V Mojżeszowa 1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Prolog Czas i miejsce zdarzenia

¹ Oto słowa, które Mojżesz wypowiedział do całego Izraela za Jordanem, na pustyni, w Araba, naprzeciw Suf, pomiędzy Paran i pomiędzy Tofel i Laban, i Chaserot, i Di-Zahab.

² Z Horebu do Kadesz-Barnea, drogą przez góry Seir, jest jedenaście dni.

³ A w czterdziestym roku, w jedenastym miesiącu, w pierwszym [dniu] tego miesiąca, Mojżesz przemówił do synów Izraela zgodnie z tym, co przykazał mu w związku z nimi JHWH.

⁴ [Stało się to] po tym, jak pobił Sychona, króla Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie, i Oga, króla Baszanu, który mieszkał w Asztarot w Edrej.

⁵ Za Jordanem, w ziemi moabskiej, Mojżesz postanowił wyłożyć to Prawo. Oto jego słowa.

Mowy Mojżesza Mowa pierwsza: Wspomnienie o przeszłości Obietnica

⁶ JHWH, nasz Bóg, przemówił do nas na Horebie: Dość już macie przebywania na tej górze.

⁷ Skierujcie się i wyruszcie, a idźcie w stronę pogórza Amoryty i do wszystkich jego sąsiadów w Araba, na pogórzu i na nizinie, w Negebie i na wybrzeżu morza, do ziemi Kananejczyka i do Libanu, aż do Wielkiej Rzeki, rzeki Eufrat.

⁸ Spójrz, położyłem przed wami tę ziemię. Wejdźcie i posiądźcie [ją] – tę ziemię, którą JHWH przysiągł dać waszym ojcom: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi – im i ich potomstwu po nich.

Ustanowienie starszych

⁹ A powiedziałem do was w tamtym czasie: Nie jestem w stanie nosić was sam.

¹⁰ JHWH, wasz Bóg, rozmnożył was i oto dzisiaj jesteście liczni jak gwiazdy na niebiosach.

¹¹ Oby JHWH, Bóg waszych ojców, przydał wam podobnie tysiąckrotnie i oby błogosławił wam tak, jak wam zapowiedział.

¹² Lecz jakże sam poniosę wasze troski i wasze ciężary, i wasze spory?

¹³ Wybierzcie sobie dla waszych plemion ludzi mądrych, roztropnych i doświadczonych, a ustanowię ich waszymi naczelnikami.

¹⁴ Odpowiedzieliście mi tymi słowy: Dobra to rzecz, którą poleciłeś [nam] uczynić.

¹⁵ Wziąłem więc naczelników waszych plemion, ludzi mądrych i doświadczonych, i ustanowiłem ich waszymi naczelnikami i książętami tysięcy, i książętami setek, i książętami pięćdziesiątek, i książętami dziesiątek, i urzędnikami dla waszych plemion.

¹⁶ W tym czasie przykazałem waszym sędziom: Wysłuchujcie [spraw] między waszymi braćmi i rozsądzajcie sprawiedliwie między człowiekiem a jego bratem oraz między przychodniem.

¹⁷ Nie bądźcie stronniczy w sądzie, wysłuchujcie tak małego, jak wielkiego, nie drżyjcie przed nikim, gdyż sąd należy do Boga. A sprawę, która będzie dla was za trudna, przedkładajcie mnie. Ja się nią zajmę.

¹⁸ Przykazałem wam też w tamtym czasie wszystkie sprawy, którymi mieliście się zająć.

¹⁹ Wyruszyliśmy zatem z Horebu, jak nam rozkazał JHWH, nasz Bóg, i przeszliśmy całą tę wielką i straszną pustynię, którą widzieliście po drodze na pogórze Amoryty – i przyszliśmy do Kadesz-Barnea.

²⁰ Wtedy powiedziałem do was: Przyszliście na pogórze Amoryty, które daje nam JHWH, nasz Bóg.

²¹ Spójrz! JHWH, twój Bóg, położył przed tobą tę ziemię. Wstąp, bierz [ją] w posiadanie, tak jak polecił ci JHWH, Bóg twoich ojców! Nie bój się i nie lękaj się!

Wspomnienie o zwiadzie w ziemi Kanaan

²² Wtedy podeszliście do mnie – wy wszyscy – i powiedzieliście: Poślijmy przed sobą ludzi, aby zbadali tę ziemię i zdali nam sprawę o drodze, którą mamy do niej wkroczyć, i o miastach, do których mamy wejść.

²³ Rzecz tę uznałem za dobrą w moich oczach, wziąłem więc spośród was dwunastu ludzi, po jednym człowieku z plemienia.

²⁴ I skierowali się, i poszli [w górę] pogórza, doszli do doliny Eszkol i zbadali ją.

²⁵ Wzięli też w swoje ręce [nieco] z owocu tej ziemi i znieśli do nas, a zdając nam sprawę, powiedzieli: Ziemia, którą daje nam JHWH, nasz Bóg, to dobra ziemia.

²⁶ Jednak nie chcieliście [tam] wejść i sprzeciwiliście się poleceniu JHWH, waszego Boga.

²⁷ Szemraliście w swoich namiotach i mówiliście: Z nienawiści wyprowadził nas JHWH z ziemi egipskiej, aby wydać nas w rękę Amoryty – na naszą zgubę.

²⁸ Dokąd więc mamy iść? Nasi bracia sprawili, że stopniały nam serca! Mówili: Lud [tam] jest większy i wyższy od nas, miasta wielkie, obwarowane pod niebiosa, a ponadto widzieliśmy tam synów Anakitów.

²⁹ Wtedy powiedziałem do was: Nie drżyjcie i nie bójcie się ich!

³⁰ JHWH, wasz Bóg, który idzie przed wami, On będzie walczył za was, dokładnie tak, jak uczynił z wami w Egipcie, na waszych oczach,

³¹ a też na pustyni, gdzie, jak widziałeś, JHWH, twój Bóg, nosił cię, tak jak ojciec nosi swego syna, przez całą drogę, którą szliście, aż do waszego przyjścia na to miejsce.

³² W drodze tej jednak nie byliście ufni JHWH, waszemu Bogu,

³³ Temu, który szedł przed wami w drodze, aby wyszukać wam miejsce na obóz, w ogniu nocą, aby wskazać wam drogę, którą macie iść, a za dnia – w obłoku.

Przypomnienie skutków zlekceważenia obietnicy

³⁴ A gdy JHWH usłyszał głos waszych słów, rozgniewał się i przysiągł tymi słowy:

³⁵ Nikt z tych ludzi, z tego niegodziwego pokolenia, przenigdy nie zobaczy tej dobrej ziemi, którą przysiągłem dać waszym ojcom,

³⁶ oprócz Kaleba, syna Jefunego – on zobaczy i jemu dam tę ziemię, którą przeszedł, a także jego synom, dlatego że był w pełni za JHWH.

³⁷ Także na mnie rozgniewał się JHWH z powodu was, mówiąc: Ty również tam nie wejdziesz!

³⁸ Jozue, syn Nuna, ten, który staje przed tobą – on tam wejdzie; jego wzmocnij, gdyż on sprawi, że Izrael weźmie ją na własność.

³⁹ Także wasze dzieci, o których mówiliście, że staną się łupem, i wasi synowie, którzy nie znają dziś dobra ani zła – oni tam wejdą. Im ją dam i oni ją posiądą.

⁴⁰ Wy zaś zawróćcie i wyruszcie na pustynię drogą ku Morzu Czerwonemu!

Wspomnienie o klęsce w bitwie z Amorytami

⁴¹ Wówczas odpowiedzieliście mi tymi słowy: Zgrzeszyliśmy przeciwko JHWH. [Teraz] my wyruszymy i będziemy walczyć, dokładnie tak, jak przykazał nam JHWH, nasz Bóg! I przypasaliście każdy swój oręż do walki i lekkomyślnie weszliście na pogórze.

⁴² Jednak JHWH powiedział do mnie: Powiedz im: Nie wyruszajcie i nie wszczynajcie walki, gdyż nie ma Mnie pośród was, abyście nie zostali pobici przed obliczem waszych wrogów.

⁴³ A choć wam to powiedziałem, nie posłuchaliście i sprzeciwiliście się poleceniu JHWH, postąpiliście pochopnie i weszliście na górę.

⁴⁴ Wówczas Amoryta zamieszkujący na tej górze wyszedł wam na spotkanie i ścigali was, jak to robią pszczoły, i bili was w Seir aż po Chormę.

⁴⁵ Potem wróciliście i płakaliście przed obliczem JHWH, lecz JHWH nie słuchał waszego głosu i nie wysłuchał was.

⁴⁶ I mieszkaliście w Kadesz przez wiele dni – przez te dni, przez które [tam] mieszkaliście.