Wyjścia 9 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Plaga pomoru bydła

¹ I powiedział JHWH do Mojżesza: Idź do faraona i powiedz mu: Tak mówi JHWH, Bóg Hebrajczyków: Wypuść mój lud, aby Mi służył,

² bo jeśli ty odmówisz ich wypuszczenia i będziesz go nadal zatrzymywał,

³ to oto ręka JHWH już jest na twym dobytku, który jest na polu, na koniach, na osłach, na wielbłądach, na krowach i na owcach – zaraza bardzo ciężka.

⁴ Lecz JHWH zaznaczy różnicę między dobytkiem Izraela a dobytkiem Egipcjan i nie padnie nic z [dobytku] synów Izraela.

⁵ JHWH wyznaczył też czas, mówiąc: Jutro uczyni JHWH rzecz tę w tej ziemi.

⁶ I uczynił JHWH rzecz tę nazajutrz – i padł cały dobytek Egipcjan, lecz z dobytku synów Izraela nie padło ani jedno.

⁷ Faraon posłał [sprawdzić], a oto nie padło z dobytku Izraela ani jedno – a serce faraona stwardniało, i nie wypuścił ludu.

Plaga wrzodów

⁸ Powiedział zatem JHWH do Mojżesza i do Aarona: Weźcie pełne garście sadzy z pieca i niech Mojżesz rozrzuci ją ku niebu na oczach faraona,

⁹ a [ona] zamieni się w pył nad całą ziemią egipską i zamieni się na człowieku i na bydle we wrzód pękający czyrakami – w całej ziemi egipskiej.

¹⁰ Wzięli więc sadzy z pieca i stanęli przed faraonem, a Mojżesz rozrzucił ją ku niebu i zamieniła się we wrzód pękający czyrakami na ludziach i na bydle.

¹¹ Czarownicy zaś nie byli w stanie stanąć przed Mojżeszem z powodu wrzodu, bo wrzód był na czarownikach i na wszystkich Egipcjanach.

¹² Lecz JHWH zatwardził serce faraona i nie posłuchał ich – tak jak JHWH zapowiedział Mojżeszowi.

Plaga gradu

¹³ Następnie powiedział JHWH do Mojżesza: Wstań wcześnie rano i ustaw się przed faraonem, i powiedz mu: Tak mówi JHWH, Bóg Hebrajczyków: Wypuść mój lud, aby Mi służył,

¹⁴ gdyż tym razem Ja ześlę wszystkie moje plagi na twoje serce i na twoje sługi, i na twój lud, abyś wiedział, że nie ma takiego jak Ja na całej ziemi.

¹⁵ [Już] teraz bowiem mógłbym wyciągnąć moją rękę i uderzyć zarazą i ciebie, i twój lud, i byłbyś starty z ziemi.

¹⁶ Właściwie tylko ze względu na to cię postawiłem, aby ci pokazać moją moc, oraz po to, by rozgłaszano moje imię po całej ziemi.

¹⁷ Ty zaś wciąż wynosisz się ponad mój lud, nie chcąc go wypuścić!

¹⁸ Oto Ja jutro o tym czasie spuszczę bardzo ciężki grad, jakiego jeszcze nie było w Egipcie od dnia jego założenia aż dotąd.

¹⁹ Każ więc teraz schronić swój dobytek i wszystko, co masz na polu, [bo] każdy człowiek i zwierzę, które znajdzie się na polu, a nie zostanie spędzone do domu, zginie, gdy spadnie na nie grad.

²⁰ Kto [więc] spośród sług faraona bał się Słowa JHWH, śpiesznie ściągał swoje sługi i swój dobytek do domów.

²¹ Kto zaś nie przykładał swego serca do Słowa JHWH, pozostawił swoje sługi i swój dobytek na polu.

²² Wtedy powiedział JHWH do Mojżesza: Wznieś swoją rękę ku niebu, niech spadnie grad na całą ziemię egipską, na ludzi i na bydło, i na zieleń pól w ziemi egipskiej.

²³ I wzniósł Mojżesz swoją laskę ku niebu, a JHWH posłał gromy i grad – i raz po raz szedł ogień ku ziemi, i spuścił JHWH grad na ziemię egipską.

²⁴ A grad i ogień, idący raz po raz ku ziemi pośród gradu, były bardzo gwałtowne, takie, jakim podobnych nie było w całej ziemi egipskiej, odkąd stała się narodem.

²⁵ A grad wybił w całej ziemi egipskiej wszystko, co było na polu, od człowieka po bydło, i całą zieleń pól wybił grad, i połamał wszystkie drzewa na polu.

²⁶ Tylko w ziemi Goszen, gdzie przebywali synowie Izraela, nie było gradu.

²⁷ Faraon zaś posłał i wezwał Mojżesza i Aarona, i powiedział do nich: Tym razem zgrzeszyłem. JHWH jest sprawiedliwy, a ja i mój lud jesteśmy bezbożni.

²⁸ Wstawcie się u JHWH, bo dość już gromów Boga i gradu. Wypuszczę was, nie pozostaniecie tu dłużej.

²⁹ A Mojżesz powiedział do niego: Gdy tylko wyjdę z miasta, wyciągnę moje dłonie do JHWH. Ustaną gromy i gradu już nie będzie, po to, byś poznał, że ziemia należy do JHWH.

³⁰ A ty i twoi słudzy – wiem, że jeszcze nie odczuwacie strachu przed obliczem JHWH, Boga.

³¹ A len i jęczmień były zbite, gdyż jęczmień miał już młode kłosy, a len kwiaty,

³² pszenica zaś i orkisz nie były zbite, bo są one późniejsze.

³³ Gdy Mojżesz wyszedł od faraona i z miasta, wyciągnął swe dłonie do JHWH; i ustały gromy i grad, a deszcz nie padał na ziemię.

³⁴ A kiedy faraon zobaczył, że ustał deszcz i grad, i gromy, zaczął na nowo grzeszyć i stwardniało jego serce – jego i jego sług.

³⁵ Zhardziało serce faraona i nie wypuścił synów Izraela, tak jak JHWH zapowiedział za pośrednictwem Mojżesza.