้ให้เจ้าและให้เจ้าบัญชาพวกยิศราเอล, เพื่อเจ้าจะได้รักษาพระบัญญัติแห่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเราไว้. 13 เจ้าคงจะเจริญขึ้น, ถ้าเจ้าระวังตัวประพฤติตามพระบัญญัติ, และข้อตัดสินซึ่งพระยะโฮวาทรงบัญญัติไว้แก่โมเซสำหรับพวกยิศราเอลนั้น: จงเป็นคนแข็งแรงและมัใจกล้าหาญ; อย่าหวาดหวั่นหรือกลัวเลย. 14 ดูเถิด, คราวเมื่อเรายังเป็นทุกข์ลำบาก, เราได้จัดเตรียมของไว้สำหรับพระวิหารของพระยะโฮวา, มีทองคำหนักแสนตะลันต์, เงินหนักล้านตะลันต์; กับทองเหลืองและเหล็ก (เหลือ) ที่จะชั่งได้; เพราะมีบริบูรณ์: ไม้และหินเราก็ได้จัดเตรียมไว้พร้อมแล้ว; และเจ้าจะได้เพิ่มเติมเข้าอีก. 15 เจ้ามีนายช่างต่างๆ อยู่เป็นอันมาก, คือช่างถากไม้, ช่างสะกัดหิน, ช่างสลักไม้, และคนชำนาญทำการทุกอย่าง. 16 มีทองคำ, เงิน, ทองเหลือง, และเหล็กนับไม่ถ้วน. จงลุกขึ้นจัดทำเถิด, และขอพระยะโฮวาทรงโปรดสถิตอยู่กับเจ้า 17 อนึ่งดาวิดได้บัญชาบรรดาเจ้านายของพวกยิศราเอล, ให้ช่วยซะโลโมราชโอรสของท่านและตรัสว่า, 18 พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าสถิตอยู่กับเจ้ามิใช่หรือ? และพระองค์ได้ทรงโปรดให้เจ้าทั้งหลายมีความสงบเงียบอยู่รอบทุกด้านมิใช่หรือ? และได้ทรงมอบชาวแผ่นดินไว้ในมือเราแล้ว; แผ่นดินนั้นจึงได้ราบคาบต่อพระเนตรพระยะโฮวา, และต่อหน้าพลไพร่ของพระองค์. 19 จงตั้งจิตต์ตั้งใจของเจ้าทั้งหลายแสวงหาพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า; และจงลุกขึ้นก่อสร้างพระวิหารสำหรับพระยะโฮวาพระเจ้า, เพื่อจะได้เชิญหีบสัญญาไมตรีของพระยะโฮวา, และเครื่องภาชนะอันบริสุทธิ์ของพระองค์เข้าไว้ในพระวิหารที่จะสร้างขึ้น, เพราะเห็นแก่พระนามของพระยะโฮวา |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society