Przysłów 27 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Uwagi służące powodzeniu

¹ Nie chwal się dniem jutrzejszym, skoro nie wiesz, co urodzi się dziś.

² Niech cię chwali ktoś inny, a nie własne usta, obcy, a nie własne wargi.

³ Kamień jest ciężki i piasek sporo waży, lecz rozdrażnienie wywołane przez głupca jest cięższe od obu.

⁴ Okrucieństwem jest zapalczywość i powodzią gniew, ale kto ostoi się przed zazdrością?

⁵ Lepsza jawna nagana niż skrywana miłość.

⁶ Rany zadane przez tego, kto kocha, są [oznaką] wierności, pocałunki tego, kto nienawidzi, są wymuszone.

⁷ Dusza nasycona depcze plaster miodu, lecz dla duszy wygłodzonej nawet gorycz jest słodyczą.

⁸ Ptaka, który uszedł z gniazda, przypomina człowiek, który uszedł z ojczyzny.

⁹ Olejek i kadzidło cieszą serce, lecz słodyczą dla przyjaciela jest ten, kto [mu] radzi z [głębi] duszy.

¹⁰ Nie opuszczaj przyjaciela ani przyjaciela ojca; nie wchodź też do domu brata w dniu swojej niedoli – lepszy sąsiad blisko niż brat daleko.

¹¹ Bądź mądry, mój synu, i ciesz moje serce, a będę mógł dać odpowiedź temu, kto mi ubliża.

¹² Przezorny widzi niebezpieczeństwo i ukrywa się; prości idą przed siebie – i ponoszą szkodę.

¹³ Weź szatę tego, kto poręczył za obcego; weź od niego zastaw za cudzoziemkę.

¹⁴ Kto błogosławi swego bliźniego gromkim głosem wcześnie rano, temu uznaje się to za przekleństwo.

¹⁵ Ciągłe kapanie w deszczowy dzień i kłótliwa kobieta – to jedno.

¹⁶ Kto chce ją powstrzymać, powstrzymuje wiatr, a jego prawica chce zatrzymać oliwę.

¹⁷ Żelazo ostrzy się żelazem; charakter człowieka kształtuje jego bliźni.

¹⁸ Kto dogląda figowca, spożyje jego owoc, a kto strzeże swego pana, zbierze zaszczyty.

¹⁹ Jak woda twarz jawi twarzy, tak serce – człowieka człowiekowi.

²⁰ Szeol i Abaddon są nienasycone – i nienasycone są oczy człowieka.

²¹ Tygiel dla srebra i piec dla złota, a człowiek według swojej sławy.

²² Choćbyś starł głupca w moździerzu tłuczkiem, razem z krupami, głupota go nie opuści.

²³ Pilnie doglądaj stanu swoich owiec, kieruj swe serce na stada,

²⁴ gdyż majątek nie trwa na wieki ani z pokolenia w pokolenie korona.

²⁵ Gdy sprzątnięte jest siano i pojawia się potraw, zebrane też są zioła z gór,

²⁶ masz jagnięta na odzież, kozły na opłatę za pole

²⁷ i dość koziego mleka, by wyżywić siebie i wyżywić swój dom – i na życie dla swoich służebnic.