Psalmy 49 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pieśń o niemocy mocnych

1 Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Psalm.

¹ Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Psalm.

² Posłuchajcie tego, wszystkie ludy! Skłońcie uszy, wszyscy mieszkańcy świata!

³ Wy, synowie prostych, i wy, synowie zamożnych, Bogaty, jak również ubogi!

⁴ Moje usta dadzą wyraz mądrości; A rozważanie mego serca – rozsądkowi.

⁵ Nakłonię swoje ucho do przypowieści, Przy cytrze wyjawię swą zagadkę:

⁶ Dlaczego mam się bać w dniach nieszczęścia, Gdy otacza mnie niegodziwość moich zdrajców,

⁷ Ufających swojej mocy I chlubiących się ogromem swoich bogactw?

⁸ [Przecież] człowiek niczym nie wykupi swego brata, Nie da Bogu za niego łapówki,

⁹ Bo okup za ich duszę zbyt wysoki I nigdy go nie wystarczy,

¹⁰ Aby [taki] mógł żyć nadal, na zawsze, [I] nie oglądał grobu.

¹¹ Owszem, [każdy] widzi, że i mądrzy umierają, Czy to głupiec, czy prostak, giną w ten sam sposób I obcym zostawiają swe bogactwo.

¹² Mogli myśleć, że ich domy są wieczne, Ich mieszkania z pokolenia w pokolenie – Swoimi imionami nazwali nawet kraje.

¹³ Ale, mimo przepychu, człowiek się nie ostoi, Przypomina bydlęta, które giną.

¹⁴ Taka to jest droga tych, którzy są pewni siebie, A po nich tych, co lubują się w ich przechwałkach. Sela.

¹⁵ Są jak owce przeznaczone do Szeolu, Śmierć jest ich pasterzem – Lecz prawi zapanują nad nimi o poranku – Ich postać – na zniszczenie w Szeolu, Z [dala od] jego pałaców.

¹⁶ Lecz mą duszę Bóg wykupi z ręki Szeolu, Ponieważ mnie [do siebie] przyjmie. Sela.

¹⁷ Nie bój się, kiedy ktoś się bogaci, Kiedy rośnie chwała jego domu,

¹⁸ Bo w [godzinie] swej śmierci niczego nie zabierze, Nie zejdzie za nim jego chwała.

¹⁹ Choćby swej duszy za swego życia błogosławił – A chwalą cię, gdy sobie dogadzasz –

²⁰ Dołączy do pokolenia swoich ojców, Którzy nigdy nie zobaczą już światła.

²¹ Człowiek [żyjący] w przepychu tego nie zrozumie, Przypomina bydlęta, które giną.