Rodzaju 21 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Narodziny Izaaka

¹ I JHWH nawiedził Sarę, jak powiedział, i uczynił JHWH Sarze, jak oznajmił.

² I poczęła, i urodziła Sara Abrahamowi syna w jego starości, o tym czasie, który oznaczył mu Bóg.

³ I nadał Abraham swojemu synowi, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, imię Izaak.

⁴ I obrzezał Abraham Izaaka, gdy ten miał osiem dni – tak, jak przykazał mu Bóg.

⁵ A Abraham miał sto lat, gdy urodził mu się jego syn Izaak.

⁶ Sara zaś powiedziała: Śmiech sprawił mi Bóg, każdy, kto o tym usłyszy, śmiać mi się będzie!

⁷ I powiedziała: Kto by powiedział Abrahamowi: Sara będzie karmić piersią synów – bo urodziłam syna w jego starości!

⁸ A gdy chłopiec podrósł i został odstawiony od piersi, Abraham wyprawił wielką ucztę w dniu odstawienia Izaaka.

⁹ Wtedy Sara zauważyła, że syn Hagar, Egipcjanki, którego ta urodziła Abrahamowi, żartuje,

¹⁰ i powiedziała do Abrahama: Wypędź tę niewolnicę i jej syna, bo nie będzie dziedziczył syn tej niewolnicy z moim synem, z Izaakiem!

¹¹ Słowo to wydało się bardzo złe w oczach Abrahama ze względu na jego syna.

¹² Lecz Bóg powiedział do Abrahama: Niech nie wydaje ci się złe w twoich oczach to, co dotyczy chłopca i twojej niewolnicy. We wszystkim, co powie ci Sara, posłuchaj jej głosu, gdyż od Izaaka nazywane będzie twoje nasienie.

¹³ Syna twojej niewolnicy również uczynię narodem, gdyż jest on twoim nasieniem.

¹⁴ Wstał więc Abraham wcześnie rano, wziął chleb i bukłak z wodą i dał Hagar, włożył [to] na jej ramię, oraz dziecko, i odprawił ją. I [Hagar] odeszła, i błąkała się po pustyni Beer-Szeby.

¹⁵ A gdy wyczerpała się woda z bukłaku, porzuciła dziecko pod jednym z krzaków,

¹⁶ poszła i usiadła sobie naprzeciw w odległości strzału z łuku, bo powiedziała: Nie chcę patrzeć na śmierć dziecka. Usiadła więc naprzeciw, podniosła swój głos i płakała.

¹⁷ I usłyszał Bóg głos chłopca, i zawołał anioł Boży do Hagar z niebios, i powiedział do niej: Co tobie, Hagar? Nie bój się, bo Bóg usłyszał głos chłopca tam, gdzie on jest.

¹⁸ Wstań, podnieś chłopca i uchwyć go swoją ręką, gdyż uczynię z niego wielki naród.

¹⁹ I otworzył Bóg jej oczy, i zobaczyła studnię z wodą, poszła więc i napełniła wodą bukłak, i dała chłopcu pić.

²⁰ A Bóg był z chłopcem. Wyrósł [on], zamieszkał na pustyni i został łucznikiem.

²¹ Mieszkał na pustyni Paran; a jego matka wzięła dla niego żonę z ziemi egipskiej.

Przymierze Abrahama z Abimelekiem

²² I stało się w tym czasie, że powiedział Abimelek i Pikol, dowódca jego wojska, do Abrahama: Bóg jest z tobą we wszystkim, co ty czynisz.

²³ Przysięgnij mi więc teraz na Boga, że nie zdradzisz mnie ani mego potomka, ani mego rodu; łaskę, jaką wyświadczyłem tobie, wyświadczysz i mnie oraz ziemi, w której gościsz.

²⁴ Wtedy Abraham odpowiedział: [Tak], ja przysięgnę.

²⁵ Wypomniał jednak Abraham Abimelekowi sprawę studni z wodą, którą [siłą] zajęli słudzy Abimeleka.

²⁶ I powiedział Abimelek: Nie wiem, kto uczynił tę rzecz. Również ty nie powiadomiłeś mnie o tym, a ja również nie słyszałem o tym do dzisiaj.

²⁷ Wtedy Abraham wziął owce i woły i dał Abimelekowi, i obaj zawarli przymierze.

²⁸ I ustawił Abraham osobno siedem jagnięcych samiczek ze stada.

²⁹ Wtedy powiedział Abimelek do Abrahama: Na co te siedem jagnięcych samiczek, które ustawiłeś osobno?

³⁰ I odpowiedział: Przyjmij tych siedem jagniąt z mojej ręki, aby były mi na świadectwo, że wykopałem tę studnię.

³¹ Dlatego nazwano to miejsce Beer-Szeba, ponieważ tam obaj złożyli przysięgę.

³² Tak zawarli przymierze w Beer-Szebie. Następnie powstał Abimelek i Pikol, dowódca jego wojska, i wrócili do ziemi filistyńskiej.

³³ Abraham natomiast zasadził tamaryszek w Beer-Szebie i wzywał tam imienia JHWH, Boga Wiekuistego.

³⁴ I gościł Abraham w ziemi filistyńskiej przez wiele dni.