Psalmy 104 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pieśń uwielbienia i zadumy nad mądrością Boga

¹ Błogosław JHWH, moja duszo! JHWH, mój Boże, jesteś bardzo wielki! Przywdziałeś świetność i majestat;

² Światłem spowijasz się jak szatą [I] niebiosa rozciągasz niczym namiot.

³ Na wodach wznosisz piętra swych komnat; Obłoki czynisz swym rydwanem, Lecisz na skrzydłach wiatru.

⁴ Swoich aniołów czynisz wichrami, Swoich podwładnych ogniem, który płonie.

⁵ Posadowiłeś ziemię na jej podstawach, Tak że nie zachwieje się nigdy.

⁶ Głębia okryła ją jak szata, Wody stanęły nad górami.

⁷ [Jednak] uciekły na Twój okrzyk, Umknęły na głos Twojego gromu –

⁸ Wzniosły się góry, opadły doliny – Do tego miejsca, które im wyznaczyłeś.

⁹ Zakreśliłeś im granicę – nie wychodzą za nią, Aby zawrócić i znów okryć ziemię.

¹⁰ Wypuszczasz źródła w koryta rzeczne, Płyną pomiędzy górami,

¹¹ Poją wszystkie zwierzęta polne, Gaszą pragnienie dzikich osłów.

¹² Nad nimi mieszka ptactwo niebios, Spośród listowia wydaje głos.

¹³ Poisz góry z pięter swoich komnat, Ziemia syci się owocem Twoich dzieł.

¹⁴ Sprawiasz, że dla bydła rośnie trawa Oraz zioła, aby służyć człowiekowi I wydobyć chleb z tej ziemi,

¹⁵ I wino – rozwesela [ono] serce człowieka, Sprawia, że twarz lśni mu od olejku – Również chleb – wzmacnia [on] ludzkie serce.

¹⁶ Nasycone są drzewa JHWH, Cedry Libanu, które zasadził,

¹⁷ Na których ptaki budują gniazda, [I] bocian – na ich szczytach jego dom.

¹⁸ Wysokie góry są dla kozic, Skały – schronieniem dla borsuków.

¹⁹ Uczyniłeś księżyc dla oznaczania pór, Słońce [również] zna swój zachód.

²⁰ Rozciągasz ciemność i nastaje noc; W niej wychodzą wszystkie zwierzęta lasu.

²¹ Lwięta ryczą za łupem I za znalezieniem swego żeru u Boga.

²² [Lecz gdy] słońce wschodzi, [znowu] się zbierają I układają się w swoich legowiskach.

²³ [Wtedy] człowiek wychodzi do swego dzieła I do swej pracy – aż do wieczora.

²⁴ Jak liczne są Twe dzieła, JHWH! Wszystkie je uczyniłeś w mądrości – Ziemia jest pełna Twoich bogactw!

²⁵ Oto morze, wielkie i szerokie, W nim rój – i to niepoliczony – Zwierząt małych oraz wielkich.

²⁶ Tam pływają okręty [I] Lewiatan, którego stworzyłeś, aby bawił się w nim.

²⁷ Wszystko to czeka na Ciebie, By otrzymać swój pokarm w swoim czasie.

²⁸ [A] gdy im dajesz – zbierają; Gdy otwierasz swą rękę – nasycają się dobrem.

²⁹ Trwożą się jednak, [gdy] zakryjesz swą twarz, [Kiedy] zabierasz im ducha, umierają I obracają się w swój proch.

³⁰ Stwarzane są, [gdy] posyłasz swe tchnienie – I odnawiasz oblicze ziemi.

³¹ Niech chwała JHWH trwa na wieki, Niech JHWH raduje się swoimi dziełami!

³² [Gdy On] przygląda się ziemi, ta drży, [I gdy] dotyka gór – dymią.

³³ Będę śpiewał dla JHWH, póki żyję, Będę grał memu Bogu, póki jestem.

³⁴ Miła będzie dla Niego moja pieśń! Ja pragnę radować się w JHWH!

³⁵ Niech znikną grzesznicy z tej ziemi I niech już bezbożnych nie będzie! Błogosław, moja duszo, JHWH! Alleluja!