Rodzaju 30 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

¹ A Rachela widziała, że nie urodziła Jakubowi [dziecka], stąd zazdrościła Rachela swojej siostrze – i powiedziała do Jakuba: Daj mi synów, bo jeśli nie, to ja umrę!

² Tak rozgorzał gniew Jakuba na Rachelę i powiedział: Czy zamiast Boga ja jestem tym, który odmówił ci owocu łona?

³ A ona na to: Oto moja niewolnica Bilha, wejdź do niej. Urodzi na moje kolana, bym także ja była z niej zbudowana.

⁴ I dała mu Bilhę, swoją służącą, za żonę, a Jakub wszedł do niej.

⁵ I Bilha poczęła – i urodziła Jakubowi syna.

⁶ Wtedy Rachela powiedziała: Rozsądził Bóg, a też wysłuchał mego głosu, i dał mi syna; dlatego nadała mu imię Dan.

⁷ I znów poczęła, i urodziła Bilha, służąca Racheli, Jakubowi drugiego syna.

⁸ A Rachela powiedziała: Boje [na miarę] Boga stoczyłam z moją siostrą, ale też [im] sprostałam – i nadała mu imię Naftali.

⁹ Gdy zaś Lea zauważyła, że przestała rodzić, wzięła Zilpę, swoją służącą, i dała ją Jakubowi za żonę.

¹⁰ I urodziła Zilpa, służąca Lei, Jakubowi syna.

¹¹ A Lea powiedziała: Przyszła pomyślność! I nadała mu imię Gad.

¹² Następnie urodziła Zilpa, służąca Lei, drugiego syna Jakubowi.

¹³ I powiedziała Lea: Na moje szczęście! Bo za szczęśliwą uznają mnie córki – i nadała mu imię Aszer.

¹⁴ A Ruben poszedł w dniach żniw pszenicy i znalazł na polu mandragory, i przyniósł je Lei, swojej matce. Wtedy powiedziała Rachela do Lei: Daj mi, proszę, [trochę] z mandragor twego syna.

¹⁵ Lea zaś odpowiedziała jej: Czy to mało, że zabrałaś mi męża, że chcesz zabrać też mandragory mego syna? Wtedy Rachela powiedziała: Niech się więc położy z tobą tej nocy w zamian za mandragory twojego syna.

¹⁶ A gdy Jakub wieczorem wracał z pola, Lea wyszła, by go spotkać, i powiedziała do niego: Wejdź do mnie, bo cię drogo wynajęłam za mandragory mojego syna – i położył się z nią tej nocy.

¹⁷ I wysłuchał Bóg Lei, i poczęła, i urodziła Jakubowi piątego syna.

¹⁸ Wtedy Lea powiedziała: Bóg dał mi zapłatę za to, że dałam memu mężowi moją służącą. I nadała mu imię Issachar.

¹⁹ I poczęła Lea raz jeszcze, i urodziła Jakubowi szóstego syna.

²⁰ Wtedy Lea powiedziała: Obdarzył mnie Bóg pięknym darem; tym razem mój mąż mnie doceni, bo urodziłam mu sześciu synów – i nadała mu imię Zebulon.

²¹ Potem urodziła córkę i nadała jej imię Dina.

²² Wspomniał też Bóg na Rachelę i wysłuchał jej Bóg – i otworzył jej łono.

²³ I poczęła, i urodziła syna, i powiedziała: Zdjął Bóg [ze mnie] moją hańbę.

²⁴ Nadała mu zaś imię Józef, bo powiedziała: Oby JHWH dodał mi jeszcze jednego syna.

Myśl Jakuba o powrocie

²⁵ I stało się, gdy Rachela urodziła Józefa, że powiedział Jakub do Labana: Zwolnij mnie, bo chciałbym pójść na swoje miejsce i do swojej ziemi.

²⁶ Daj mi moje żony i moje dzieci, za które ci służyłem, bo chciałbym odejść. Bo ty [sam] znasz moją służbę, którą ci pełniłem.

²⁷ Wtedy Laban powiedział do niego: Jeśli, proszę, znalazłem łaskę w twoich oczach, zostań u mnie. Powróżyłem [sobie] i [dowiedziałem się], że JHWH błogosławił mi z powodu ciebie.

²⁸ Potem rzekł: Ustal swą zapłatę, a dam ci ją.

²⁹ I odpowiedział mu: Ty wiesz, jak ci służyłem i jakim stał się twój dobytek dzięki mnie.

³⁰ Bo niewiele miałeś tego przedtem, a wystrzeliło obficie i błogosławił cię JHWH dzięki moim krokom. A teraz, kiedy [wreszcie] zrobię także coś dla mego domu?

³¹ A [on] na to: Co mam ci dać? Jakub odpowiedział: Nic mi nie dawaj; jeśli uczynisz mi tę rzecz, na nowo będę pasł twoje stada i [ich] strzegł.

³² [Otóż] obejdę dzisiaj wszystkie twoje stada i wydzielę z nich wszystkie jagnięta cętkowane i łaciate, i wszystkie jagnięta ciemne między owcami, oraz łaciate i cętkowane kozy – i [to] będzie moja zapłata.

³³ I przemówi za mnie moja sprawiedliwość za jakiś czas, gdy przyjdziesz dokonać przeglądu mojej zapłaty. Wszystko, co nie będzie cętkowane i łaciate między kozami, a ciemne między owcami – [możesz uznać] za ukradzione przeze mnie.

³⁴ I powiedział Laban: Oto niech będzie według twego słowa!

³⁵ I oddzielił [Laban] tego dnia kozły pręgowane i łaciate, i wszystkie kozy cętkowane i łaciate, wszystkie, które miały biel na sobie i wszystkie ciemne między owcami – i oddał je w ręce swoich synów.

³⁶ I wyznaczył drogę trzech dni między sobą a Jakubem, podczas gdy Jakub pasł pozostałą [część] stada Labana.

³⁷ I wziął sobie Jakub świeże gałązki topoli, migdałowca i platanów i powycinał w nich białe paski, [robiąc] białe wycięcia na gałązkach.

³⁸ I umieścił gałązki, na których powycinał [paski], przed owcami w żłobach i poidłach z wodą, do których owce przychodziły pić. I parzyły się, gdy przychodziły pić.

³⁹ Parzyły się więc owce przy gałązkach i rodziły owce pręgowate, cętkowane i łaciate.

⁴⁰ I oddzielał Jakub jagnięta – a ustawiał owce przodem do pręgowanych [gałązek], i wszystkie ciemne wśród owiec Labana, i przygotował sobie osobne stada, i nie umieszczał ich przy owcach Labana.

⁴¹ Za każdym też razem, gdy parzyły się owce mocne, Jakub umieszczał gałązki przed oczami owiec w korytach, aby parzyły się przy gałązkach.

⁴² Lecz przy owcach słabych nie umieszczał – dlatego słabe były dla Labana, a mocne dla Jakuba.

⁴³ W ten sposób wzbogacił się ten człowiek ogromnie, miał wiele owiec i miał niewolnice i niewolników, wielbłądy i osły.