1พงศาวดาร 16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เขาพากันเชิญหีบสัญญาไมตรีของพระเจ้ามาประดิษฐานไว้ข้างในพลับพลาที่ดาวิดได้ทรงตกแต่งไว้สำหรับหีบนั้น: แล้วเขาได้ถวายเครื่องบูชายัญ, และเครื่องบูชาขอบพระคุณต่อพระพักตรพระเจ้า. 2 ครั้นดาวิดทรงเผาเครื่องบูชายัญ, และทรงถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณแล้ว, ท่านได้ประสิทธิ์พรแก่พลไพร่ด้วยออกพระนามของพระยะโฮวา. 3 แล้วท่านทรงแจกขนมคนละก้อนกับเนื้อชิ้นหนึ่ง, และขนมผลองุ่นให้แก่บรรดาชนยิศราเอลทั้งชายหญิงทั่วทุกคน. 4 อนึ่ง, ท่านได้ทรงจัดให้พวกเลวีบางคนปฏิบัติต่อหน้าหีบสัญญาไมตรีของพระยะโฮวา, ให้เป็นการสรรเสริญฉลองพระเดชพระคุณพระยะโฮวาพระเจ้าพวกยิศราเอล: 5 คืออาซาฟเป็นหัวหน้า, และรองมามี, ซะคะระยา, ยีเอ็ล, ซะมีราโมธ, ยะฮีเอ็ล, มัธธิธยา, เอลีอาบ, บะนายา, โอเบ็ดอะโดม: และยีเอ็ลประกอบเพลงด้วยพิณสิบสายและกระจับปี่; แต่อาซาฟนั้นประกอบเพลงด้วยฉิ่งฉาบ; 6 ฝ่ายบะอายากับยะฮะซีเอ็ลปุโรหิตได้ประกอบเพลงเแตรเนืองๆ ต่อหน้าหีบสัญญาไมตรีของพระเจ้า. 7 ในวันนั้นดาวิดได้ประทานบทเพลงต่อไปนี้ให้อาซาฟกับพวกพี่น้องของท่านร้องสรรเสริญพระยะโฮวา. 8 จงขอบพระเดชพระคุณพระยะโฮวา, จงทูลออกพระนามของพระองค์, จงแสดงพระราชกิจของพระองค์ในท่ามกลางชนประเทศทั้งปวง. 9 จงเปล่งเสียงร้องทูลพระองค์, จงร้องเพลงสรรเสริญพระองค์, จงกล่าวบรรดาการอัศจรรย์ของพระองค์. 10 จงอวดในนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์: ให้ใจของเหล่าคนที่แสวงหาพระยะโฮวาพึงชื่นชมยินดี. 11 จงแสวงหาพระยะโฮวาและพึ่งฤทธิ์เดชของพระองค์, จงแสวงหาพระพักตรของพระองค์เป็นนิตย์นิรันดร์. 12 จงระลึกถึงพระราชกิจอันประหลาดซึ่งพระองค์ได้ทรงกระทำนั้น, คือการอัศจรรย์, และคำพิพากษาที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์; 13 ท่านทั้งหลายที่เป็นพงศ์พันธุ์ของยิศราเอลผู้ทาสของพระองค์, และลูกหลานของยาโคบ, พวกเลือกสรรของพระองค์. 14 พระองค์คือพระยะโฮวาเป็นพระเจ้าของพวกเรา; คำทรงพิพากษาได้ประกาศแจ้งอยู่ทั่วแผ่นดินโลก. 15 จงระลึกถึงคำสัญญาไมตรีของพระองค์ไว้เป็นนิตย์; คือพระคำที่ได้ตรัสสั่งให้คงอยู่ตลอดพันชั่วอายุ; 16 ซึ่งพระองค์ได้ทรงตั้งไว้แต่อับราฮาม, ให้ยั่งยืนกับได้ทรงปฏิญาณไว้แก่ยิศฮาค: 17 พระคำนั้นแหละพระองค์ได้ทรงตั้งไว้เป็นกฎมั่นคงสำหรับยาโคบ, คือทรงตั้งไว้แก่พวกยิศราเอลเป็นสำคัญไมตรีไม่รู้สิ้นสุดเลย, 18 ตรัสว่า, เราจะมอบแผ่นดินคะนาอันไว้แก่พวกท่าน, ให้เป็นส่วนมรดกของท่าน; 19 เมื่อท่านทั้งหลายเป็นแต่พวกเล็กน้อย, และยังเป็นแขกเมืองอยู่ที่แผ่นดินนั้น. 20 เขาทั้งหลายได้เที่ยวจากประเทศนี้ไปประทศโน้น, และจากแผ่นดินโน้นมาแผ่นดินนี้; 21 พระองค์มิได้ทรงยอมให้คนใดข่มเหงเขา: พระองค์ได้ทรงขัดห้ามเหล่ากษัตริย์เพราะเห็นแก่เขา, 22 ตรัสว่า, อย่าถูกต้องพวกชะโลมของเรา, และอย่าทำร้ายแก่พวกผู้พยากรณ์ของเรา. 23 ให้มนุษย์โลกทั้งสิ้นร้องเพลงสรรเสริญพระยะโฮวา, จงประกาศความรอดของพระองค์ทุกวันๆ ต่อไป. 24 จงยกยอรัศมีภาพของพระองค์ในท่ามกลางนานาประเทศ; และกล่าวการอัศจรรย์ของพระองค์แก่มหาชนทั้งปวง. 25 เพราะว่า, พระยะโฮวาเป็นใหญ่, สมควรจะได้ความสรรเสริญยิ่ง; พระองค์นั้นเป็นที่เกรงกลัวมากกว่าพระอื่นทั้งสิ้น. 26 ด้วยพระทั้งหลายของคนนานาประเทศนั้นเป็นของเปล่า: แต่ว่าพระยะโฮวาทรงสร้างฟ้าสวรรค์. 27 ยศศักดิ์และเดชานุภาพอยู่ฉะเพาะพระพักตรพระองค์; ฤทธิ์เดชและความปีติยินดีมีอยู่ในบริเวณของพระองค์. 28 ให้บรรดาพงศ์พันธุ์ทั้งหลาย, ถวายคำสรรเสริญแก่พระยะโฮวา, จงกล่าวสรรเสริญรัศมีแลฤทธิ์เดชแก่พระยะโฮวา. 29 จงถวายรัศมีภาพอันสมควรแก่พระนามของพระองค์: จงนำเครื่องบูชามาเฝ้าต่อพระพักตรพระองค์: จงนมัสการพระยะโฮวาให้เป็นการบริสุทธิ์. 30 จงเกรงกลัวพระยะโฮวา, ทั่วพิภพแผ่นดินโลกตั้งมั่นคงไม่หวาดหวั่นไหว. 31 ให้ฟ้าสวรรค์มีความชื่นชม, และแผ่นดินโลกโสมนัศยินดี: ให้ประกาศในท่ามกลางชนประเทศว่า, พระยะโฮวาทรงครอบครองอยู่. 32 ให้มหาสมุทรกับบรรดาที่อยู่ในนั้นลั่นกึกก้อง, ให้ทุ่งนากับบรรดาสิ่งอันมีอยู่ในที่นั้นโสมนัศ. 33 ขณะนั้นต้นไม้ในป่าจะบันลือเสียงต่อพระพักตรพระยะโฮวา, ด้วยพระองค์เสด็จมาเพื่อจะพิพากษาแผ่นดินโลก. 34 จงขอบพระเดชพระคุณพระยะโฮวา; เพราะพระองค์เป็นประเสริญรอบคอบ; เหตุว่าพระกรุณาคุณของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์. 35 จงทูลว่า, ข้าแต่พระยะโฮวาเจ้า, ที่พึ่งของข้าพเจ้า, ขอจงโปรดช่วยข้าพเจ้าเถิด, แล้วทรงรวบรวมพวกข้าพเจ้าไว้ให้พ้นจากอำนาจชาวต่างประเทศ, ให้ขอบพระเดชพระคุณพระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์, ให้ยกย่องโดยยินดี, ในการสรรเสริญพระองค์. 36 จงสาธุการแก่พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกยิศราเอลเป็นนิตย์นิรันดร์. ฝูงคนจึงตอบว่า, อาเมน, และได้สรรเสริญพระยะโฮวา. 37 ดาวิดจึงรับสั่งให้อาซาฟกับพี่น้องของตนอยู่ที่นั้นฉะเพาะหีบสัญญาไมตรีของพระยะโฮวา, เพื่อจะได้ปฏิบัติฉะเพาะหีบสัญญาไมตรีนั้นเสมอตามทีมีการทุกๆ วัน: 38 กับโอเบ็ดอะโดมทั้งพวกพี่น้องหกสิบแปดคน, โอเบ็ดอะโดมบุตรชายของยะดูธูนกับโฮซาให้เป็นคนเฝ้าประตู: 39 อนึ่ง, พวกซาโดคปุโรหิต, กับพี่น้องของท่านได้อยู่ต่อหน้าพลับพลาของพระยะโฮวาในตำบลสูงที่เมืองฆิบโอน, 40 เพื่อจะทำการบูชาด้วยเพลิงถวายพระยะโฮวาที่แท่นสำหรับเผาไฟทั้งเวลาเช้าเวลาเย็นเสมอ, ตามที่เขียนไว้ในกฎหมายของพระยะโฮวา, ที่พระองค์ได้ทรงตรัสสั่งแก่พวกยิศราเอลนั้น; 41 ทั้งเฮมาน, และยะดูธูน, กับคนอื่นๆ ที่ทรงเลือกออกชื่อไว้แล้วให้อยู่กับพวกนั้น, เพื่อจะได้ขอบพระเดชพระคุณพระยะโฮวา, เพราะความเมตตากรุณาของพระองค์ถาวรอยู่เป็นนิตย์; 42 เฮมานและยะดูธูนอยู่กับพวกนั้น, พร้อมทั้งแตร, และฉิ่งฉาบ, ประโคมเสียงดัง, และเครื่องอื่นๆ สำหรับประกอบเพลงถวายพระยะโฮวา, และให้บุตรชายของยะดูธูนอยู่ที่ประตู. 43 คนทั้งปวงต่างกลับไปบ้านของตน: แล้วดาวิดเสด็จกลับไปประสงค์จะอวยพรแก่วงศ์ญาติของท่าน |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society