Psalmy 44 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Skarga upokorzonych klęską

1 Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Maskil.

¹ Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Maskil.

² Boże, słyszeliśmy na własne uszy, Opowiedzieli nam nasi ojcowie, O dziele, którego dokonałeś za ich dni, Za dni dawnych.

³ Ty swoją ręką wywłaszczyłeś narody, a ich osadziłeś; Wytępiłeś ludy, a ich rozprzestrzeniłeś.

⁴ Bo przecież nie zdobyli ziemi swoim mieczem Ani nie pomogło im ich własne ramię. Dokonała tego Twoja prawica, Twoje ramię I światło Twojego oblicza – bo im okazałeś przychylność.

⁵ Ty sam jesteś moim Królem, Boże, Spraw Jakubowi wybawienie!

⁶ To dzięki Tobie pokonujemy naszych wrogów, Za sprawą Twego imienia depczemy powstających przeciwko nam.

⁷ Nie polegam bowiem na swym łuku, Nie mój własny miecz mnie ocala.

⁸ To Ty wybawiłeś nas od naszych wrogów I nienawidzących nas zawstydziłeś.

⁹ Codziennie chlubiliśmy się Bogiem I na wieki będziemy wielbić Twoje imię. Sela.

¹⁰ A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, Nie wyszedłeś z naszymi wojskami.

¹¹ Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed nieprzyjacielem I ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas, jak chcieli.

¹² Wydałeś nas jak owce na rzeź I rozproszyłeś nas między narodami.

¹³ Sprzedałeś swój lud za darmo, Nie zyskałeś na ich sprzedaży.

¹⁴ Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, Na drwiny i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.

¹⁵ Uczyniłeś nas przysłowiem u narodów, Kimś, nad kim ludy kręcą głową.

¹⁶ Codziennie mam przed sobą moją hańbę I wstyd okrywa moją twarz

¹⁷ Z powodu głosu szydercy i bluźniercy, Z powodu oblicza wroga i mściciela.

¹⁸ To wszystko przyszło na nas, A jednak nie zapomnieliśmy o Tobie I nie sprzeniewierzyliśmy się Twojemu przymierzu.

¹⁹ Nie odwróciło się od Ciebie nasze serce, A nasze kroki nie zboczyły z Twojej ścieżki.

²⁰ Tak, rozbiłeś nas w miejscu szakali I okryłeś nas cieniem śmierci.

²¹ Gdybyśmy zapomnieli o imieniu naszego Boga, A wyciągnęli nasze dłonie do obcego bóstwa,

²² To czy Bóg nie odkryłby tego? Bo przecież On zna skrytości serca.

²³ A jednak z powodu Ciebie codziennie nas zabijają, Uchodzimy za owce [przeznaczone] na rzeź.

²⁴ Obudź się! Dlaczego śpisz, Panie? Zbudź się, nie odrzucaj nas na zawsze!

²⁵ Dlaczego zakrywasz swą twarz, Zapominasz o naszej nędzy i udręce?

²⁶ Bo legła w prochu nasza dusza, Nasz brzuch przywarł do ziemi.

²⁷ Powstań! Pomóż nam! Odkup nas ze względu na swą łaskę!